Op 10 juli was het eindelijk zo ver : Prince was terug in Werchter voor een superconcert. Samen met Kristel en Joke werd ik voor het optreden verrast door een plensbui van jewelste maar om eerlijk te zijn, na al die warme dagen, deed een beetje regen eigenlijk wel deugd. Om half tien startte Prince met zijn concert en de regen verdween. De hits volgden elkaar op. Een sobere show met een zanger die zijn sterrenstatus waard is : wat een stem en wat een sfeermaker. Als bij wonder startte het terug met regenen toen Prince purple rain inzette. De paarse lichten die op het podium schenen, zetten elke regendruppel om in magisch beeld dat perfect paste bij de mooie song. Prince kwam tot 4 maal toe terug voor bisnummers en liet ons daarbij kennis maken met zijn nieuwe cd die veel aan zijn oude hits laat denken. Goede zaak dat die rariteiten van de voorbije jaren verdwenen zijn. Na meer dan twee en een half uur schitterende muziek was het concert voorbij en trokken we terug huiswaarts met de bussen van de Lijn. Ik moet zeggen dat alles zeer goed geregeld was, waren de treinen en bussen maar zo in orde op elke dag van de week. Een goed einde van een superleuke avond dus!
Op 9 juli vond in Leuven de folk-editie van de jaarlijkse Beleuvenissen plaats. Na een snelle hap met Annemarie hadden we ook nog afgesproken met Steven, Nico, Veronique, Luc en Cedric. Paar cafeetjes bezocht om onze blauwe kleur te vertegenwoordigen. Maar vooral een gezellige avond onder vrienden in een warme (letterlijk en figuurlijk) sfeer en met leuke muziek.
Naar jaarlijkse gewoonte zakte ik ook dit jaar weer af naar Werchter voor 3 (kon de eerste dag niet gaan) festivaldagen vol goede muziek en sfeer. Vooral de optredens van Paramore, 30 sec to Mars, the Editors, Greenday, Pink, Florence and the Machine en Pearl Jam zal ik me nog lang herinneren. Het optreden van Rammstein zal ik ook niet snel vergeten maar dan eerder in de negatieve zin. Veel show met nazi-gehalte, veel gebrul en vuurwerk. Na 3 'liedjes' was ik het zo beu als kou pap.
