In elke cultuur gaat men op een andere manier om met verlies. In sommige culturen is dit een tijd van huilen, bij elkaar zijn en troost zoeken. Bij de andere culturen gaat dit meer om feest vieren. Elke cultuur is anders en dit dient door ieder van ons te worden gerespecteerd, dus ook door de kleuterleidsters. Tegenwoordig zijn de kleuterklassen een multiculturele groep, dus het is heel waarschijnlijk dat je als kleuterleidster ooit in contact zal komen met het overlijden in een andere cultuur. Hierbij is het echter heel belangrijk om deze cultuur en z'n achtergrond erg goed te kennen.
Opmerkelijk is wel dat rouwreacties helemaal niet universeel zijn, zo is het bijvoorbeeld niet in elke cultuur toegestaan op te huilen bij een verlies.
Bij de islam bijvoorbeeld, wordt er erg veel belang gehecht aan de Koran. Dit is voor hen een heilig boek en hierin staat alles wat er van hen verwacht wordt. In de Koran staat bijvoorbeeld dat wanneer je een stervende gaat bezoeken, dat je een goede daad verricht. Tevens staat hier ook in dat het lijden een reiniging is van de ziel. Ook gelooft men dat het lichaam van de overledene door een engel verder wordt begeleid.
Wanneer iemand met islamitische geloofsovertuiging sterft, zal deze eerst grondig worden gewassen en hierna in doeken worden gewikkeld. Wanneer de persoon in doeken is gewikkeld, komt deze in een open kist te liggen en deze wordt naar de moskee gedragen. In de moskee worden al de zonden vergeven en wordt er tevens veel aandacht gehecht aan de goede daden van de persoon. Hierna wordt de overledene naar het graf gedragen, dit gebeurt enkel in aanwezigheid van mannen. Het hoofd wordt in de richting van Mekka gedraaid. Dit alles gebeurt 24 uur al na het overlijden.
Tot 3 dagen na het overlijden is er de kans om de familie te condoleren. Dit gebeurt in een witte tent die speciaal voor of achter het huis is geplaatst. Het condoleren wordt gescheiden voor mannen en vrouwen. De vrouwen mogen hier ook geen juwelen, henna, parfum of make-up dragen. Tot 40 dagen na het overlijden wordt elke donderdag dit condoléancebezoek herhaald, daarna worden deze 40 dagen afgesloten met een feest.
Kinderen worden vaak niet betrokken in dit gebeuren, hen wordt ook niet veel verteld. Er wordt in deze cultuur weinig tot niet gesproken over de dood. Zelf bij een ongeneselijk zieke persoon zal dit niet aan kinderen worden verteld, zij geloven echter dat alles in Allah z'n handen ligt en wanneer iemand dan sterft zullen ze geen vertrouwen meer hebben in Allah.
Tevens zal men nooit aan kinderen zeggen dat iemand 'dood' is, wel dat hij 'bij Allah' is.
Kinderen steunen in het verwerken van hun verlies is voor elk kind anders, maar rust wel vaak op dezelfde dingen. Kinderen steunen doe je namelijk in vier verschillende stappen:
- erkenning dat iemand is overleden, dit vraagt echter openheid van de omgeving.
- leren omgaan met gevoelens, hiervoor is een veilige en vertrouwde omgeving belangrijk.
- leren leven zonder de andere, hier is het belangrijk om vele herinneringen te hebben.
- helpen om emoties een plaats te geven.
Kortom, kinderen helpen in hun verwerkingsproces vraagt dus zowel kennis van het kind, als van zijn cultuur. Je zal je als kleuterleidster dus erg moeten informeren over de verschillende culturen. Je kan ook de andere kleuters in de klas informeren, dit gebeurt best via prentenboeken.
|
