Een hemel voor beer is een prentenboek voor kleuters vanaf 4 jaar. 

Ik vind het persoonlijk geen goed prentenboek, omdat heel het verhaal negatief getint is en pas op het einde komt het goed. Volgens mij laat dit boek kinderen op een verkeerde manier kijken naar de dood. Het is volgens mij voor hen nog wat moeilijk om de echte clue te begrijpen. In het verhaal gaat beer op zoek naar de berenhemel waar opa Beer is, want daar is het volgens hem allemaal mooi en is iedereen gelukkig. Beer gaat op zoek naar allemaal dieren die hem willen opeten, zodat hij naar de hemel kan. Dit vind ik persoonlijk voor kinderen al heel erg raar. Het is een verhaal over triestige gebeurtenissen, dus vind ik niet dat het nog zo drastisch moet voorgesteld worden.

Uiteindelijk vindt Beer niemand om hem op te eten en gaat hij terug naar huis, naar mama en papa. Daar ontdekt hij dat wanneer hij zijn ogen sluit en dicht bij mama en papa gaat liggen, hij toch een beetje in de berenhemel is. Ik denk niet dat kleuters dit snappen, het kan volgens mij op een betere manier worden verduidelijkt. Bijvoorbeeld zoals in het boek van 'Eva in het land van de verloren zusjes', waar de dood wordt vergeleken met een land van verdriet waar je nooit meer uit komt. 

Ik vind het boek dus persoonlijk niet heel goed, zeker niet voor 4-jarigen. De andere boeken die ik gelezen heb over de dood vindt ik kwalitatief veel beter voor kleuters.