|
Wakker worden van de huilende wind en de striemende regen... een mens zou voor minder in zijn bed blijven liggen!
Maar daarvoor hebben we natuurlijk geen maanden getraind! En dus schraapten we alle moed bij elkaar en vertrokken we om 7.30uur richting Nederland.
Tijdens de laatste lange duurtrainingen was het voor mij al duidelijk dat een tijd rond 3.30 er in zat.
Ondanks het hondenweer, waarbij de nadarhekken vlotjes tegen de vlakte gingen, moet het gezegd dat die Nederlanders de touwtjes perfect in handen hadden. Organisatorisch was er niets aan te merken: alle accommodatie gecentraliseerd in het immense beursgebouw, goede km-aanduiding, voldoende bevoorrading en een goed afgebakend parcours.
En dan hebben we het nog niet over de supporters gehad... Het enthousiasme waarmee onze noorderburen de atleten aanmoedigden, was werkelijk fantastisch.
En dan de race.
Ik was wat aan het lanterfanteren in het beursgebouw toen ik opmerkte dat ik nog slecht 5min had om me naar de start te begeven.
Omdat ik me pas op de dag zelf ingeschreven had, kon ik niet in de afgebakende vakken binnen en moest ik helemaal achteraan beginnen. Maar dat vormde geen probleem... zo kon ik aan een flinke inhaalbeweging beginnen. ;-)
Eerst zag ik de voorlopers met de ballonnetjes van 4.00 en 3.45 achter me verdwijnen om vlotjes aan te sluiten bij de groep van 3.30. Ik besloot wijselijk bij deze groep te blijven.
Maar de benen voelden goed en halfweg ging ik samen met enkele anderen 'op kousenvoeten' weg.
Op km 26, na m'n tweede energiegelleke van Etixx te hebben opgesoupeerd, besloot ik het tempo nog wat te verhogen. Dat verliep prima tot km 36, altijd al een cruciaal punt geweest voor mij in de marathon...
Dit keer was ik echter niet te diep gegaan en besloot ik , ondanks de opkomende krampen, de wedstrijd gecontroleerd uit te lopen. Het leverde me een knappe tijd op van 3.22. M'n op één na beste tijd op de 42km! Dik tevreden dus.
Op naar marathon n° 10... Het zal waarschijnlijk Etten-leur of Kasterlee worden.
|
