|
Na enkele maanden inactiviteit - er was dus meer aan de hand dan een slijmbeursontsteking,met name een patellapeesontsteking - zijn we begonnen aan de revalidatie. De loopschoenen werden enkele weken aan de kant gezet en vervangen door de koersfiets. En zo werden er heel wat kilometers afgemaald langs de kanalen en bleef de conditie op peil.
Maar het lopen geeft toch duidelijk meer voldoening dan het fietsen en dus werden de 'asics' terug van stal gehaald en zijn we begonnen aan de 'start to run a marathon'.
Aanvankelijk viel dit dik tegen! Tijdens een duurloop richting Prinsenpark, twee weken geleden, kwam ik helemaal bezweet en compleet leeg aan met een gemiddelde van amper 11km/u achter de kiezen. Het was overduidelijk dat de loopvorm totaal weg was.
Ook vrijdag na schooltijd leek de afgewerkte duurloop nergens op. Zware ademhaling, lood in de benen,... man, man...
Vandaag toch maar deelgenomen aan de verkenningsloop van de halve marathon van Kasterlee, hoewel er niets meer moet verkend worden want ik ken het traject ondertussen uit m'n broekzak.
Het is altijd leuker in groep te kunnen lopen met 'enkele oude bekenden' aan een gezapig tempo van 10km/u.
De 21km gelopen aan een gemiddelde van 6.06 min/km en een gemiddeld BPM van 130.
Daarmee kunnen we al onder de mensen komen.
|
