Waaraan lag het nu? Hoe komt het dat ik woensdag de ene voet niet voor de andere kreeg, pijn had en me totaal leeg voelde???
Ik heb er nog steeds geen verklaring voor, tenzij dat het geen goed idee was een lange duurloop af te werken als je de dag voordien nog een serieuze snelheidstraining achter de kiezen had steken. Of lag het aan die compressietubes die knelden?
Ach, dat is nu eenmaal sport!
De ene dag voel je je zo slap als een vod en lukt er niets en de andere moment ken je een superdag zoals vandaag.
De voorbije dagen had ik m'n achillespezen extra gesoigneerd met ijs en flexium. De pijn ging vrij snel weg.
Gisterenavond heb ik mezelf dan nog wat moed ingedronken voor de lange duurtraining van vandaag.
Nen blauwe rochefort 10. Lekker spul!
Vanmorgen de compressietubes en de hartslagmeter aan de kant gelegd en gewoon op het gevoel aan de duurtraining begonnen.
En het voelde onmiddellijk goed aan. We gingen voor 6 blauwe ronden van 3km door het Prinsenpark.
Ik kon het tempo van 12km/u goed aanhouden maar miste wel de drinkbus... Gelukkig hebben ze in het park een drinkfontein zodat ik er enkele keren m'n dorst kon lessen.
Op de terugweg had ik zelfs nog zin om een klein ommetje te maken langs het Boer van Ballaer-pad (om zo de grens van de 30km te overbruggen). Ook het klimmetje in de Netestraat vormde na 31km geen enkel probleem.
Een teken dat de vorm goed zit! Laat die marathon nu toch maar komen... en hopen op zo'n dag als vandaag.

|