Maar eerst! Ik vergat nog het spannendste van allemaal te vertellen! Waar Montpellier door gekenmerkt wordt, zijn de vele clochards die met hun honden zowat overal rondhangen en bedelaars die bedelen om je wisselgeld van de tram. Wel zaterdagavond zat er zon geval voor de fontein op place de la Comedie, waar wij stonden te wachten. Hij was echter niet alleen maar had gezelschap van nog een andere clochareuse ( ja ik vind dat woord ter plaatse uit en ik vind het mooi klinken!) vrouw en een normale vrouw. Wat er precies gebeurt is weet ik niet, maar de vrouwelijke clochard lag opeens in het water van de fontein, waarna ze zowat woest werd. BITCHFIGHT it is! En geen aan-de-haren-trekken-en-krabben bitchfight, volle vuistslagen waren het! Na een minuutje of 5 vechten stonden ze dan 10 meter uit elkaar een beetje naar elkaar te roepen en wat stoere handbewegingen te maken waarna één van de twee iets moet gezegd hebben dat niet door de beugel kon en ze elkaar weer aanvielen. En dit keer voor echt, de clochareuse vrouw heeft de normale ( in hoeverre je normaal bent als ge int midden van de comédie staat te vechten) gewoonweg op de grond gezeten, is er gaan opzitten en heeft ze nog wat geslaan. Ondertussen kwam de politie gezellig rustig aangereden en hoewel ze overduidelijk zagen wat er aan de hand was, en als logische reactie dus eignelijk uit hun auto zouden moeten springen om ze uit elkaar te halen, kwam la mentalité francaise weer boven, en reden ze aan 10km/h rustig verder tot vlak naast de twee dames(of noem ik ze beter randgevallen?), waarna ze ze uit elkaar haalden. 5 minuten later, kwam er dan opeens een horde politiewagens aan, toen al het tumult eigenlijk al voorbij was, of nog eens: patientez svp!
Goed ja, zondag dus. Het plan was om naar het strand te gaan samen met wat erasmussertjes. Tegen 2u waren we aan place de leurope waar de laatste goedkope bus ons stond op te wachten om ons tot aan het strand te brengen. Eens opgestapt in een bus die meer op een sardienenblik leek omdat er echt immens veel volk op zat, kwamen we wat oude bekenden van in het park tegen en wat nieuwe Belgen. Theeeeeeeeeee vengabus is coming....Ik weet niet meer welk strand ik gezeten heb, maar ik weet wel dat op elk strand het zand even warm zal geweest zijn. Je kon er nagenoeg niet op blijven staan, tenzij je je voeten ingroef in het zand. We nestelden ons bij de Belgen en hebben bijgevolg niet echt veel frans gesproken, maar het was wel leuk! Eerst heb ik een halfuurtje gevolleybald, dan wat gebakken, en dan wat afkoeling gezocht in de zee...en voila, de dag was voorbij! Bus terug huiswaarts, maar eerst zijn we nog gestopt in het belgenhuis, een huis met bijna enkel Belgen! Bovendien zijn er nog verschillende die hun kot moeten kwijtgeraken voor het tweede semester, dus dat leek een mooie optie! Ons eten was op, dus hebben we er maar voor gekozen om allemaal samen iets te gaan eten in een klein restaurantje! Ik at pizza, not bad maar ook niet supérieure...Na een gezellige en leuke dag namen we dan uiteindelijk een laatste keer de tram huiswaarts en ging ik vredig slapen.
Na een enorm vermoeiende week en het (letterlijk) heftig feestje van gisteren, heb ik vandaag lekker lang uitgeslapen om dan wakker te worden, mijn wonde te bekijken en te ontsmetten en wee rte gaan slapen. Ik was die ochtend wel hoofdpijn en tandpijn rijker maar ben gelukkig gespaard gebleven van een enrom dik en blauw oog.Nochthans had ik flink wat pijn aan mijn oogkas, mijn oog sluiten deed pijn, er aan komen nog meer! Maarja, dat heeft zijn tijd nodig om te genezen denk ik...
De rest van de dag was eigenlijk enorm lazy. Buiten naar de winkel gaan,was er niets productief deze dag. In de avond hebben we echter pasta gekookt, onder het strenge oog van pasta-king Simone! Maar de belgische manier van pasta koken wekte toch een beetje argwaan ;) O ja, pasta koken op ons verdiep ging niet, aangezien van de 4 vuurtjes er slechts 1 deftig werkt en dat voor 20 man. (!) Daarom zijn we dan ook naar het eerste gegaan om daar ons kookkunsten te tonen. Daar ontmoetten we Jenny, waar we dan later op de avond nog mee naar de Cuban bar zijn geweest om een cocktail aan studententarief ( hoera!) te nuttigen! ;)
Thuisgekomen heb ik nog wat gelummeld in mijn cel denk ik en ben ik gaan slapen!
Wel euhm, omdat ik een beetje achter zit met mijn blog, weet ik eigenlijk niet meer goed wat ik vrijdag heb gedaan. Het enige wat ik wel nog weet is dat we weer heel wat afgelopen hebben, om dan uiteindelijk om 6u te arriveren aan het CORUM, een heel groot gebouw waar verschillende faciliteiten, al dan niet voor studenten, gevestigd zijn en er erasmusmeeting was. Er was ons verteld dat we helemaal naar boven moest, dus na héél veel trappen komen we op het dak terecht. Dat daar enorm veel wind was, zal jullie wss niet verbazen en dat ik bijna wegwaaide, nog minder. Het uitzicht daarentegenmocht er wel zijn. Spijtig genoeg had ik toen nog geen fotocamera en kon ik dat dus niet vastleggen op beeld, en om opnieuw die trappen te bestijgen, daarvoor was het dan ook weer niet zo mooi! Bovendien bleek dus dat het uiteindelijkniet daar was, maar een heel eindje lager. Opnieuw trappen af dus om uiteindelijk compleet scheel van den dorst aan te komen op de meeting voor erasmus waar iedereen fruitsap kreeg. Hoera, was het niet dat het fruitsap op (!) was, asl wij arriveerden. En wat een populatie! Werkelijk heel europa bij elkaar op 50m² ofzo! Beetje socializen dus maar, waarna ik nog even naar huis ging om te skypen met toyboy (!) en de papa.
Klein uurtje later dan weer op weg, met de kersverse nieuwe fiets die we die dag gaan halen zijn! ( jawel dames en heren, ik herriner het mij weer!) Mijn route naar Matthias kot was mooi uitgestippeld, en had ik ze gevolgd, ik was er ook mooi geraakt. Maar roos besloot rechtsaf te slaanf waar het niet moest, met een beetje verloren rijden tot gevolg. Na 2 keer mijn beste frans boven gehaald te hebben, vond ik dan uiteindelijk rue de Palavas, maar niet het juiste nummer. Waarna ik belde naar Mathias en die gewoon uit zijn raam kwam hangen. Problem solved! Waarom we bij Mathias gingen, heb ik echter nog niet verteld. Aangezien hij WEL een microgolfoven heeft, is hij dus in staat om WEL pizzas te maken en waren we dan ook uitgenodigd om daar aan een keukentafel ( die wij NIET hebben in ons kot zelf) lekkere pizzas te eten en een glaasje wijn te drinken. Een diner zonder dessert is geen diner, dus volgde er nog een rijstpapje en een (half) duveltje! Waarvoor dank Mathias!
Vervolgens vertrokken we richting estivals de montpellier, een soort van Gentse feesten maar dan in Montpellier en kleinschaliger (maar minstens even gezellig!) en waar de drank GOEDKOOP is! Je betaalt daar 4 euro voor een glas, dat je mag meenemen naar huis, en 3 glazen wijn die je vrij mag kiezen uit een hele collectie aan wijnen! 3 glazen wijn rijker, kochten we nog voor respectievelijk 8 en 9 euro een fles witte en rode wijn, die we dan met de bende opdronken. De volgende halte was de Panama bar, ware het niet dat ik daar nooit geraakt ben...U weet het of u weet het niet, maar la place de la Comédie, is een zeer bekend plein in Montpellier, waar iedereen zowat afspreekt savonds voor ze uitgaan. Wel net daar was ik aan het fiesten en de rest aan het stappen en, laat mij het een combinatie van omstandigheden noemen, hebben ervoor gezorgd dat ik in het midden van place de la Comédie onderuit ging, en tegen de grond ben gesmakt met mijn gezicht. ( Sommigen onder u herkennen dit scenario misschien...) Niets aan de hand dacht ik, mijn linkeroog deed een beetje pijn en bleek dus vrij hard te bloeden. Voor jullie nog meer leedvermaak hebben echter, het is maar een klein wondje van een centimeter lang, maar het was wel vrij diep. Na 15 min ijs ben ik dan samen met Flore huiswaarts getrokken omdat ik het wel had gehad dan en gewoon in mijn bed wou kruipen met een plakkertje en wat desinfecteermiddel op mijn oog. Thuisgekomen heeft Flore me dan geholpen om mijn wondje deftig te kunnen inpakken en voldoende druk te kunnen uitoefenen om de zwelling tegen te gaan. Zo geschiedde en ging roos slapen met een hoofd ingepakt in verband...Ik kon slapen en hopen dat ik smorgens geen blauw dik oog ging hebben...