Een kort berichtje op FB... Roodkapje haar koffertje is gepakt... En staat klaar... Nog even... En je vertrekt naar de luchthaven... Vanavond vlieg je naar me toe... Net voor je vertrok kwam je nog even online... Juist de tijd om me een kusje te geven... Een kusje dat ik nu heel dicht bij me hou...
Ja...'k heb je gemist...meer dan anders...
Kom wel en veilig thuis zoetje... Ik wacht op je... XXX
Jij bent, zit, ligt...nu van het zonnetje te genieten... Ergens in het zuiden... Ik ben, zit, lig hier...te hunkeren naar het zonnetje...en naar jou... Nog maar een paar dagen ben je weg... En toch mis ik je al...
De dagen duren lang zonder jou... En toch ben ik zo blij voor jou dat je nu volop kan genieten van een paar vakantiedagen in het zonnetje... Het was meer dan welkom...je had het nodig... De voorbije dagen, weken,...waren niet altijd makkelijk... Ik wil dan steeds zoveel doen...maar kan zo weinig... Maar we weten dat we er zijn voor elkaar... Vandaag plaatste je een berichtje op FB... Ik stuur berichtjes via mail... Zo weet ik dat alles daar OK is... Dat het zonnetje schijnt... Dat je geniet... En dat je aan me denkt... (allé af en toe een beetje hé...grrrr) In een paar woorden weten we zoveel te zeggen... En dan zijn er die momenten dat ik je plots zo heel dichtbij voel komen... Het is moeilijk te omschrijven... Het kan op elk moment... Aan tafel... In bed...terwijl ik nog wat lees... Of bij het naar de auto wandelen... Of terwijl ik een berichtje type... Dan is het plots of ik een warm fris sprankelend briesje voel... Plots ben ik helemaal vervuld van jou... Het overvalt me... En dan voel ik je zo close... Dan is het, 't is echt moeilijk in woorden te vatten, alsof ik je naar me toe voel komen... Zoals nu... XXX
Deze middag... Eindelijk... Zou het lukken... Vol verlangen je eindelijk weer in mijn armen te kunnen nemen... Je lippen te proeven... Je warme lichaam tegen het mijne... Maar de vrijdag begint met niezen en snotteren laat je me weten... Heel de voormiddag overlaad ik je met kusjes... Beste remedie tegen een verkoudheid... Maar het zijn virtuele kusjes... En die werken minder snel... Zo komt het dat we op de middag bellen... We spreken af...een kwartiertje... Maar het worden er al gauw 3... En wat later 4.... Ja...we hebben het nog altijd moeilijk om afscheid te nemen... Eénmaal samen...lijkt het nog steeds of de tijd versnelt.... Eénmaal samen...komen we tot rust...en vergeten we de tijd.... Als je na 4 zegt...laat me met rust nu...leg af... Voel je je al beter... De kusjes beginnen te werken...
Het is weer even geleden dat jullie iets lazen van ons... Maar ik heb Roodkapje beloofd om ons blogje weer aan te wakkeren....
Over een paar dagen vertrek je weer naar het zuiden... Je verlangt er zo naar me te kunnen meenemen... Ik verlang er zo naar om met je mee te kunnen gaan... Verlangen in het kwadraat...
Maar ik weet zeker dat er in het grote boek van de toekomst... Een dag geprikt staat... Waar we samen vetrekken...naar het zuiden...
Dit maal is het mijn beurt om te vertrekken... Drie weken vakantie... Drie weken mekaar niet zien... Drie weken mekaar af en toe lezen... Drie weken...misschien elkaar toch één, twee, drie keer horen... Stiekem bellen dat ene moment dat ik alleen ben... Waar anderen zo uitkijken naar vakantie.... Is voor ons vakantie altijd een beetje lijden...
Gisteren brachten Roodkapje en ik nog samen de middag door... Het uurtje samen vloog voorbij... We deden er nog tien minuten bij... Maar elk moment met jou zal altijd te kort zijn...
's Avonds stuurt Roodkapje me volgend berichtje...
Zoetje...ik ga je missen...maar ik weet dat je er bent...x Dat is ook de reden dat ik in het zuiden kan genieten... Gewoon omdat ik weet dat jij er bent...xxx
Mijn ogen schoten plots vol met tranen... Tranen van geluk...
Maandag... Denk dat er niet veel mensen zo verlangen naar maandag als ik... Roodkapje is terug uit het zuiden... Vanmorgen eindelijk weer elkaars stem gehoord... Het voelt zo goed te weten dat we weer dichtbij elkaar zijn... Weten dat we in de auto kunnen springen en naar mekaar toe rijden...
Roodkapje vertelde me van een avond in het zuiden... Ze kwam terug van een optreden... De nacht voelde zwoel... Terwijl ze reed... Zag ze een volle maan aan een heldere hemel... En op dat moment wist ze dat haar zoetje héél dicht bij haar was...
Een tijdje geleden bezocht ik een rozentuin... Tussen de duizenden rozen stond er een rozenstruik met de naam... Thinking of you... De struik was onlangs gesnoeid... En telde nog één enkele roos in bloei... Het was een rode roos... Ik noemde ze naar jou... Mijn Roodkapje...mijn zoetje...
Een paar dagen voor je vertrek naar het zuiden spraken we af in de stad... Vertrekken zonder mekaar nog even gezien...gevoeld...geproefd te hebben... nee, dat kon niet... Zoals altijd straalde je... Het leek of de zon je aura nog versterkte... Maar in een stad lopen veel mensen... Ik was zo blij je te zien dat ik je in mijn armen wou sluiten... Maar het bleef bij een teder kusje op de wang... We deden eerst een terrasje op de markt... Je was zenuwachtig... Stel dat iemand ons zag... Wat deed je daar met die vreemde man... Van bij onze eerste ontmoeting was er de drang, de behoefte om mekaar aan te raken... Om fysiek contact te zoeken... Mekaars handen even vast te nemen... Even over je arm te strelen... De tinteling van onze hiud te voelen bij elke aanraking... En die behoefte is er nog steeds... 'k Weet niet of jullie beseffen hoe moeilijk het is voor ons... Om daar te zitten tegenover mekaar... En mekaar niet te mogen aanraken... Terwijl onze lichamen schreeuwen om contact... Neem me even vast... Streel me even... Kus me... Maar nee, niet in het openbaar... Niet met al die mensen om ons heen... We wandelen naar het restaurant... Maar raken mekaar niet aan... Gelukkig heeft het restaurant een rustige achtertuin... Het is nog vroeg... Weinig of geen klanten... We zitten nog maar net aan tafel... Of onze handen schuiven naar mekaar toe... Het is alsof een druk van ons afglijdt bij deze eerste aanraking... Het voelt zo goed samen... Het voelt alsof jij bij mij hoort... Dat we voorbestemd zijn voor elkaar... Je zegt dat je het liefst met mij verborgen zou zijn... Op een plek waar niemand ons kan zien... Ik denk, misschien moet er een stad komen... Een ommuurde stad enkel voor minnaars en minnaressen... Maar...wie weet...we zouden daar wel eens veel bekenden kunnen tegenkomen... Na de koffie wandelen we naar de parking... Onze auto's staan op hetzelfde verdiep... Onderweg stappen we nog een winkel binnen... Ik shop graag met jou... Jij weet wat je wil... Geen oeverloos getreuzel... Maar direct to the point... Ook onze smaken lopen gelijk... Er zijn uiteraard kleine verschillen... Maar ze zijn altijd te verzoenen... We zijn nog maar net de parking binnengewandeld... Of je draait je naar me toe... Mmmm...je lippen voelen zo zacht, zo warm... Het is geen kusje...maar een innige passionele kus... Waar onze tongen elkaar al raken voor onze lippen elkaar vinden... Het lijkt alsof we in de volgende tien minuten... Willen goedmaken wat we de voorbije twee uur hebben moeten missen... Onze lippen komen enkel even los van mekaar om lieve woordjes te fluisteren... Mijn handen willen elk plekje op je lichaam voelen ... Jouw handen glijden onder mijn hemdje en strelen mijn warme huid... Even lijken we de tijd te vergeten... Straks geraken we de parking niet meer uit... Ik laat je vertrekken... Je vraagt een laatste kus... Door het open raam... Druk ik een laatste keer mijn lippen op de jouwe... Onze tongen dansen de meest passionele tango... Deze kus zal nog minstens twee weken nazinderen... Tot je terugkomt uit het zuiden.... En wanneer onze lippen elkaar weer zullen proeven... Zal de laatste tinteling nog niet zijn verdwenen...
Roodkapje vertoeft weer een paar dagen in het zuiden... Geniet er van een welverdiende vakantie... Het zonnetje schijnt er van 's morgens tot 's avonds... Terwijl hier de regen soms met bakken uit de hemel valt... Soms heb ik het moeilijk die dagen... Dan mis ik haar zo... Dan zou ik bij haar willen zijn... In het zonnetje... Samen naar de markt... Terrasje doen... De streek wat verkennen... Restaurantje... Even uitrusten onder een palmboom op het strand... Als ik dit aan Roodkapje vertel zegt ze altijd... Blijven dromen...
Maar gelukkig is er FB... Zowat elke dag plaatst ze een zinnetje op FB... Met meestal een knipoogje in naar ons... Dan weet ik dat het speciaal voor mij geschreven is... Leuk om te zien hoe anderen dan ook reageren... Zelf stuur ik haar privé berichtjes... Het antwoord lees ik dan in dat ene zinnetje... Zo subtiel... In een paar woordjes weet ze me zoveel te vertellen... Neemt ze me mee naar het strand... Naar een restaurantje... Of een bbq... Of samen de nacht in... Ze laat me mee genieten... En op die momenten ben ik even heel ver van hier... Maar heel dicht bij haar...
Ik stuur je nog snel een mailtje dat ik thuis een boterhammetje ga eten... En of je misschien zin hebt om even te bellen... Mijn eerste boterhammetje is net op... Als de telefoon gaat... Mmmm...
We praten over jou, over mij, over zovele dingen... De tijd vliegt weer voorbij... Er is bijna een uur verstreken...
We hebben het over romantiek... Over het 's avonds nog naar zee rijden om een wandelingetje te maken op het strand... Binnenkort vetrek je weer voor een paar dagen naar het zuiden... Wat zou je graag op een avond willen picknicken op het strand... Vanalles lekkers klaargemaakt... Glaasje wijn... Of glaasje cava... Kaarsjes in het zand... Het zachte ruisen van de wind... Het harmonisch klotsen van de golven.. Als het wat frisser wordt... Samen onder een fleecedekentje... Kijken naar de ondergaande zon boven zee... Ik droom met je mee... Ja...jij en ik...we zouden samen gaan picknicken... Samen genieten van de zonsondergang... En misschien brengen we de nacht door op het strand... Onder ons fleecedekentje... Dicht tegen elkaar... Mijn armen om je heen... En 's morgens ontwaken bij de eerste zonnestralen... Samen...
...ditmaal spraken we af in de stad ...samen een stukje eten ...12u15 op de markt
...ik was er wat vroeger ...het zonnetje was ook van de partij ...ik ging zitten op één van de banken ...zodat ik Roodkapje zou zien komen aanrijden ...om 12u17 draaide haar autootje de markt op ...en dook ze de ondergrondse parking in ...we zouden parkeren op -3 ...ik wandelde naar de hoofdingang ...en wachtte haar op aan de trap ...maar ...Roodkapje kwam maar niet naar boven ...toen ik me omdraaide en naar buiten keek ...zag ik haar de markt oversteken ...uitkijkend naar haar Wolf ...mmmmm ...ze was om te stelen ...ze droeg haar zwart kleedje ...met rood topje ...rode schoentjes ...ik wandelde naar haar toe ...toen onze blikken elkaar vonden ...versnelden onze hartjes ...ik had haar willen omhelzen ...haar minutenlang in mijn armen sluiten ...maar niet hier...op de markt ...te gevaarlijk ...dus gaven we mekaar braafjes een kusje ...en wandelden naar het restaurant ...we namen allebei een slaatje ...we zaten dicht bij elkaar ...we konden het niet laten om fysiek contact te zoeken ...onze handen zochten en vonden elkaar ...Roodkapje wou dat ik een dessert nam ...niet zomaar een dessert ...maar een crema catalana ...zelf maakt ze dit ook heel lekker klaar ...mmmmm ...de crema catalana was heerlijk ...ik kijk er naar uit om de hare te proeven ...nog een koffietje ...en dan nog even shoppen ...het was puur genieten ...van elkaar ...van het eten ...van het samen-zijn ...we wandelen in de winkelstraat ...Roodkapje vraagt me hoe dat voelt ...zo naast elkaar lopen ...zonder mekaar aan te raken ...niet makkelijk zeg ik ...heel mijn lichaam tintelt om je aan te raken ...maar het voelt gewoon zalig zo bij jou te kunnen zijn ...we staan naast elkaar ...buiten voor een winkel ...we zoeken een geschikte prentkaart ...als een vriend van haar dochter langs wandelt ...hij herkent Roodkapje ...oeps...gelukkig staan we gewoon naast elkaar ...niets wijst er op dat we elkaar kennen ...ik merk dat Roodkapje twijfelt ...zal ze mij voorstellen als... ...tja...als wie.... ...er schiet haar niet direct iets te binnen ...en met haar blik geeft ze me aan wat verder op te wachten ...en zo kuier ik wat verder langs de winkels ...heel af en toe kijk ik over mijn schouder ...of ze nog staat te babbelen ...ze nemen afscheid ...Roodkapje wandelt verder ...treuzelt wat ...zodat ik haar makkelijk inhaal ...dat was even geluk hebben ...stel je voor dat we juist stonden te praten met elkaar grrrr ...we hebben allebei nog verplichtingen ...waardoor we niet langer in de stad kunnen blijven ...dit moeten we overdoen ...het voelt zo goed ...jij en ik ...samen ...we wandelen naar de ondergrondse ...we zijn nog maar net in de trappenhal ...of we glijden in mekaars armen ...als twee magneten ...worden onze lichamen naar elkaar toe getrokken ...onze lippen versmelten ...mmmmm ...we laten mekaar niet meer los ...we kussen, strelen ...elke handeling is pure passie ...-3 ...we staan aan je auto ...ik sluit je in mijn armen ...wil je niet meer loslaten ...wil je warme lichaam voelen tegen het mijne ...je hand glijdt in mijn broek ...ik kreun zachtjes ...je vingers glijden door mijn schaamhaar ...mmmmm ...maar we moeten door ...je stapt in ...je wil de auto starten ...ik buig me naar je toe ...druk mijn lippen op de jouwe ...onze tongen vinden elkaar ...mijn hand glijdt tussen je benen ...langs je dijen ...ik trek zachtjes je slipje opzij ...en streel je gladgeschoren lipjes ...mmmmm ...maar we moeten door ...nog een laatste kus ...een laatste streling ...en ik wandel naar mijn auto ...ik rijd achter je ...we rijden samen naar huis ...jij eerst ...dan ik ...even voor de afrit ...kom ik naast je rijden ...we blazen mekaar nog snel een handkusje toe ...en rijden verder ...elk onze weg ...het was een zalige middag in de stad ...een moment dat nog de hele week ...heeft nagezinderd ...en ook nu weer ...bij het typen van deze woorden ...beleef ik elk moment opnieuw ...samen met jou ...xxx
Jullie stellen jullie misschien de vraag... Waarom... Roodkapje niets meer schrijft...grrrr Roodkapje haar pc doet het niet meer... Maar van zodra haar pc het weer doet... Hoop ik haar hier weer te mogen lezen...
...we spreken af aan het park ...Roodkapje komt naar me toe gewandeld ...ze straalt ...we stralen ...Roodkapje had me gevraagd om 'kikkerkoel' te zijn grrr ...elk initiatief zou van haar komen ...we gaven mekaar geen kus ...gewoon 'dag zoetje' ...samen wandelen we het park in ...we lopen dicht tegen mekaar ...raken mekaar soms heel eventjes aan ...onze lichamen lijken wel magneten ...even later zegt Roodkapje ...neem mijn hand maar vast ...mmmmm ...we wandelen hand in hand ...dan weer even gewoon naast mekaar ...het volgende moment verstrengelen onze vingers ...tot we plots naar mekaar toedraaien ...en er een tedere warme omhelzing volgt ...het voelt zo goed om weer samen te zijn
...Roodkapje heeft dorst ...midden in het park is een paviljoentje ...we gaan zitten op het terras in het zonnetje ...maar het zonnetje schijnt zo fel (ze is zo blij ons weer samen te zien) ...dat we verhuizen naar de schaduw ...al snel zit het terras vol ...we zitten braafjes naast elkaar ...Roodkapje ontspant helemaal ...het dekentje van rust ...dat over onze schouders valt ...en ons helemaal omhult ...als we samen zijn ...is er nog altijd
...als we het terras verlaten ...zegt Roodkapje plots ...geef me maar een hand ...straks denken de mensen op het terras dat we niet durven ...vanaf dat moment hebben we mekaar geen seconde meer losgelaten ...toen we langs de vijver liepen ...kneep je voortdurend in mijn hand ...alsof je zo nog dichter bij me komen wou ...alsof je telkens weer zei ...wat heb ik dit gemist ...jou gemist ...ook al weet ik dat je dit bij het lezen zal ontkennen
...weer tussen de bomen ...gleed je hand onder mijn hemd ...je wou mijn naakte warme huid voelen ...ik voelde elk vezeltje trillen onder je aanraking ...je legde je hoofdje op mijn schouder ...(wandelen, ik met mijn arm om je schouder jij met je hoofdje op mijn schouder ervaar ik als een heel intiem moment)
...terug aan de auto ...haal ik een bakje aardbeien en een bakje frambozen uit de koffer ...ik bracht ze speciaal mee voor jou ...mmmmm ...je kan niet wachten tot thuis ...en proeft een eerste aardbei ...ze smaakt heel zoet ...de eerste lekkere aardbei die je proeft dit seizoen ...ik wil ze ook proeven ...en kus je lippen ...het wordt een passionele kus ...met een smaak van aardbeien ...weer is het moeilijk om afscheid te nemen ...ik wou dat aan dit moment nooit een einde kwam
...jij rijdt voor me ...als je bijna aan de oprit van de autosnelweg bent ...ga ik naast je rijden ...je straalt nog steeds ...we werpen mekaar nog snel een handkus toe ...en even later rijden we allebei op de snelweg ...in tegenovergestelde richting ...in me borrelt een immens gevoel van geluk ...ik proef nog steeds de smaak van aardbeien op mijn lippen ...xxx
Kort na de middag rinkelde mijn gsm... Mijn hart ging even in versnelling... Het was Roodkapje... Helemaal vanuit het warme zuiden... Eindelijk was ze even alleen... Eindelijk kon ze even naar haar Wolfje bellen... En haar Wolfje was dolgelukkig even zijn Roodkapje te mogen horen... Ze geniet van haar vakantie... 't Zonnetje schijnt er volop... 't Is er warm...'t Is er heet....
En ja...ik vroeg haar naar mijn liedje... Roodkapje zei...ik dacht aan jou en wou het je laten weten... Misschien luisterden we allebei naar dezelfde zender... Ik zei ja...maar ik zat in vergadering... Grrr... Ik zei dat ik er nadien even de playlist had bijgehaald... En gisteren om 10u37... Speelde...Simply the best...van Tina Turner... Ja...zei Roodkapje...dat was het... Ik had het speciaal voor jou aangevraagd...grrr
Mijn hart schakelde nog een versnelling hoger... 'k Kreeg het helemaal warm vanbinnen... Toen ik aan de woorden van het lied dacht...
Roodkapje vroeg me uiteindelijk om af te leggen... Ze had geen zin om het gesprek te eindigen... Ik ook niet... Wij willen elk moment samen zolang mogelijk laten duren... Maar ze moest terug naar de anderen... Anders zouden ze zich vragen gaan stellen... Dus namen we afscheid... Dag zoetje... Dag ZOETJE (in hoofdletters want Roodkapje legde de nadruk op 'zoetje') Kusje... xxx En ik verbrak de verbinding...
Simply the best...
I call you when I need you, my heart's on fire You come to me, come to me wild and wild When you come to me Give me everything I need Give me a lifetime of promises and a world of dreams Speak a language of love like you know what it means And it can't be wrong Take my heart and make it strong baby
You're simply the best, better than all the rest Better than anyone, anyone I've ever met I'm stuck on your heart, and hang on every word you say Tear us apart, baby I would rather be dead
In your heart I see the star of every night and every day In your eyes I get lost, I get washed away Just as long as I'm here in your arms I could be in no better place
You're simply the best, better than all the rest Better than anyone, anyone I've ever met I'm stuck on your heart, and hang on every word you say Tear us apart, baby I would rather be dead
Each time you leave me I start losing control You're walking away with my heart and my soul I can feel you even when I'm alone Oh baby, don't let go
Roodkapje verblijft weer voor een paar dagen in het zuiden... Ze geniet er volop van het zonnetje... Vanmorgen stuurde ze me een sms... 'Een liedje voor jou op de radio x ' Maar ik zat in vergadering grrrr Dus weet ik niet bij welk liedje ze aan me dacht... Snif snif... Maar...ze dacht wel aan mij...
Al heel de dag speelt dit sms'je in mijn hoofd... Welk zou nu toch dat liedje zijn....grrr...
Ja het is hier stilletjes de laatste tijd Iemand mailde ons wat is er toch gebeurd Velen onder jullie volgen onze blog al een hele tijd En jullie zullen wel met diezelfde vraag zitten Dit is wat er gebeurde
Een paar weken terug nam een vriendin uit mijn studententijd opnieuw contact We hadden toen een mooie vriendschap niets meer niets minder Ze had een zware operatie achter de rug met de nodige complicaties en de revalidatie verliep ook niet hoe het moest Ik mailde haar terug sprak haar de nodige moed in Ze antwoordde op mijn mail Ik schreef een antwoord vertelde haar dat we nog wel eens zouden afspreken en samen een wandeling maken ze moest veel wandelen van de dokter Maar dat antwoord bereikte haar nooit
Elke dag voor ik op het werk de pc afsluit stuur ik nog een laatste mailtje naar Roodkapje Ik was in gedachten reeds volledig bij haar en toen sloeg het noodlot toe ik verstuurde mijn antwoord niet naar die vriendin maar naar Roodkapje Ik besefte het op het moment dat ik op verzenden drukte maar het was te laat Ik vergeef het me nog steeds niet Ik beging de zware fout Roodkapje niets te hebben verteld over het feit dat die vriendin opnieuw contact had genomen terwijl Roodkapje me alles vertelde Nu lijkt het of ik nog dingen verberg ik heb haar vertrouwen geschonden heb haar diep gekwetst Ik wou dat ik de klok kon terugdraaien Roodkapje vertellen dat die vriendin opnieuw contact had gezocht Ik heb sindsdien Roodkapje niet meer gesproken heb haar nog veel gemaild maar ik heb haar zo diep gekwetst dat ik niet weet of het ooit nog goed komt We hebben er ook niet echt over kunnen praten ze is zo gekwetst dat ze als het ware niets meer met me te maken wil hebben Ik ben zo kwaad op mezelf ook kwaad op die vriendin terwijl zij er niets aan kan doen maar ik kan geen contact meer hebben met haar het voelt als zijnde dat zij de oorzaak is voor de breuk tussen Roodkapje en mij, haar Wolf Ik mis Roodkapje nog elk moment ik denk voortdurend aan haar ik kan en wil haar niet missen zij is mijn alles mijn hartje klopt voor haar ik kan nog steeds niet geloven dat er niets meer zou zijn tussen ons onze band, onze liefde was zo sterk onze liefde moet dit toch kunnen overleven Ik heb die vriendin nog één mail gestuurd met de vraag me niet meer te mailen heb het haar in het kort verteld dat de schuld niet bij haar ligt maar bij mij . Zij antwoordde nog één maal dat ze het begreep het erg vond en hoopte dat het terug goed zou komen tussen mij en Roodkapje
Roodkapje vertoeft momenteel een paar dagen in het zuiden ze geniet er van het zonnetje Net voor ze vertrok stelde ik voor om alles even te laten rusten ze wou dit zelf ook Ik hoop dat de tijd de wonde heelt en dat we toch contact kunnen houden dat er toch nog iets overblijft van onze liefde
Dit is wat er gebeurde
En geloof me er zijn geen woorden om te beschrijven hoezeer ik Roodkapje mis Geen woorden om te zeggen hoe graag ik haar nog altijd zie
Sperma is gezond. Er zitten anti-depressivia in, stoffen die je humeur in positieve zin beïnvloeden, net als in chocolade. Regelmatig een portie sperma slikken draagt bij tot een goed gevoel....Hummm Roodkapje x
Ik stuur je nog snel een mailtje dat ik thuis een boterhammetje ga eten...
Roodkapje verblijft weer voor een paar dagen in het zuiden...
