Een korte binnenvlucht van Vietnam airlines brengt ons vandaag van Hué naar Hanoi. Op de luchthaven ontmoeten wij een oude bekende van Vietnam airlines, die gewillig met mij op de foto gaat.
Aangekomen in Hanoi voelt het heel wat frisser aan (14 °C) en is het bewolkt maar droog. Na de lunch te hebben genomen in ons hotel (Nikko Hanoi) en de koffers te hebben afgezet volgt een namiddag Ho Chi Minh, de grote leider van het Communistische Vietnam, overleden in 1969. Wij bezoeken het mausoleum met er voor het indrukwekkend grote plein die een communistische indruk verwekt. Daarna het gebouw waar hij alle grote wereldleiders ontving en vervolgens zijn eigen verblijfplaatsen gelegen in de onmiddellijke omgeving. Na de grote Ho Chi Minh show nog een tempel om vervolgens een korte wandeling te doen bij valavond door Hanoi. Wij worden er terug geconfronteerd met het dagelijkse leven in de straat, waar alles in feite op het voetpad en in de straat gebeurt. De laatste activiteit betreft het bezoek aan het waterpoppentheater. Deze meer dan 1000 jaar oude traditie betreft een poppenspel op het water met figuren uit Vietnamese fabels (vuurspuwende draken, acrobatische boeren en dansende maagden) en dit alles begeleid met live muziek. Mooi om te zien, alleen spijtig dat men de taal niet begrijpt. Na avondeten in een plaatselijk restaurant volgt de verrassing van de dag: een supermoderne WC-pot op de kamer (zie foto) met allerhande snufjes zoals verwarmde bril, spoeling voor- en/of achteraan, droger en dit alles met regelbare standen. Naar het schijnt is dit afkomstig uit Japan.
Vandaag staat er heel wat geschiedenis en cultuur op het programma. Eerst een rondvaart op de Song Huong rivier (vertaling = de geparfumeerde rivier), waar de lokale schippersvrouw van de gelegenheid gebruik maakt om ons wat kledij en souveniers aan de prijzen. De rivier werd zo genoemd omdat in de herfst de bloemen van de fruitbomen de rivier parfumeerden. Daarvan is nu echter niets te zien of te ruiken of we zijn het verkeerde seizoen. We worden terug aan land gezet ter hoogte van de een of andere tempel om daarna met de bus tot aan de oude citadel van Hué gebracht te worden. Dit complex, bestaande uit tempels, paleizen en vestigingsmuren, werd ontworpen door Vauban, die ook de vestingen in Ieper ontworp. Het is geïnspireerd op "De verboden stad" in Peking, die naar het schijnt vele malen groter is. Vervolgens nog vlug de paatselijke markt bezocht om te gaan lunchen in een restaurant in het oude centrum. Na de middag staan nog twee mausoleums op het programma, het eerste van de keizer Tu Duc en het tweede van de keizer Minh Mang, beiden naar het schijnt van de Nguyen dynastie, ons ook niet bekend voor we naar Vietnam kwamen.
We zijn al een week op stap en gaan deze morgen de ruïnes van "Het heilige land" van de Cham beschaving bezoeken. Het betreft een tempelcomplex dat tijdens de Cham-dynastie een keizerlijke stad was en die voor de volgelingen van nu hetzelfde is als Mekka voor de Islamieten. In 1999 werd het heiligdom opgenomen in de werelderfgoed lijst van UNESCO. Tijdens de Vietnamoorlog dacht de Vietcong dat de Amerikanen hen daar niet zou zoeken, doch spijtig voor hen en voor de tempels werden deze met bommen bestookt zodat er heel wat vernield werd. De lunch werd genomen restaurant "Tam tam" in Hoi An en bestaat zoals dagelijks uit een achttal gangen van Vietnamese specialiteiten, gelukkig allemaal beperkt in omvang. Na de lunch maken wij de verplaatsing naar Hué via de Wolkenpas, waarbij wij de voormalige grens tussen Zuid- en Noord-Vietnam oversteken. Tijdens de rit zijn er talrijke mooie vergezichten, glooiende landschappen en massa's groene rijstvelden. Wij overnachten in "Pelgrimage Village". Bij onze aankomst in het hotel worden wij getrakteerd op de eerste regen.
Om 10.05 verlaten wij Ho Chi Minhcity om met een binnenlandse vlucht naar Danang in centraal-Vietnam te vliegen. Het is een korte vlucht van ongeveer 1 uur. Alles loopt gesmeerd met uitzondering van de landing, waarbij wij bijna van de piste geraken omdat het vliegtuig niet recht op de wielen aan de grond werd gezet. Iedereen was wat geschrokken en voor ons was het ook wel de slechtste landing die we ooit hebben meegemaakt. Op de luchthaven staat de plaatselijke gids ons al op de wachten. Na een korte verwelkoming brengt hij ons naar het museum van de Cham-dynastie, aan het aantal toeristenbussen te zien blijkbaar een verplicht nummertje in Danang. Na volledig te zijn ingewijd in de geheimen van de Cham-dynastie brengt men ons naar Hoi An, een pittoresk havenstadje met goed bewaarde handelshuizen, een overdekte Japanse brug en een Chinese tempel. Het is er een gezellige bedoening, met vele lantaarnateliers en vele, vele,vele toeristen, vooral Aziaten, van alle slag en soort. Naar het schijn hebben we geluk omdat het volle maan is, want naar aanleiding van de maanstand doen ze er tussen 18.30 en 21.00 uur de verlichting in de straten uit. Er is dan enkel verlichting van de duizenden lampions die branden en overal opgehangen worden.
Na het avondeten zijn we opnieuw het stadje ingetrokken en er hingen inderdaad duizenden lampions in allerhande vormen en kleuren die een formidabel spektakel vormden.
De laatste overnachting op de boot is goed verlopen. We worden gewekt met de gong (3 X = wekken, 2 X = eten en vele malen na elkaar is alarm - gelukkig niet meegemaakt) om 06.30 uur want om 07.30 uur dienen wij te vertrekken met de sampan naar de drijvende markt. Zo gezegd zo gedaan, na een kwartiertje varen komen wij aan de drijvende markt waar de plaatselijke marktkramers (marktboters) hun waar pogen te verkopen aan de lokale bevolking. Van de gids vernemen wij dat het geen grote markt betreft gezien het juist na Nieuwjaar is en de meeste mensen hun inkopen nog maar onlangs zouden gedaan hebben. 't is, beter gezegd, nu de soldenperiode. Na de markt doorvaren te hebben, gaan wij aan wal en neemt de gids ons mee naar een plaatselijke artisanale voedingsfabriek waar tal van verschillende voedingswaren met de hand vervaardigd worden, zoals snoepgoed, rijstpapier, rijstkoeken, en een plaatselijke lokale geneeskrachtige drank zoals je op de foto kan zien. Het betreft een aftreksel van een kudde slangen die op alcohol gezet worden gedurende enkele maanden en die een heilzame werking zou hebben tegen reuma en artrose. Wij hebben er enkel naar gekeken en niet geproefd (het was nog te vroeg in de dag). Over de middag een echte Vietnamese maaltijd genomen in een plaatselijk restaurant en dan ingecheckt in het hotel "Renaissance" waar onze koffers ons nog stonden op de wachten. Nog wat rondgetoert in Saigon-city om tegen zonsondergang een aperitiefje te gaan drinken op het terras van het prestigieuse Rex hotel, dat tijdens de Vietnamoorlog de uitvalsbasis was voor de internationale pers. s'Avonds nog een diner in het restaurant "Indochine" genoemd naar de bekende film met Catherine Deneuve en daarna vlug onder de dekens want morgen is het valiezenkoers en staat ons een binnenvlucht te wachten naar Danang (Vietnam - centrum).
Te horen aan een aantal medereizigers mochten wij van geluk spreken dat we een goed gelegen kajuit hadden. Hoe lager gelegen,hoe dichter tegen de motoren van de boot, hoe meer lawaai. In ieder geval, wij hadden er niet veel last van want we hadden dan ook een kajuit op de eerste verdieping. Deze morgen met een kleinere boot (een sampan) gevaren naar Sa Dec, een authentieke stad waar de Franse schrijfster Marguerite Duras (voor de cinefielen - van de film l'Amant) haar kindertijd beleefde. Rechts van het water ligt het plattelaand, waar vooral een bloementeelt gedaan wordt en links de stad die, zo wordt gezegd en geschreven, over één van de meest levendige markten van Vietnam beschikt. Van op het water kunnen we het dagelijkse leven langs de Mekongdelta aanschouwen en op de markt zien we hoe de plaatselijke Vietnamezen hun waar aan de man proberen te brengen. Er is ook een kort bezoek aan de plaatselijke school waar de schrijfster nog heeft school gelopen en aan het huis,waar die rijke Chinees die op haar verliefd was, heeft gewoond. Middaglunch is terug aan boord van onze boot l'Amant. Na de siesta terug de sampan op voor een rondvaart door de mangrove van Cinh Thuong een klein plaatselijk eiland. We maakten vandaag vooral kennis met het dagelijkse leven van de bevolking in de Mekongdelta, dat zich vooral afspeelt op en rond het water.
Vandaag maken we de verplaatsing van Ho Chi Minhcity naar de Mekongdelta in het zuiden van het land. Onze bagage moeten we in bewaring geven in het hotel, daar we twee nachten op de boot "l'Amant" zullen slapen. Enkel één kleine bagage per persoon is toegelaten.
Na 2 1/4 uur rijden komen wij aan om met een kleinere boot aan boord gebracht te worden van de "l'Amant", waar wij onmiddellijk verwelkomd worden door de ganse crew. Na een welkomsdrink krijgt iedereen zijn kamer of beter gezegd kajuit toegewezen, voor ons 202 (gemakkelijk te onthouden). Opnieuw klopt iets niet met hetgeen men ons beloofde op de voorreisvergadering, namelijk dat we zeker niet zouden verdikken. Terug een veel te groot en uitgebreid buffet. Omdat het onbeleefd zou zijn om niet te veel te nemen, laten wij ons nog eens volop gaan,.... we zullen wel zien....
Na de middag worden we terug met de kleine boot aan land gebracht om een fietstocht te maken in het plaatselijke plattelandsdorp An Binh Island. De fietsen zijn wel niet het laatste nieuwe model maar ze rijden. We rijden er op de highway van het eiland (ongeveer 1 meter breed) en maken er kennis met de plaatselijke verkeersreglementen (geen). Na de rondrit nog een ommetje met de boot langs de drijvende viskwekerijen om dan terug aan boord te gaan van "l'Amant'.
Een beetje opfrissen, een aperetiefje en terug aan tafel voor het diner. Daarna nog naar de plaatselijke cinema op de boot voor de film "l'Amant".
