Om 10.05 verlaten wij Ho Chi Minhcity om met een binnenlandse vlucht naar Danang in centraal-Vietnam te vliegen. Het is een korte vlucht van ongeveer 1 uur. Alles loopt gesmeerd met uitzondering van de landing, waarbij wij bijna van de piste geraken omdat het vliegtuig niet recht op de wielen aan de grond werd gezet. Iedereen was wat geschrokken en voor ons was het ook wel de slechtste landing die we ooit hebben meegemaakt. Op de luchthaven staat de plaatselijke gids ons al op de wachten. Na een korte verwelkoming brengt hij ons naar het museum van de Cham-dynastie, aan het aantal toeristenbussen te zien blijkbaar een verplicht nummertje in Danang. Na volledig te zijn ingewijd in de geheimen van de Cham-dynastie brengt men ons naar Hoi An, een pittoresk havenstadje met goed bewaarde handelshuizen, een overdekte Japanse brug en een Chinese tempel. Het is er een gezellige bedoening, met vele lantaarnateliers en vele, vele,vele toeristen, vooral Aziaten, van alle slag en soort. Naar het schijn hebben we geluk omdat het volle maan is, want naar aanleiding van de maanstand doen ze er tussen 18.30 en 21.00 uur de verlichting in de straten uit. Er is dan enkel verlichting van de duizenden lampions die branden en overal opgehangen worden.
Na het avondeten zijn we opnieuw het stadje ingetrokken en er hingen inderdaad duizenden lampions in allerhande vormen en kleuren die een formidabel spektakel vormden.
De laatste overnachting op de boot is goed verlopen. We worden gewekt met de gong (3 X = wekken, 2 X = eten en vele malen na elkaar is alarm - gelukkig niet meegemaakt) om 06.30 uur want om 07.30 uur dienen wij te vertrekken met de sampan naar de drijvende markt. Zo gezegd zo gedaan, na een kwartiertje varen komen wij aan de drijvende markt waar de plaatselijke marktkramers (marktboters) hun waar pogen te verkopen aan de lokale bevolking. Van de gids vernemen wij dat het geen grote markt betreft gezien het juist na Nieuwjaar is en de meeste mensen hun inkopen nog maar onlangs zouden gedaan hebben. 't is, beter gezegd, nu de soldenperiode. Na de markt doorvaren te hebben, gaan wij aan wal en neemt de gids ons mee naar een plaatselijke artisanale voedingsfabriek waar tal van verschillende voedingswaren met de hand vervaardigd worden, zoals snoepgoed, rijstpapier, rijstkoeken, en een plaatselijke lokale geneeskrachtige drank zoals je op de foto kan zien. Het betreft een aftreksel van een kudde slangen die op alcohol gezet worden gedurende enkele maanden en die een heilzame werking zou hebben tegen reuma en artrose. Wij hebben er enkel naar gekeken en niet geproefd (het was nog te vroeg in de dag). Over de middag een echte Vietnamese maaltijd genomen in een plaatselijk restaurant en dan ingecheckt in het hotel "Renaissance" waar onze koffers ons nog stonden op de wachten. Nog wat rondgetoert in Saigon-city om tegen zonsondergang een aperitiefje te gaan drinken op het terras van het prestigieuse Rex hotel, dat tijdens de Vietnamoorlog de uitvalsbasis was voor de internationale pers. s'Avonds nog een diner in het restaurant "Indochine" genoemd naar de bekende film met Catherine Deneuve en daarna vlug onder de dekens want morgen is het valiezenkoers en staat ons een binnenvlucht te wachten naar Danang (Vietnam - centrum).
Te horen aan een aantal medereizigers mochten wij van geluk spreken dat we een goed gelegen kajuit hadden. Hoe lager gelegen,hoe dichter tegen de motoren van de boot, hoe meer lawaai. In ieder geval, wij hadden er niet veel last van want we hadden dan ook een kajuit op de eerste verdieping. Deze morgen met een kleinere boot (een sampan) gevaren naar Sa Dec, een authentieke stad waar de Franse schrijfster Marguerite Duras (voor de cinefielen - van de film l'Amant) haar kindertijd beleefde. Rechts van het water ligt het plattelaand, waar vooral een bloementeelt gedaan wordt en links de stad die, zo wordt gezegd en geschreven, over één van de meest levendige markten van Vietnam beschikt. Van op het water kunnen we het dagelijkse leven langs de Mekongdelta aanschouwen en op de markt zien we hoe de plaatselijke Vietnamezen hun waar aan de man proberen te brengen. Er is ook een kort bezoek aan de plaatselijke school waar de schrijfster nog heeft school gelopen en aan het huis,waar die rijke Chinees die op haar verliefd was, heeft gewoond. Middaglunch is terug aan boord van onze boot l'Amant. Na de siesta terug de sampan op voor een rondvaart door de mangrove van Cinh Thuong een klein plaatselijk eiland. We maakten vandaag vooral kennis met het dagelijkse leven van de bevolking in de Mekongdelta, dat zich vooral afspeelt op en rond het water.
Vandaag maken we de verplaatsing van Ho Chi Minhcity naar de Mekongdelta in het zuiden van het land. Onze bagage moeten we in bewaring geven in het hotel, daar we twee nachten op de boot "l'Amant" zullen slapen. Enkel één kleine bagage per persoon is toegelaten.
Na 2 1/4 uur rijden komen wij aan om met een kleinere boot aan boord gebracht te worden van de "l'Amant", waar wij onmiddellijk verwelkomd worden door de ganse crew. Na een welkomsdrink krijgt iedereen zijn kamer of beter gezegd kajuit toegewezen, voor ons 202 (gemakkelijk te onthouden). Opnieuw klopt iets niet met hetgeen men ons beloofde op de voorreisvergadering, namelijk dat we zeker niet zouden verdikken. Terug een veel te groot en uitgebreid buffet. Omdat het onbeleefd zou zijn om niet te veel te nemen, laten wij ons nog eens volop gaan,.... we zullen wel zien....
Na de middag worden we terug met de kleine boot aan land gebracht om een fietstocht te maken in het plaatselijke plattelandsdorp An Binh Island. De fietsen zijn wel niet het laatste nieuwe model maar ze rijden. We rijden er op de highway van het eiland (ongeveer 1 meter breed) en maken er kennis met de plaatselijke verkeersreglementen (geen). Na de rondrit nog een ommetje met de boot langs de drijvende viskwekerijen om dan terug aan boord te gaan van "l'Amant'.
Een beetje opfrissen, een aperetiefje en terug aan tafel voor het diner. Daarna nog naar de plaatselijke cinema op de boot voor de film "l'Amant".
