Met de fiets Ik ga op 1/9/2018 met de fiets naar Santiago de Compostela vertrekken via een grote omweg. Het Spaanse binnenland blijft me boeien, ik wil de 'Camino de Levante' opzoeken. Mijn eerste overnachting zal in Namen zijn, daarna Frankrijk in langs Givet, Charleville-Meziļæ½res, Verdun enz.. Dit prachtige land zal ik verlaten langs Beziers, Narbonne en Perpignan.
Dan volgt Girona in Spanje, verder zuidwaarts langs Morella, Teruel, Albaracin, de namen zullen bij velen vreemd in de oren klinken. Langs die laatste drie steden passeerde ik reeds met de fiets in 2013 op de Camino del Cid naar Valencia.
Wanneer ik Teruel zal doorfietsen op de nieuwe reis, dan zal mijn kilometerstand op 2178 staan. Wanneer ik een gemiddelde van 85km/dag zou kunnen doen zou dat op 25/9 kunnen zijn. Vandaar in Teruel heb ik nog 1176km af te leggen. Langs Cuenca, Mota del Cuervo, Toledo, Avila, Zamora, Ourence om op 8/10 Santiago te bereiken. Allemaal 'zal of zou', ik hoop heel erg dat het zo ongeveer zal verlopen. Het kan ook zijn dat het niet lukt en dat ik opgeef, maar het is dan maar zo.
Ongeveer half oktober zal ik terug thuis zijn.
03-10-2018
Dag 33
De 'Arco de Sangre', zo genoemd omdat er in de middeleeuwen een 'Heilige bloedkapel' was met bloed van Christus, zoals in Brugge. In de Islamperiode was de naam 'Bab-al-Yayl', wat in het Spaans 'Puerta de los Caballos' betekende en in het Nederlands 'Poort van de Paarden'. Op oude foto's die ik zag was alles rond de poort bijna helemaal anders, alleen de doorgang met hoefijzervormige bogen zijn dezelfde gebleven. Na de gevechten in 1936 rond het Alcazar tijdens de burgeroorlog stond er bijna niets meer recht, alleen de doorgang met de typische bogen waren gespaard. Wanneer men nu door de poort gaat zijn er trappen naar beneden, er staat er een beeld van Cervantes, de schrijver van El Quichote. Hij kijkt trots en ongenaakbaar voor zich uit. Achteromkijken is niet aan hem besteed, ook niet wanneer er daar een aanleiding voor is.