Met de fiets Ik ga op 1/9/2018 met de fiets naar Santiago de Compostela vertrekken via een grote omweg. Het Spaanse binnenland blijft me boeien, ik wil de 'Camino de Levante' opzoeken. Mijn eerste overnachting zal in Namen zijn, daarna Frankrijk in langs Givet, Charleville-Mezières, Verdun enz.. Dit prachtige land zal ik verlaten langs Beziers, Narbonne en Perpignan.
Dan volgt Girona in Spanje, verder zuidwaarts langs Morella, Teruel, Albaracin, de namen zullen bij velen vreemd in de oren klinken. Langs die laatste drie steden passeerde ik reeds met de fiets in 2013 op de Camino del Cid naar Valencia.
Wanneer ik Teruel zal doorfietsen op de nieuwe reis, dan zal mijn kilometerstand op 2178 staan. Wanneer ik een gemiddelde van 85km/dag zou kunnen doen zou dat op 25/9 kunnen zijn. Vandaar in Teruel heb ik nog 1176km af te leggen. Langs Cuenca, Mota del Cuervo, Toledo, Avila, Zamora, Ourence om op 8/10 Santiago te bereiken. Allemaal 'zal of zou', ik hoop heel erg dat het zo ongeveer zal verlopen. Het kan ook zijn dat het niet lukt en dat ik opgeef, maar het is dan maar zo.
Ongeveer half oktober zal ik terug thuis zijn.
23-09-2018
Dag 23
Niet naar Monserrat en terugkeren richting naar Manresa zint me helemaal niet. Ik kies dan maar de richting Barcelona en autostrade. Ik hoop dat er misschien toch kleinere wegen zijn die niet op mijn wegenkaart staan om zo vlug mogelijk op mijn geplande route te geraken. Een diepe vallei en de autostrade maken het me heel moeilijk. Ik geraak op den dool, een bewoner van een dorp waarin ik verzeild was geraakt geeft me de raad om een omweg te maken naar Villafranca del Penedès, daar zou ik dan ook kunnen overnachten. Vandaar zal het nadien gemakkelijker zijn om terug op mijn route te komen, met minder bergen dan op de weg die ik had gepland. Ik ben de man heel dankbaar dat hij de moeite deed om met aandacht mijn geplande route te bekijken. Later in een ander dorp vraag ik iemand buiten aan een bar de beste weg naar mijn nieuwe bestemming. Al vlug komt er andere man buiten die zijn visie ook geeft en dan nog een derde. Ze zijn het onderling niet eens, ik hak de knoop dan maar zelf door. Deze drie en vooral de man van daarstraks komen met hun foto in mijn classeur van de "Reddende engel(en)".