Met de fiets Ik ga op 1/9/2018 met de fiets naar Santiago de Compostela vertrekken via een grote omweg. Het Spaanse binnenland blijft me boeien, ik wil de 'Camino de Levante' opzoeken. Mijn eerste overnachting zal in Namen zijn, daarna Frankrijk in langs Givet, Charleville-Mezi�res, Verdun enz.. Dit prachtige land zal ik verlaten langs Beziers, Narbonne en Perpignan.
Dan volgt Girona in Spanje, verder zuidwaarts langs Morella, Teruel, Albaracin, de namen zullen bij velen vreemd in de oren klinken. Langs die laatste drie steden passeerde ik reeds met de fiets in 2013 op de Camino del Cid naar Valencia.
Wanneer ik Teruel zal doorfietsen op de nieuwe reis, dan zal mijn kilometerstand op 2178 staan. Wanneer ik een gemiddelde van 85km/dag zou kunnen doen zou dat op 25/9 kunnen zijn. Vandaar in Teruel heb ik nog 1176km af te leggen. Langs Cuenca, Mota del Cuervo, Toledo, Avila, Zamora, Ourence om op 8/10 Santiago te bereiken. Allemaal 'zal of zou', ik hoop heel erg dat het zo ongeveer zal verlopen. Het kan ook zijn dat het niet lukt en dat ik opgeef, maar het is dan maar zo.
Ongeveer half oktober zal ik terug thuis zijn.
25-09-2018
Dag 25 - 25 september 2018
Poblet - Miravet. Afgelegde weg: 97km; 13,9km/u gem. snelh.; 45,5km max. snelh..
Door mijn geloofsbrief van het Vlaamsgenootschap van Santiago de Compostela werd ik in het monasterio van Poblet ontvangen als pelgrim naar Santiago. Ik heb er avondeten gekregen in een middeleeuwse refter, er waren nog enkele monniken. De volledige maaltijd werd vóór mij neergezet zonder enige uitleg. Ik nam er een foto van zoals die voor mij stond. Het flitslicht was opgemerkt, men zei me op een strenge manier dat er niet mocht gefotografeerd worden. Er stond een kruik water en een fles rode wijn, ik had maar één beker of beter een kom om uit te drinken. Toen ik een beker of een glas bij vroeg werd dit geweigerd. Het water en de wijn stonden op een bepaalde plaats op mijn tafel. Toen ik wijn inschonk en de fles op een andere plaats zette, links van mij, werd die terug op de oorspronkelijke plaats gezet door een monnik die er toezicht had. Toen de laatste monniken gedaan hadden met eten werd er afgeruimd in volledige stilte, ik had dan nog niet gedaan, vervelend wel. De meeste monniken op enkele uitzonderingen na waren niet zo jong meer.
Op de foto lijkt mijn bord te zweven, eigenaardig want heb geen kennis van levitatie fotografie. Levitatie is een op paranormale wijze tot stand komende opheffing van een persoon of voorwerp. Ik geloof er wel niet in maar door de vreemde sfeer in dit eeuwenoude klooster zou men het onmogelijke geloven.
