|
Ook vandaag weer de wekker om 7.00 gezet, om op tijd bij
onze tweede honkbalwedstrijd van onze vakantie te kunnen zijn. De baliemedewerker
van ons hotel had ons gewaarschuwd voor de files die wij waarschijnlijk het
hele weekend tegen zouden komen, al zou het zondagochtend waarschijnlijk wel
wat minder erg zijn dan zaterdagmiddag. We moesten de kaartjes nog ophalen bij
het loket en het was ons niet helemaal duidelijk of alles goed gegaan was,
omdat wij een adres buiten de USA hebben op moeten geven. Het geld was wel van
de rekening afgeschreven, maar omdat we onze creditcard nu niet meer kunnen
gebruiken, wisten we niet helemaal zeker of alles helemaal vlekkeloos zou
verlopen. Daarbij wilden we weer, net al de vorige keer, ruim van te voren
aanwezig zijn, om het thuisspelende team (de Angels deze keer) te zien
inspelen. We hebben weer een ander typisch Amerikaans ontbijt kunnen nuttigen:
een donutstentje zit vijf minuten lopen bij ons hotel vandaan. Dat was een
prima start van de dag. Het ritje naar Anaheim, daar waar de Angels spelen,
viel reuze mee, we hebben geen file gezien, dus we waren er binnen de 40
minuten. Ook het ophalen van de kaartjes ging zeer vlot, waarna we nog een half
uur mochten wachten omdat de toegang tot het stadium nog niet open was. Bij de
toegang tot het stadium werd Marco teruggestuurd, zijn zoomlens achtte men te
professioneel, die mocht het stadium niet in. Das nou jammer voor de mooie
individuele fotos, maar er blijft nog genoeg over om mooie fotos te maken. In
het stadion hebben de kinderen en ik nog een Angelspetje gescoord en Joey een
Angels bal. Daarbij hebben de kinderen bij het binnenkomen nog een t-shirt
gekregen, met Angels achterop en Spongebob voorop. Bleek dat het familiedag
was, logisch voor een wedstrijd op zondagmiddag, maar dat hadden we ons vooraf
niet gerealiseerd. Nadat we wat van de sfeer hadden geproefd, zijn we naar onze
plaatsten gegaan. We zaten deze keer op een heel ander plek dan de vorige
wedstrijd. We zaten nu op de vijfde rij direct links boven de dugout van de
Angels. We zaten midden in de zon (hmmm, van Sea World hadden we al een leuk
kleurtje overgehouden, dat zou vandaag nog een beetje dieper bruin gaan worden J) en we hadden prachtig
uitzicht op de dugout iedere keer wanneer de Angelsspelers van het veld naar de
dugout liepen. Hier hebben we dan ook mooie fotos en mooi film van. We hebben
genoten van de wedstrijd, er werd leuk honkbal gespeeld, uiteraard hebben we
een hotdog gegeten en de dames van ons gezin zijn ieder op het grote scherm van
het honkbal stadium te zien geweest. Bij het wisselen tussen de inningen door,
worden er altijd shots van het publiek op het grote scherm geplaatst. Lisanne
was als eerste van ons tweeën aan de beurt. Spongebob liep over het veld heen,
terwijl het Spongebobliedje luid en duidelijk door de speakers te horen was.
Lisanne zat bovenop haar stoelleuning enthousiast mee te zingen en mee te
swingen. Dit vond de cameramevrouw onder ons blijkbaar leuk genoeg om
stadionbreed in beeld te brengen. Gelukkig had Marco zijn camera bij de hand en
heeft hij Lisanne op het grote scherm kunnen fotograferen. Met de video heb ik
nog net de laatste fractie kunnen opnemen. Bij de volgende inning was ik aan de
beurt. Geen idee wat ik deed, ik had inmiddels wel door dat het hielp als je
stond en enthousiast mee swingt. Joey stond naast mij te zwaaien met zijn
Angels t-shirt dat hij bij binnenkomst gekregen had. Vanaf de plek waar wij
zaten kon je ook erg goed zien waar de camera op gericht was, ik had dan ook de
videocamera in de aanslag. Uiteraard heb ik mijzelf kunnen filmen, maar
helemaal onbewogen zijn de beelden niet, ik moest immers lekker swingen om in
beeld te komen J! Marco
heeft wel onbewogen fotos. Tenslotte hebben de Angels ook nog een gewelde
homerun geslagen en een punt gescoord. In de laatste inning hebben ook de
Mariners nog een homerun geslagen, oei, nu werd het toch nog wel even spannend.
Gelukkig is het bij deze stand gebleven en hebben de Angels de wedstrijd met
2-1 gewonnen.
Terug naar huis hadden we wel last van de files, maar minder erg dan
gistermiddag. Terug in het hotel hebben we een beetje gerust (we hadden
allemaal erg slecht geslapen), waarna we richting Sunset Boulevard zijn gegaan.
Deze ligt twee straten voorbij Hollywood Boulevard, dus een minuut of 10 lopen
bij ons hotel vandaan. Hier hebben we eerst in een IHOP de avondmaaltijd
gegeten, waarna we besloten hadden dat het wel leuk was om in Hollywood naar de
film te gaan. De grootste en mooiste bios lag bovendien op Sunset, dus dat kwam
goed uit. Na een dikke 20 minuten gelopen te hebben nog geen bioscoop in beeld
en de omgeving werd er niet beter op. Wij verwonderden ons zo wie zo al over
deze beroemde Boulevard: op het ene moment heb je uitgebreide, fatsoenlijke
eetgelegenheden en nog geen 10 meter verderop vallen de huizen bijna om van
armoedigheid, echt heel raar! Voor de bioscoop toch maar even navraag gedaan;
oei, we waren de verkeerde kant op gelopen, er werd ons geadviseerd de bus te
nemen, want het was zeker een half uur lopen naar de bioscoop. Om een lang
verhaal kort te maken, we hebben alle bij elkaar ruim 1 uur en 20 minuten
gelopen om uiteindelijk bij de bioscoop aan te komen. Planet of the Apes, deel
ik weet niet hoeveel (de film die we wilden zien) was voor de komende
voorstelling uitverkocht, maar over anderhalf uur zou er een volgende
voorstelling zijn, waar nog wel kaartjes voor waren. Nou, dat dachten we niet!
We waren gesloopt!! Terug naar het hotel dus maar. Gelukkig waren we nu al goed
in de buurt van ons hotel en was het nog maar een minuut of 20 lopen. Onderweg
hebben Lisanne en ik nog mogen genieten van een onverwachte Chippendale
voorstelling, deze jongemannen liepen zomaar op straat!
Erica
|
