In tegenstelling tot vorige week wel een volledige week kunnen wandelen in het bos.
In het begin van de week heb ik nog foto's gemaakt van lentebloeiers en dan meteen op donderdag 1 april (en nee geen aprilgrap) een kleine winterprik met sneeuw en vriestemperaturen. Maar ik heb nog liever deze omstandigheden dan het weer dat ze voor volgende week voorspellen: alle dagen regen.
Twee damherten een beetje verscholen tussen de bomen en nee geen spiegelbeeld.
Achteraf bleek dat een hele familie was
Een voorjaarsbloeier
Een primula of sleutelbloem, nog zo'n voorjaarsbloeier
Jewel: 1 april en sneeuw!
Zicht op de Bosberg
In het bos is het nog mooier. Je ziet nu duidelijk de spoorbanen van de reeën of damherten.
Een ree
Foto genomen op zondag 3 april. Buitentemperatuur -2 en gevoelstemperatuur -5, maar wel lentezonnetje.
Door de voorjaarsstormen had ik niet van in het begin van de week toegang tot het bos en was er ook weinig wild te bespeuren. De meeste dieren waren blijkbaar het bos ontvlucht.
Wel in overvloed waren de spechten en de eekhoorns.
Dus hierna een aantal beelden van eekhoorns.
Meer foto's over eekhoorns, klik op volgende link (link)
Storm Eunice werd aangekondigd als een zware storm en hij
heeft woord gehouden.
Met hevige windsnelheden voorafgegaan door veel regen werd
het de ergste storm sinds 30 jaar in ons land en omliggende landen met veel lichamelijke en stoffelijke schade als gevolg.
Ook in het Raspaillebos heeft de storm lelijk huisgehouden.
Getuige hiervan zijn volgende foto's.
Ook het glas van het bushokje moest er aan geloven.
Ook in het andere deel van het bos (kant Ifraaken-kapel) sneuvelden een aantal bomen.
Zelfs de elektriciteitsleiding moest er aan geloven door een afgeknakte boom.
De hekken op de foto zijn deze voor de Omloop Het Nieuwsblad.
We zijn ondertussen eind januari en we hebben nog geen sneeuw gezien en de temperaturen zijn bijna nog niet onder 0 gedoken.
Afgelopen maandag scheen het zonnetje en ben ik zelfs 2 keer naar het bos afgezakt. 's Morgens met de hond en in de namiddag alleen en gewapend met mijn Nikon camera (D 3200) met zoomlens (18-400 mm).
Een pocket camera (Canon SX730HS) bedienen met één hand en ondertussen de hond aan de leiband houden dat lukt nog juist, maar voor een zwaardere camera met zoomlens heb je je twee handen nodig.
Hierna de foto's van afgelopen week.
Dit is één van de foto's genomen met de Nikon camera. Een mooi reetje.
Twee damherten: een bleek en donker exemplaar.
Discriminatie bestaat dus niet bij dieren
Overstekend wild.
Een ree in duplo.
Jewel, de scheuten van de bosnarcissen steken al hun hoofd boven water
Verwoesting aangebracht door een specht.
Nog een redelijk jong damhertje.
Een reebok.
Een mannelijk damhert. Als je goed kijkt zie je namelijk het begin van zijn gewei.
Veel nieuws viel er niet te rapen in deze sombere, donkere week, enkel het feit dat het een paar dagen droog is geweest en dat er minder mist was dan vorige week.
Een damhert aan de rand van het bos en goed verscholen voor zowel vriend als vijand.
Niet één, maar zes bij elkaar.
Mooie foto's kun je nu niet echt maken, gelet op de weersomstandigheden.
Een aantal damherten verscholen tussen de bomen.
Als je goed kijkt, zie je bovenaan de foto een gat gemaakt door een specht en onderaan de boom en op de gevallen bladeren houtsnippers.
Ik tel er 3. Ik vraag me af, wat er in hun gedachten omgaat?
Waar zijn ze nu plotseling naartoe, Zojuist liepen ze hier nog.
Alleen is maar alleen, maar wacht maar tot ik een mooier gewei heb.
SOS Wilde dieren is een opvangcentrum voor wilde dieren met
vestiging in Geraardsbergen. Zij helpen zowel gewonde dieren als dieren in
nood. Zij verzorgen ze en als ze voldoende hersteld zijn worden ze
opnieuw in de natuur uitgezet.
Foto van Marc Colpaert (EditiePajot)
Toen ik gisteren het artikel las op EditiePajot was ik als
natuurliefhebber direct gewonnen voor deze organisatie en voor hun medewerkers
die zich belangeloos inzetten voor wilde dieren.
Voor meer info over deze organisatie zie link naar het artikel
op EditiePajot en naar hun website.
Op hun site vind je ook het telefoonnummer dat je kan bellen
als je een dier in nood aantreft. Ik heb het nummer al toegevoegd aan mijn
contacten op mijn smartphone.
Alhoewel we al voorbij mid januari zijn, zagen we gisteren tijdens
onze boswandeling de drie wijzen in het bos: Caspar, Melchior en de ietwat
donkere Balthasar.
De foto is niet al te goed gelukt (te veel moeten inzoomen en
tussen de bomen), maar ik wilde jullie deze zeker niet onthouden. Melchior wilde
niet echt meewerken en draaide op het ogenblik dat ik de foto nam ook nog eens
zijn hoofd naar achter.
Originele foto
Foto bewerkt (ander kleurtje). Niet mis hé!
Foto bewerkt (zwart-wit).
Ze hadden geen wierook, mirre of goud bij, maar waren vergezeld
van veel vrouwelijk schoon (zie foto hierna).
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam nonkel Erik.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd preventieadviseur.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, reizen, wandelen, fotografie, lekker uit eten gaan, ....
Voor deze blog heb ik de toepasselijke auteursnaam "Erik Raspaille" gekozen. Hopelijk beledig ik niemand hiermee.
