Ze zijn een dankbaar onderwerp om te fotograferenen en met een beetje geduld kan je dus mooie foto's nemen van deze unieke, kortlevende wezens.

Deze laag bij de grond-bewoners hebben me geïnspireerd tot het maken van een kort gedichtje. 

Omdat dit een zeer specifiek en persoonlijk werkje is rust hier in tegenstelling tot mijn foto's op dit blog wel een copyright.

Het is nog geen herfst, maar daar ben je al.

Menig kabouter zal weer blij zijn met zijn nieuw huisje.

Bij de minste regen steek je al voorzichtig je hoofd boven de grond

en een volgende regenbui spoelt de lichte bosaarde van je hoed.

Je bestaat in alle maten, geuren en kleuren,

maar als men niet uitkijkt word je niet opgemerkt en vertrapt.

Lieve paddenstoel geniet van je prille en korte leven,

laat je niet plukken en geef stevig weerwerk!

                                                                         Copyright Erik Dhaeyer