Bij een storm kan er al eens een boom sneuvelen. Soms is het dus beter de aangekondigde weersvoorspellingen niet in de wind te slaan.
Als je dus in de nieuwsberichten op radio of TV hoort dat de parken en bossen in het Brusselse of in Vlaanderen worden afgesloten om reden van hevige rukwinden of stormweer, neem dan gerust aan dat het wijselijk is om het Raspaillebos ook links te laten liggen.
Getuige hiervan volgende foto's van geknakte of ontwortelde bomen:
Conclusie: dus beter vermijden dan genezen, als er sowieso achteraf nog te genezen valt!
Respect is een schone deugd, dit zowel bij mensen als bij dieren. Maar net zoals bij mensen hebben dieren in het bos er soms lak aan dat je je in hun buurt ophoudt.
Sommige eten rustig verder, andere steken hun tong uit, nog andere doen simpelweg hun behoefte (zoals jij en ik) en nog andere negeren je compleet. Zie volgende foto's
De ene zijn tong is al iets langer dan de andere, maar het resultaat is hetzelfde.
Volgende foto's: ik zie je niet staan, je bent rook voor mij.
Je bent kak voor mij (de daad bij het woord voegen)
Het is middag, ik ben aan het eten, dus niet storen.
Andere zien je dan wel weer zitten (poging tot knipoog)
Volgende foto: kom niet in de buurt van mijn lief !
Reebokken verdedigen hun territorium, vooral als er reegeiten in hun buurt zijn.
Ze brullen er dan lustig op los. Bij sommigen lijkt dit zelfs op hondengeblaf.
Ik wil met jou wel dansen, maar mijn ballen doen zo'n zeer
Fotograferen is een hobby van mij. Als ik dus op wandel ben met mijn Duitse vriendin (viervoeter), heb ik steeds mijn camera bij en in aanslag. Je weet immers nooit welk dier je pad kruist of wie of wat er voor de lens opduikt.
Hierna enkele foto's die ik in close-up heb genomen en die volgens mij de moeite waard zijn om eens te bekijken.
De beelden spreken voor zich, commentaar is dus overbodig.
Wil je het Raspaillebos en zijn fauna en flora verkennen, trek dan je stapschoenen of laarzen aan en ga het bos in. Je hoeft geen ervaren stapper te zijn, je kiest de afstand die je aflegt gewoon zelf want er zijn namelijk voldoende wandelpaadjes.
Alleen ben je er nooit ! Ofwel kom je andere wandelaars of joggers tegen, en in het beste geval, als je niet teveel tumult maakt, spot je één of ander wild dier, natuurlijk geen olifant hé
Ook in de winter heb je een aantal moedigen die de koude trotseren.
Sommige wandelverenigingen organiseren ook in de winter wandelingen (zie volgende foto):
Zowel vanuit de Helix (Hoogvorst 2 in Grimminge), als naast het café "El Faro" (top Bosberg) starten er verschillende wandelingen (zie plannetje "wandelingen Raspaillebos.jpg" in bijlage).
Vanuit Helix:
de boerenlandschap-wandeling (4 km): gele wandeling
de aardgasnatuurwandeling (7,7 km)
de wandeling venster op het landschap (2,5 km): oranje wandeling
Vanuit El Faro (dus naast de camping):
de Bosbergwandeling (2 km): groene wandeling
de Raspaillebos-wandeling (3,7 km): rode wandeling
de aardgasnatuurwandeling (7,7 km)
de wandeling venster op het landschap (2,5 km): oranje wandeling
Infobord naast de camping (aan de ingang van het bos)
Hierna, meer in detail, kaart van de verschillende wandelmogelijkheden
Dit is een exemplaar die je vindt in de tuin van de Helix (volledig in hout).
Hierna wel een paar foto's van een echte eekhoorn. Deze voelde zich een beetje in het nauw gedreven, ik kon dus ongestoord foto's nemen.
Let op het donzig haar aan zijn oortjes. Blijkbaar is dit een verschijnsel dat alleen in de winter voorkomt (oorpluimen genoemd).
Hij houdt dus geen winterslaap.
Hierna een paar foto's van zijn Turkse tegenhanger (dus meer bruin, dan ros).
Foto's genomen tijdens ons verlof in Turkije (2017), in de tuin van ons hotel.
Vooraanzicht
En...
Een eekhoorn houdt van spelen.
Nog een foto die dit illustreert, nu met twee achter elkaar aanzitten in een boom.
Wat een mooie rosse staart. Om jaloers op te zijn
Ze brengen ook veel tijd door op de grond en als je dan in de buurt komt, proberen ze ofwel onmiddellijk in een boom te klauteren of verstoppen ze zich in het struikgewas.
De ene zijn pels is donkerder dan de andere (zie foto hierna):
Soms komt men onverwacht voor verrassingen te staan.
Hierna een foto van Reinaert (de vos) die ons eerst niet had horen naderen. Vermoedelijk genoot hij van het middagzonnetje of was hij een aantal jonge reeën aan het bespieden.
Een zeldzame hermelijn heeft ook
reeds ons pad gekruist en naar het schijnt, indien ik sommige bronnen mag geloven, leven er in de buurt ook everzwijnen. Nog niet gezien tijdens mijn wandelingen, maar binnen een paar jaar ben ik er zeker van dat ze ook in dit bos een onderkomen zullen vinden.
Het dier op de foto hierboven is wel degelijk een hazelworm en dus geen slang
Hierna twee foto's van vuurwantsen die ik gespot heb op een houtblok
Hier in detail
En wat denk je van deze foto's. Goed kijken hé!
Ik heb gezegd goed kijken!
Zie je hem nu? Jewel een steenmarter
In het bos treft je ook bewoners aan die je in je tuin ook kunt spotten.
De egel of bij ons in de volksmond "stekelvarken" genoemd.
Als je in het bos wandelt ontdek je ook prachtige paddenstoelen, zwammen en korstmossen.
Ik heb ook al rondgekeken of ik geen kabouters kon aantreffen, maar misschien komen deze alleen 's nachts buiten of vertoeven deze allemaal in Plopsaland?
Hierna een paar foto's, maar ik kan niet op alle soorten een naam kleven.
De mooiste vind ik evenwel de vliegenzwammen (zie volgende 3 foto's).
Hierna de geschubde inktzwam.
Het elfenbankje
De biefstukzwam. Deze ziet er mij evenwel niet zo smakelijk uit als een Chateaubriand
Op volgende foto's: de koraalzwam. Deze heeft zijn naam niet gestolen vind ik.
De parasolzwam.
Russula paddenstoel.
Het slobbezwammetje.
De tonderzwam vind je vooral op afgestorven bomen.
De zwamvlok. Deze zwam maakt mooie tekeningen op hout.
Of het nu herfst, winter, lente of zomer is, elk jaargetijde
heeft zijn charmes. Dus om het even wanneer je het bos intrekt, je ontdekt steeds nieuwe dingen.
Mijn voorkeur gaat evenwel uit naar de lente.
Is het nu omdat de vogels dan nog meer zingen ? Omdat de natuur opnieuw ontwaakt ? Omdat je tijdens de lente de meeste bloemen aantreft (sneeuwklokjes, narcissen, hyacinten, enz.) ? Weet
ik veel, maar de lente geeft elke burger opnieuw moed om er tegen aan te gaan.
Hierna enkele foto's die je misschien doen wegdromen en uitnodigen om ook het Raspaillebos eens te bezoeken.
Tijdens onze wandelingen botsen wij regelmatig op dieren zoals eekhoorns, reeën,
fazanten, hazen, spechten, uilen en andere vogelsoorten. Het is niet evident om dan een foto te schieten met een hond die steeds aan zijn leiband trekt
Wil je reetjes spotten, dan kan ik je alleen maar aanraden ofwel heel vroeg naar het bos te trekken ofwel bij het invallen van de duisternis. Stil zijn is ook de boodschap want bij het minste geluid zetten ze het op een lopen. En ... belangrijk: kijk goed rond. Een ree durft zich in het gras neervlijen en je laten passeren om daarna pas op te staan en weg te lopen.
Hierna een foto van twee onverschrokken reetjes. De reebok op de achtergrond heeft na de winter zijn gewei afgeworpen en heeft nu een nieuw barstgewei.
Hieronder nog een nieuwsgierige viervoeter.
Chaka op uitkijk
Nog een koppeltje. Het reetje op de voorgrond is een reegeit, dat zie je aan het kwastje (= staartje) achteraan.
I like this tree.
Na het aanmaken van een nieuw gewei, schuren de reebokken tegen een boom.
Vanaf het ogenblik dat je het bos betreedt wordt je begroet door het gezang en getjilp van verschillende gevleugelde bosbewoners. Kom je 's morgens of op een ander moment van de dag, ze zijn altijd blij gemutst.
Een vogel van kortbij fotograferen is evenwel niet evident. Alhoewel ze soms kortbij op een tak in jouw buurt komen postvatten mag je er steevast van uitgaan dat op het moment dat je wil een foto nemen ze reeds op een andere tak zitten of wanneer je inzoomt ze wegvliegen. Geduld is dus de boodschap
Hieronder vind je foto's van een paar vinken.
Foto's van een winterkoninkje.
Het vogeltje hieronder is een staartmees.
Hierna, deze ken je zeker uit je eigen tuin, twee foto's van een roodborstje.
De Tjif-Tjaf
Deze vogel trekt in de winter naar Centraal Afrika en keert omstreeks half maart terug naar onze contreien. Hij roept ook constant zijn naam. Moet je eens op letten
De zwartkop.
Die kun je herkennen aan ... jewel.
En het vrouwtje van de zwartkop heeft natuurlijk ... een bruine kop. Kwestie van het simpel te houden.
De koolmees.
Nog zo'n vogel die je zeker en vast al in je tuin hebt aangetroffen vooral als je in de winter eten rondstrooit of mezenbolletjes uithangt.
De boomklever
Een mooie vogel die blauwgrijs gekleurd is op de rug en oranjegeel onderaan. Hij heeft ook een typische zwarte oogstreep.
Hij eet vooral noten die hij in de schors van de boom openpikt (zie volgende foto's).
De zanglijster
Deze valt vooral op door haar gevlekte buik en haar typische zang.
De heggenmus
Hierna een koppeltje houtduiven. Die zijn niet echt van hout zulle.
Je vindt er natuurlijk ook fazanten.
Hieronder een mannetjesfazant.
Ik weet niet wat deze fazant (zie foto hieronder) verkeerd had gedaan, maar hij werd opgejaagd door een haas.
Ofwel waren ze aan het spelen en blij dat de winter voorbij was ofwel intens gelukkig dat het jachtseizoen afgelopen was.
Beneden langs het middengedeelte van de bos vond ik in een aanpalende weide volgende Egyptische ganzen.
Een paar weken later kwamen we hen opnieuw tegen (nu op het pad richting Helix).
Hierna een foto van een buizerd, wachtend op iets lekkers.
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam nonkel Erik.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd preventieadviseur.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, reizen, wandelen, fotografie, lekker uit eten gaan, ....
Voor deze blog heb ik de toepasselijke auteursnaam "Erik Raspaille" gekozen. Hopelijk beledig ik niemand hiermee.
![foto22vingerhoed](https://imagizer.imageshack.com/img923/6816/NXHEyr.jpg")
![foto11reebok](https://imageshack.com/a/img924/2230/IcLLOj.jpg")
![foto27winterkoninkje2](https://imageshack.com/a/img922/7292/JHHK9p.jpg")
