In bossen en natuurgebieden moet elke hond aan de leiband. Dit
geldt dus ook in het Raspaillebos en de omliggende velden.
Dit jaar (=2020) werd nog een ree doodgebeten door twee loslopende honden.
Hierna een foto van zo'n plotselinge confrontatie. Maar onze hond is steeds aangelijnd.
Ook een haas of een ander wild dier is nieuwsgierig wie zijn habitat betreedt.
Foto van een sneeuwhond
Baasjes die zich niet houden aan deze reglementering kunnen
worden beteugeld. En de boete is niet min indien herhaaldelijk je
viervoeter niet is aangelijnd (80 euro of meer).
Op de verschillende invalswegen van het bos tref je
pictogrammen aan die je hier op wijzen. Hou je dus aan de regels.
Heb respect voor wandelaars en joggers, maar ook voor de
wilde dieren. Je hond zal er zelf ook wel bij varen want indien hij van het pad
afwijkt en in hoger gras loopt maakt hij meer kans op tekenbeten.
Ook mountainbikers mogen zich volgens Natuur en Bos aan een
fikse boete verwachten indien ze fietsen
waar dit niet is toegelaten (boetes tussen 100 en 150 euro). Dit fietsverbod geldt bijna in het hele bos, maar niet iedereen houdt zich hieraan.
Links naar filmpjes van Natuur en Bos met informatie. Wat gebeurt er indien je hond vrij losloopt:
Op zaterdag 5 december 2020 werd het Raspaillebos uitgebreid met 0,6 ha grond waarop nieuwe beplanting werd aangebracht.
Deze nieuwe aanplant bereik je door het pad te nemen tussen top Bosberg en de camping, dus wandelweg nemen naast het café El Faro.
O.a. volgende bomen en struiken werden aangeplant: haagbeuk, winterlinde, wintereik, zoete kers, esdoorn, hazelaar, rode kornoelje, hondsroos,...
Bij het afdalen in het bos neem je aan de houten afspanning de richting van de kapel (Het Ifraaken) en na een paar honderd meter neem je de tweede houten afspanning (richting camping en akkers).
Hierna een paar foto's genomen op zondag 6 december.
De aanplant was dan nog volop bezig.
Eerste foto (vrijwilligers aan het werk).
Tweede en derde foto (plannetjes met een woordje uitleg welk soort bomen er werden aangeplant en de werkwijze).
Bij een storm kan er al eens een boom sneuvelen. Soms is het dus beter de aangekondigde weersvoorspellingen niet in de wind te slaan.
Als je dus in de nieuwsberichten op radio of TV hoort dat de parken en bossen in het Brusselse of in Vlaanderen worden afgesloten om reden van hevige rukwinden of stormweer, neem dan gerust aan dat het wijselijk is om het Raspaillebos ook links te laten liggen.
Getuige hiervan volgende foto's van geknakte of ontwortelde bomen:
Conclusie: dus beter vermijden dan genezen, als er sowieso achteraf nog te genezen valt!
Respect is een schone deugd, dit zowel bij mensen als bij dieren. Maar net zoals bij mensen hebben dieren in het bos er soms lak aan dat je je in hun buurt ophoudt.
Sommige eten rustig verder, andere steken hun tong uit, nog andere doen simpelweg hun behoefte (zoals jij en ik) en nog andere negeren je compleet. Zie volgende foto's
De ene zijn tong is al iets langer dan de andere, maar het resultaat is hetzelfde.
Volgende foto's: ik zie je niet staan, je bent rook voor mij.
Je bent kak voor mij (de daad bij het woord voegen)
Het is middag, ik ben aan het eten, dus niet storen.
Andere zien je dan wel weer zitten (poging tot knipoog)
Volgende foto: kom niet in de buurt van mijn lief !
Reebokken verdedigen hun territorium, vooral als er reegeiten in hun buurt zijn.
Ze brullen er dan lustig op los. Bij sommigen lijkt dit zelfs op hondengeblaf.
Ik wil met jou wel dansen, maar mijn ballen doen zo'n zeer
Fotograferen is een hobby van mij. Als ik dus op wandel ben met mijn Duitse vriendin (viervoeter), heb ik steeds mijn camera bij en in aanslag. Je weet immers nooit welk dier je pad kruist of wie of wat er voor de lens opduikt.
Hierna enkele foto's die ik in close-up heb genomen en die volgens mij de moeite waard zijn om eens te bekijken.
De beelden spreken voor zich, commentaar is dus overbodig.
Wil je het Raspaillebos en zijn fauna en flora verkennen, trek dan je stapschoenen of laarzen aan en ga het bos in. Je hoeft geen ervaren stapper te zijn, je kiest de afstand die je aflegt gewoon zelf want er zijn namelijk voldoende wandelpaadjes.
Alleen ben je er nooit ! Ofwel kom je andere wandelaars of joggers tegen, en in het beste geval, als je niet teveel tumult maakt, spot je één of ander wild dier, natuurlijk geen olifant hé
Ook in de winter heb je een aantal moedigen die de koude trotseren.
Sommige wandelverenigingen organiseren ook in de winter wandelingen (zie volgende foto):
Zowel vanuit de Helix (Hoogvorst 2 in Grimminge), als naast het café "El Faro" (top Bosberg) starten er verschillende wandelingen (zie plannetje "wandelingen Raspaillebos.jpg" in bijlage).
Vanuit Helix:
de boerenlandschap-wandeling (4 km): gele wandeling
de aardgasnatuurwandeling (7,7 km)
de wandeling venster op het landschap (2,5 km): oranje wandeling
Vanuit El Faro (dus naast de camping):
de Bosbergwandeling (2 km): groene wandeling
de Raspaillebos-wandeling (3,7 km): rode wandeling
de aardgasnatuurwandeling (7,7 km)
de wandeling venster op het landschap (2,5 km): oranje wandeling
Infobord naast de camping (aan de ingang van het bos)
Hierna, meer in detail, kaart van de verschillende wandelmogelijkheden
Dit is een exemplaar die je vindt in de tuin van de Helix (volledig in hout).
Hierna wel een paar foto's van een echte eekhoorn. Deze voelde zich een beetje in het nauw gedreven, ik kon dus ongestoord foto's nemen.
Let op het donzig haar aan zijn oortjes. Blijkbaar is dit een verschijnsel dat alleen in de winter voorkomt (oorpluimen genoemd).
Hij houdt dus geen winterslaap.
Hierna een paar foto's van zijn Turkse tegenhanger (dus meer bruin, dan ros).
Foto's genomen tijdens ons verlof in Turkije (2017), in de tuin van ons hotel.
Vooraanzicht
En...
Een eekhoorn houdt van spelen.
Nog een foto die dit illustreert, nu met twee achter elkaar aanzitten in een boom.
Wat een mooie rosse staart. Om jaloers op te zijn
Ze brengen ook veel tijd door op de grond en als je dan in de buurt komt, proberen ze ofwel onmiddellijk in een boom te klauteren of verstoppen ze zich in het struikgewas.
De ene zijn pels is donkerder dan de andere (zie foto hierna):
Soms komt men onverwacht voor verrassingen te staan.
Hierna een foto van Reinaert (de vos) die ons eerst niet had horen naderen. Vermoedelijk genoot hij van het middagzonnetje of was hij een aantal jonge reeën aan het bespieden.
Een zeldzame hermelijn heeft ook
reeds ons pad gekruist en naar het schijnt, indien ik sommige bronnen mag geloven, leven er in de buurt ook everzwijnen. Nog niet gezien tijdens mijn wandelingen, maar binnen een paar jaar ben ik er zeker van dat ze ook in dit bos een onderkomen zullen vinden.
Het dier op de foto hierboven is wel degelijk een hazelworm en dus geen slang
Hierna twee foto's van vuurwantsen die ik gespot heb op een houtblok
Hier in detail
En wat denk je van deze foto's. Goed kijken hé!
Ik heb gezegd goed kijken!
Zie je hem nu? Jewel een steenmarter
In het bos treft je ook bewoners aan die je in je tuin ook kunt spotten.
De egel of bij ons in de volksmond "stekelvarken" genoemd.
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam nonkel Erik.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd preventieadviseur.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, reizen, wandelen, fotografie, lekker uit eten gaan, ....
Voor deze blog heb ik de toepasselijke auteursnaam "Erik Raspaille" gekozen. Hopelijk beledig ik niemand hiermee.