Ik lees nog een verhaaltje voor aan A. En daar zijn de tranen weer. A begrijpt meteen waarover het gaat. Ik ga jou ook heel hard missen, zegt ze. Ik ga jullie nooit vergeten...
Het verhaaltje dat ik voorlas ging over de brandweer :-)
Ik zeg: we gaan mekaar blijven zien, leuke dingen samen doen! We laten jou niet in de steek.
En A lijkt opgelucht; vreemd woord hier, maar toch. Ik denk dat het niet slecht is dat we vaker ons verdriet laten zien aan haar; dat stelt haar gerust op een bepaalde manier: ze gaan MIJ ook heel hard missen.
Gelukkig is er een kampje overdag om haar gedachten te verzetten... En ook een weekendje Phantasialand :-)