Deze manama notariaat is het laatste jaar dat ik volg vooraleer mijn beroepscarrière (eindelijk) aan te vangen.
Dit betekent dat deze kerstexamens dan ook de laatste ooit zijn.
Door de stage tijdens het jaar, de opdrachten (papers en statuten) en de gevulde lesdagen gedurende de rest van de week (maandag en dinsdag volledige dagen les, en de drie overige stagedagen), is de voorbereiding erop eigenlijk pas begonnen in de blokperiode zelf. Deze is dan nog eens extra kort, dankzij het feit dat we 7 examens hebben, en ze toch min of meer gespreid moesten zijn.

Ondanks alles durf ik te stellen dat we er goed voor staan; het is een manama, dus ook de professoren zullen vast minder streng zijn. Bovendien gaan er dit jaar 3 van op emeritaat, wat wellicht tot gevolg heeft dat ze milder zullen zijn in de beoordeling.

Verder is het ook een emotioneel moment daar ik nu zeven jaar op rij met zo'n kerstexamens heb gezeten, wat ik natuurlijk niet zal missen.
Ik zal op deze blog ook verslag uitbrengen over het verloop van deze examens, beginnende met het mondelinge examen vennootschapsrecht van gisteren.

Ik had mijn wetboek mooi gemarkeerd, en zowaar post- its gebruikt (wat ik ofwel niet doe, ofwel in overdreven mate, maar hier per uitzondering niet).
Bij mijn aankomst aan het lokaal vertelden enige medestudenten mij al dat de professor een uur later dan voorzien was aangekomen. Ik vreesde al dat ik een uur later binnen zou moeten, maar doordat niemand binnen wilde gaan om kwart voor twaalf (ik had examen om twaalf uur), ben ik dan maar binnengegaan.

De vragen vielen goed mee, en gelukkig was de professor de statuten (ie we tijdens het jaar moesten opstellen om er dan op het examen toelichting bij te geven) vergeten, wat maakte dat we er zelf wat over moesten vertellen, en dan kan je natuurlijk alles wat beter voorstellen dan het in werkelijkheid is, nietwaar?

Doordat het al middag was, ging het bij mij zo snel vooruit doordat ze mij telkens onderbrak en naar de volgende vraag doorstuurde dat ik er vrij snel vanaf was.
Kortom: hier ben ik al vanaf!

Hoogtepunt van het kwisje?
Na het examen zij de professor dat ik mijn voorbereiding mee mocht nemen; gezien niemand dat kon lezen. Een vleugje humor moet kunnen, nietwaar?