Deze manama notariaat is het laatste jaar dat ik volg vooraleer mijn beroepscarrière (eindelijk) aan te vangen. Dit betekent dat deze kerstexamens dan ook de laatste ooit zijn. Door de stage tijdens het jaar, de opdrachten (papers en statuten) en de gevulde lesdagen gedurende de rest van de week (maandag en dinsdag volledige dagen les, en de drie overige stagedagen), is de voorbereiding erop eigenlijk pas begonnen in de blokperiode zelf. Deze is dan nog eens extra kort, dankzij het feit dat we 7 examens hebben, en ze toch min of meer gespreid moesten zijn.
Ondanks alles durf ik te stellen dat we er goed voor staan; het is een manama, dus ook de professoren zullen vast minder streng zijn. Bovendien gaan er dit jaar 3 van op emeritaat, wat wellicht tot gevolg heeft dat ze milder zullen zijn in de beoordeling.
Verder is het ook een emotioneel moment daar ik nu zeven jaar op rij met zo'n kerstexamens heb gezeten, wat ik natuurlijk niet zal missen. Ik zal op deze blog ook verslag uitbrengen over het verloop van deze examens, beginnende met het mondelinge examen vennootschapsrecht van gisteren.
Ik had mijn wetboek mooi gemarkeerd, en zowaar post- its gebruikt (wat ik ofwel niet doe, ofwel in overdreven mate, maar hier per uitzondering niet). Bij mijn aankomst aan het lokaal vertelden enige medestudenten mij al dat de professor een uur later dan voorzien was aangekomen. Ik vreesde al dat ik een uur later binnen zou moeten, maar doordat niemand binnen wilde gaan om kwart voor twaalf (ik had examen om twaalf uur), ben ik dan maar binnengegaan.
De vragen vielen goed mee, en gelukkig was de professor de statuten (ie we tijdens het jaar moesten opstellen om er dan op het examen toelichting bij te geven) vergeten, wat maakte dat we er zelf wat over moesten vertellen, en dan kan je natuurlijk alles wat beter voorstellen dan het in werkelijkheid is, nietwaar?
Doordat het al middag was, ging het bij mij zo snel vooruit doordat ze mij telkens onderbrak en naar de volgende vraag doorstuurde dat ik er vrij snel vanaf was. Kortom: hier ben ik al vanaf!
Hoogtepunt van het kwisje? Na het examen zij de professor dat ik mijn voorbereiding mee mocht nemen; gezien niemand dat kon lezen. Een vleugje humor moet kunnen, nietwaar?
nu mei teneinde loopt, beginnen ook de laatste examens. Deze keer heb ik er slechts 4, wat betekent dat ik een heel rustige examenperiode beleef. Hierdoor heb ik tijd om ook meer in het algemeen terug te blikken op de voorbije 6 jaar, en ook al vooruit te kijken na het laatste examen (22 juni). Eén van de belangrijkste zaken die ik heb geleerd is dat creativiteit de belangrijkste voorwaarde is om degelijk te presteren. Gezien de masteropleiding zeer praktijkgericht is, door middel van casussen ed, leer je je plan te trekken, wat soms belangrijker kan zijn dan theoretische kennis. Ook het sociaal netwerk heeft een niet te miskennen belang: als je ooit advies nodig hebt, of een duwtje in de juiste richting, kan je hier steeds op terugvallen.
Verdere bedenkingen op dittopic volgen later nog. In deze bijdrage zou ik ook graag nog mijn dank betuigen aan 2 internet- items die ik vooral tijdens de blokperioden heb leren appreciëren: Youtube en Facebook. Dit laatste maakt het immers mogelijk om sociaal contact te houden met de buitenwereld in een periode van zeer groot isolement. Meer nog dan chat- instrumenten kan je een gevarieerd contact onderhouden: je kan inderdaad gesprekken voeren, maar ook wanneer je slechts weinig tijd hebt, is Facebook een mooi instrument. Zo kan je via "comments" en "groups" steeds iets nieuws ontdekken, en heel gespreid (en belangrijker: telkens met weinig tijdsverlies) toch een zeker sociaal contact blijven behouden.
Een ander instrument is Youtube. Hier tref je een enorme muziekbank aan, voor elk moment van de blok/examenperiode. Als je graag studeert met enige muziek, is dit een dankbare site. Het nadeel is echter wel dat je geen lijst kan opstellen waarbij de nummers elkaar automatisch opvolgen; elke keer moet je manueel verder gaan, wat niet ideaal is voor het concentratievermogen.
Met wat vul ik mijn tijd dan nog, vragen jullie je misschien af. Immers, als ik niet zoveel, en geen zware, examens heb, heb ik toch nog tijd over? Wel, we zitten volop in verkiezingsstrijd, wat betekent dat er vele borden geplakt, flders uitgedeeld, en mensen overtuigd moeten worden. Dat vraagt enige inspanning, zelfs als je, zoals ikzelf, niet persoonlijk opkomt. (Hierbij nog een kleine tip: stem CD&V! )
gisteren en vandaag mocht ik met enkele vrienden mijn eerste terrassen bezoeken. Een prachtige hemel, een zacht windje, en een fris drankje mochten ons deel zijn; de sfeer zat er goed in!
Als het een zomer wordt zoals het een winter is geweest, extreem dus, mogen we ons nog aan wat meer terrassen wagen. Tijdens de wandeling naar de terrassen, heb ik ook nog de eer gehad een weinig historische uitleg te geven bij enkele prachtige gebouwen, en wetenswaardigheden tout court.
Aldus zat de sfeer er weer goed in, en kijken we uit naar de volgende!
vandaag zijn me een aantal bijzondere zaken voor het eerst overkomen. Het begon deze middag, toen ik aankwam op de bibliotheek. Voor de eerste keer niemand bekend gezien, zo erg zelfs dat ik mij genoodzaakt zag te beginnen werken. Gelukkig kwam er al snel een vriendin op het toneel, waar ik iets later iets mee ben gaan drinken. Maar niet voor ik haar uit de nood had geholpen met haar computerslot. Je kent dat wel: een soort dun fietsslot om een laptop mee vast te leggen. Het was een slot met cijfercombinatie, en zulke sloten vergen altijd wat extra studie.
Toen we terug aan de slag gingen (op aandringen van de vriendin in kwestie), kwam ik een andere vriendin, voor het gemak C. (op request van de persoon zelf gebruikte ik haar halve initiaal ) genoemd. Voor de eerste keer moest ik zowaar aandringen om mee iets te gaan drinken. Meestal gaan de mensen meteen mee, maar bij haar moest ik nu toch even de druk verhogen.
Toen zij naar de les moest, ben ik terug naar de bibliotheek gegaan om er een groepswerk te starten. Voor de eerste keer werkte ik er tot ná vier uur! Ook voor het eerst kreeg ik van iemand, een zekere F., zonder omwegen gelijk op een door mij geopperd punt. Ik hoef jullie niet te vertellen dat het een grote shock voor mij was, gezien al mijn vrienden (uitgezonderd een zekere J.) en vriendinnen bijna automatisch partij kiezen tégen mij.
Om de dag te beëindigen heb ik voor het eerst openbaar vervoer naar huis (eerst een tram, dan de bus) genomen waarbij ik ben overgestapt. Niet heel bijzonder, maar wel op deze dag, natuurlijk (het cumuleert)!
gisteren heb ik een bijzonder productieve dag beleefd. Gezien de meesten onder jullie mij niet kennen, zal ik eerst de situatie even kaderen, dan kunnen jullie beter volgen. Ik studeer dit jaar (als alles goed gaat, wat niet steeds het geval is ) af aan de UA. In dit laatste semester hebben we vooral opdrachten te maken, die ook tussen tijds moeten worden besproken met de professor. Gisteren had ik zo een les waarop we onze literatuurlijsten moesten bespreken, gepland van half tien tot half één, maar na een half uurtje was ze al voorbij.
Mijn dag begon goed, dankzij de eerste zonnestralen van het jaar. Dan kan mijn dag vaak al niet meer stuk. Ik had een kleine tegenslag met het openbaar vervoer, gezien ik om op tijd te komen een lijn moest nemen waarop ik moest overstappen, in plaats van de directe verbinding. Nu ben ik dat intussen gewoon, dus het was geen uitzonderlijke tegenslag.
Ook de les viel goed mee: mijn literatuurlijst was dik in orde, en dat terwijl ik me verwacht had aan een lijst van opmerkingen die mijn literatuurlijst zou overtreffen.
En dan kwam het meest productieve gedeelte van de dag. Na de les wilde ik mij naar de bibliotheek begeven om wat aan mijn thesis te werken. Nu kwam ik onderweg een vriendin tegen, wat natuurlijk impliceerde dat ik voorstelde een cafébezoek(je) af te leggen. Zo gezegd, zo gedaan: om tien uur waren we ter plaatse. Omdat zij zo bleef aandringen, zijn we dan nog even naar de bibliotheek getrokken, gezien ze nog wat werk had. Gelukkig ken ik die intussen vanbuiten, en kon ik vrij snel alle boeken vinden en kopiëren. Onbaatzuchtig? Nee hoor! Doordat we snel klaar waren, konden we nog snel iets gaan eten rond elf uur.
Na de maaltijd moest ze echt vertrekken, en zou ik verder kunnen werken aan mijn thesis, tot een uur of twaalf, want dan begon de jobbeurs waar ik uiteraard naartoe zou gaan. Dat was het plan, maar op mijn weg naar de bibliotheek kwam ik een andere vriendin tegen, dus stelde ik weerom een cafébezoek voor. Rond twaalf uur ben ik maar naar de beurs gegaan, om later die dag toch nog naar de bibliotheek te trekken.
Op de beurs ben ik uiteraard een heel aantal mede- studenten tegengekomen, en zijn we met drie vrij snel iets gaan drinken. Gelukkig moest één van hen ook nog ter bibliotheek geraken, dus zouden we met twee zijn voor moral support. Het café bleek echter veel te aangenaam, en rond een uur of drie zijn we dan maar huiswaarts getrokken. Ik had toen de intentie om 's avonds nog wat teksten te lezen (eerlijk waar!).
Dit bleek echter niet te kunnen, daar ik nog een vergadering had van de politieke partij waar ik lid van ben. (en nu zijn jullie natuurlijk benieuwd welke het is, maar ik laat jullie toch nog in het ongewisse, wellicht zal later wel duidelijk worden dewelke , een tip: het is de beste (maar ja, dat zegt iedereen van zijn eigen partij, hé ))
Dat was dus mijn productieve dag. Misschien niet qua thesis/opdrachten, maar wel op een veel belangrijker niveau: de sociale omgang! De vele aangename uren met de vele aangename mensen (jaja, dit is gemeend, en niet sarcastisch ), zijn minstens zo belangrijk als die opdrachten zelf!
Zo, dat was mijn dagoverzicht, maar geen nood, binnenkort zal ik wel interessantere meldingen hebben.
)
) genoemd.
) af aan de UA. In dit laatste semester hebben we vooral opdrachten te maken, die ook tussen tijds moeten worden besproken met de professor.
