Daarnet postte ik mijn blog van 2 weken geleden op het internet, nu schrijf ik terug een nieuw exemplaar, maar dan over de afgelopen week!
Zaterdagavond 5 maart zijn we met zn viertjes iets gaan eten: in een Vietnamees/Chinees restaurantje.
t Was er superlekker, ik koos voor een veilig en bekend menu (kip cury met rijst). Wel was het jammer dat wij de enige aanwezigen waren, dus een gezellig sfeertje misten we nog. Ook al zijn wij 4 samen ook al uitbundige sfeermakers, wat achtergrondlawaai kon geen kwaad!
Op zondagvoormiddag zijn we terug naar een marktje geweest (lang leve de martkjes!) en enkele leuke aankoopjes gedaan!
In de namiddag waagden we ons terug op een duik in het frisse water! Wel, heel eventjes toch, want mijn teen kon er niet goed tegen. Het werd voor mij (en Marlies die geen echte waterrat is) een zit- en babbelmomentje in het water! Net even gezellig en we hadden voldoende verfrissing! Wat heb je nog meer nodig als de temperatuur tot boven 42 graden stijgt?
Op maandag was er dan EINDELIJK weer school (in het lager alleszins, sommige secundaire scholen werden bekogeld met stenen, waardoor de leerlingen terug huiswaarts keerden.)
Normaalgezien ging ik op maandag in het 5e leerjaar (CM1 = cours moyen 1) starten, maar de directeur (leerkracht van die klas) was niet aanwezig, waardoor ik naar CP1 (cours préparatoire 1 = 1e leerjaar) vloog.
Ik mocht heel wat helpen in de klas, wat natuurlijk superleuk was! Leerlingen helpen met rekenen, schrijven,
t Was een productieve dag waarvan ik genoten heb!
s Avonds hadden Marlies, Sara, Daphne en ik nog wat werk voor de boeg. Op dinsdag (8 maart), de volgende dag dus, was het journée des femmes en voor de meisjes (tienermoeders) op het domein wilden wij iets extra doen.
Onze plannen: een dansje opvoeren, het afdakje versieren (waar de meisjes onderzitten) en een Belgische lekkernij voorbereiden.
Die avond, dansfreak dat ik ben, verzon ik in enkele ogenblikken een choreografie op oya lele van K3! Maar de originele danspasjes van het refrein liet ik onaangeraakt!Na enkele keren oefenen en het verder uitstippelen van onze plannen doken we ons bed in.
Dinsdag was het dan zover, na een verfrissende douche trokken we onze Afrikaanse outfit aan! De meisjes waren toen al onder de indruk! J
Met dank aan Marlies haar mini-box konden we ons optreden starten. De jongens kwamen ook kijken en filmen (dus voor alle liefhebbers: het filmpje zal nog wel tot bij u komen!)
Het was leuk om te zien dat de meisjes genoten van ons optreden, en nog leuker was dat we het zelf enorm leuk vonden!
Daarna werden ballonnen bovengehaald die ik mee had uit België (dank je wel aan iedereen die zijn steentje bijdroeg, dit is één van de zaken die ik meebracht voor de kinderen hier, en voor de meisjes dit was een uitzonderlijke gelegenheid) en ook het gekleurd papier werd gebruikt om slingers te maken!
Na een tijdje trokken Daphne en ikzelf ons terug in onze keuken om pudding (ook meegebracht uit ons hoogsteigen landje) te maken! Normaalgezien zouden we dit houden voor ons afscheid, maar we vonden het leuker om het nu te doen, om de vrouwen op hun dag in de bloemetjes te zetten!
s Middags aten we met alle meisjes samen rijst die zij klaarmaakten, heerlijk! En na de siësta schakelden we de jongens in om ober te zijn en de meisjes te bedienen van een heerlijke portie pudding! En het viel in de smaak cest tres doux! Cest délicieux!
Missie geslaagd!
Na nog wat bijpraten, fotos nemen en lachen werd het avond en deden wij terug onze oogjes en snaveltjes dicht!
Op woensdag, gisteren dus, trokken we terug naar school met onze fiets! Ditmaal kwam ik in de klas van de directeur (5e leerjaar zoals hierboven staat) terecht. Ik genoot echt van zijn lessen, ze waren interessant en amusant, echt een goede onderwijzer! Ook de kinderen vonden het zeer leuk! Nog een weetje:de leerlingen zijn nog altijd even gefascineerd door mijn fototoestel dat ik in alle klassen mag gebruiken (en die superleuke souvenirs zullen opbrengen).
Ook in deze klas kreeg ik enkele opdrachten van verbeteren tot helpen naar voorlezen,
De dag verliep vlotjes, en s avonds stond er soep op het menu! Onze kookpotten zijn niet van ideale grootte, dus nemen we 2 kleine kookpotjes. t Was opnieuw zakjes-soep, dus hadden we gewoon kokend water nodig! Marlies nam nog even een douche, en ondertussen haalden we het water van het vuur, we wachtten nog even om het naar de tafel te brengen.
Toen Marlies uit de douche kwam gingen Sara en ik de twee potjes water halen. Ook hebben we twee dekseltjes een groot en een klein, het grote deksel stond op het potje dat ik droeg en toen ik terug naar onze eetplaats liep, schoof het deksel opzij, waardoor ik de pot scheef hield en je kan het al raden Warm water (net geen kokend meer) over mijn been! En vloeken dat ik deed!
Ik liep snel verder naar de eetplaats, dacht even na om onder de douche te kruipen, maar dat water is ook heel warm, dus nam ik een fles van ons kostbaar drinkwater en goot het allemaal over mijn been dat deed deugd!
Tijdens het eten zat ik met een fris washandje op mijn wonde. s Avonds zat er een serieuze brandplek op (en maar pieken), en s nachts was het niet ideaal om in slaap te vallen.
Nu, deze ochtend, zit het nog steeds behoorlijk rood. Straks zullen we ons misschien terug richting zwembad wagen, en zal het misschien wel goed doen, laat ons hopen!
Morgen is het terug school en neem ik al het schoolgerief dat ik meenam uit België mee (cursusblokken, atoma-schriften, balpennen, potloden, gommen, krijtjes, kleurkrijtjes, ) Langs deze weg wil ik ook iedereen bedanken die iets meegaf of die mij steunde om dingen mee te nemen, ik ben jullie heel dankbaar en ik ben er zeker van dat de kinderen hier jullie nog veel dankbaarder zijn!
Ook kocht ik hier ardoisen (leitjes), dat wordt door de leerlingen vaak gebruikt, maar sommigen zijn aan vernieuwing toe. Op die manier steun ik hen en de plaatselijke economie!
Bij het afscheid op het domein Pan-Bila, laat ik ook kleren, parfum, zeepjes en dergelijke achter voor de meisjes en balonnen, schriftjes, balpennen, voor de jongens!
Zonder jullie steun was dit niet gelukt, dus: duizendmaal dank!
Zo, nu zal ik even nog enkele e-mails checken en dan keer ik terug hutwaarts!
Vele plakkerige knuffels uit het superhete Burkina Faso!
Phoebe
Nonkel Filip, Tante Caroline, Annabel, Loes en Emma: echt superleuk dat jullie alles volgen! Hou jullie goed!
Oh ja, Annabel, ben jij van gsm-nummer veranderd? :p
Ik stuurde je een smsje, en na twee dagen kreeg ik een sms dat het niet was toegekomen L
Ik zal hier even vlug zeggen waar het over ging: We hielden een muziek-avond (met de laptop van Sara) en t was net het liedje Annabel, vandaar nam ik vliegensvlug mijn gsm om je een berichtje te sturen!
Dikke knuffel,
Phoebe!
Greet, leuk dat je ook op de hoogte gebracht bent! J
Normaalgezien kan ik iedere vrijdag (Charity-time) op internet, tussen het opdienen door. Maar, ik zit hier uiteraard nog steeds in Afrika.
Ik was vrijdag gretig aan het typen, tot plots geen elektriciteit meer! De computer viel uit en Mijn schrijfsels waren verdwenen!
Rond 22u30 was er terug licht en elektriciteit, maar het was van korte duur. Vandaar bleef mijn blog op vrijdag leeg.
Nu (zaterdag 5 maart) neem ik even de lapotp van Marlies in beslag en kan ik alweer beginnen typen!
Ondertussen is een nieuwe maand begonnen, een zeer vreemde maand als jet mij vraagt (zie verder in het verslag) en ook de temperatuur gaat nog steeds de lucht in. Zelfs als we even neerzitten, druipt het zweet van ons aangenaam is anders!
Ik pik opnieuw de draad op waar ik de vorige keer ben gebleven
Mijn vorig verslag dateert van donderdag 24 februari (s ochtends).
Enkele weken geleden liet ik mijn haar invlechten, t deed serieus wat pijn, maar Wie mooi wil zijn, moet kunnen lijden! en het resultaat mocht te zien zijn!
Na enkele wasbeurten was er van het mooie resultaat niet veel meer te bemerken, en ik heb niet veel langer dan een week kunnen genieten van mijn Afrikaans kapsel.
Maar op donderdag wou Daphne haar toch ook eens aan het invlechten wagen. Ondertussen speelde ik voetbal met de jongens, kreeg nootjes van hen en lette op de babytjes.
Op zich klinkt dat misschien niet zo speciaal, maar voor mij was het wel een speciale namiddag!
Zomaar meespelen met de jongens, zij vonden het super! De babytjes vonden mijn aandacht ook leuk, en de mamas konden zich ondertussen bezighouden met het in vorm brengen van Daphne haar haren!
Echt een leuke namiddag!
Op vrijdag gingen wij dan terug, zoals elke vrijdag, naar school. Mijn leerkracht was afwezig, en de directeur was niet op de hoogte gebracht.
Ik gaf de klas een uurtje turnen, en nadat we terugkeerden van het sportterrein was de leerkracht op school aangekomen.
Ze vertelde mij dat er vandaag geen school was, toen ik haar om meer uitleg vroeg, kwam ik het volgende te weten:
Een jongen (secundaire school) had op woensdag een meisje lastiggevallen (in hoeverre weet ik niet). Het meisje had hem bij de politie aangeklaagd, waarop de politie ingreep en hem gevangen nam. Ze begonnen de jongen te slaan, bleven slaan tot hij stierf.
Op donderdag was er een studentenopstand geweest en waren nog 2 studenten om het leven gekomen (ondertussen zijn er al 6 die het leven gelaten hebben).
Daarom besliste de minister van onderwijs dat er geen school was (enkel de internationale school).
Maar, omdat niet iedereen hier in Burkina Faso een tv of radio heeft, was de directeur niet ingelicht. Daarop belde hij de onderwijsinspectie, en die beaamden het verhaal van mijn leerkracht.
De directeur ging in alle klassen rond om mee te delen dat de leerlingen pas op dinsdag 1 maart terug naar school moesten komen.
Dus gingen wij met hangende pootjes terug naar huis.
s Avonds was er terug Charity, er werd een drukke avond verwacht, maar het werd een heel rustige avond!
Op zaterdag konden wij uitslapen, en een beetje genieten van onze ochtend (lees: niets doen!)
In de late namiddag ging ik met Daphne naar t stad, een beetje kuieren. Later ontmoetten we Sara, Marlies en 4 stagiair-verpleegsters (van Brussel en omgeving, die we hadden leren kennen op Charity) in de Verdoyen en aten we (inderdaad, Liesbeth) overheerlijke pizzas!
Daarna gingen we (Daphne en ik te voet, de anderen met de brommer) naar het CCF om de hômage van Fespaco bij te wonen.
Fespaco is een internationaal filmfestival dat om de 2 jaar plaatsvindt in Burkina Faso, het lokt heel wat toeristen van over heel de wereld!
De hômage was een gratis film, maar t Was nogal een oude film, met Afrikaanse humor, en het viel niet zo in de smaak.
Na afloop zochten Daphne en ikzelf een taxi (zo goedkoop mogelijk: wat steeds een hele opdracht is) om veilig thuis te graken.
Zondag = rustdag! En dat hebben we dan ook gedaan! Uitslapen, rusten, een babbeltje slaan en ook gaan zwemmen!
En wat deed dat een deugd!!!
t Was de moeite!
Op maandag was er nog steeds geen school, dus kozen Daphne en ik ervoor om nog eens een toerke te doen in Ouaga.
Daar bezochten we nog 2 marktjes, die echt de moeite waren!
Ook gingen we een sorbetje eten (opnieuw in de Verdoyen) exotique, citroen en framboos mmmm dat smaakte!
Met het Fespaco is het in de stad nog drukker dan ooit!
Er zijn geen rijvakken, de chauffeurs houden zich niet aan de regels, rode lichten worden vaak genegeerd,
Ze kennen de verkeersregels wel, maar die worden aan hun laars gelapt! En dan gebeuren er nare dingen
Daphne en ik steken de straat over (op een zebrapad!) en een auto stopt voor ons, zoals het hoort! En daarna komt een andere auto in volle vaart aangereden, en hij rijdt pardoes in het achterwerk van de auto met de vriendelijke chauffeur!
Er waren geen gewonden, enkel wat blikschade, maar ik geef toe: ik was enorm geschrokken!
We bleven op een afstandje op het voetpad kijken wat er nu zou gebeuren.
Het licht sprong op groen en de autos die voor de verkeerslichten aan het wachten waren reden zomaar door (tussen de brokstukken). Aan de overkant van de straat stond de politie, die op het gemakje afkwam.
Wij hielden ons afzijdig, maar waren benieuwd naar de afloop, omdat chauffeur 2 alles voor het zeggen had en chauffeur 1 er maar wat zielig bij stond te kijken.
De politie kwam op ons af. Hij vroeg me wat we hier kwamen doen, waar we vandaan kwamen,
Ik dacht dat hij me op mn gemak wilde stellen om daarna te vragen wat er gebeurd was, maar Nee hoor!
Hij vroeg schaamteloos mijn gsm-nummer! Ik kookte vanbinnen! Ik ben het al een beetje gewend dat ze hier vanalles vragen, en ben ondertussen een kei geworden in het afwimpelen, maar dit oversteeg nu toch echt alles!
Natuurlijk maakte ik me niet kwaad, want ik had nog steeds met de politie te doen, dus vertelde ik hem dat ik hier enkel stond omdat ik het ongeval had zien gebeuren.
Chauffeur 1 (de vriendelijke) kwam naar ons toe gewandeld en zei dat we niet hoefden te wachten, dat het wel in orde zou komen. Hij bedankte ons, en weg waren we!
We stapten de bus op en reden naar huis om daar wat te bekomen! J
Maar, van de busstop naar huis stootte ik mijn teen aan een steen en ik heb er toch wel een serieuze wonde aan overgehouden!
Op dinsdag klommen we terug vol goede moed op onze fiets en reden we richting school. Maar opnieuw geen school! Vrijdag zou er opnieuw meer nieuws zijn.
Op het domein zijn enkele daken van de hutjes aan vernieuwing toe, waaronder het mijne. Dus mag ik al mijn gerief verhuizen om zo mijn hut leeg te maken. Ondertussen zijn alle hutjes vermaakt, behalve het mijne
Nogal vervelend, want ik slaap nu in een hutje zonder slot en met kapotte deur, en de beesten (spinnen, ratten of spitsmuizen en dergelijke) maken me toch soms wat bang!
In de namiddag brachten we met zn vieren een bezoek aan het plaatselijk bos: t was een gezellig rustgevende plek!
We gingen er met de bus naar toe, maar het was geen zon gezellige busrit telkens iemand die je aanspreekt, en dan wil je al helemaal niet weten waarom (ik wil met je trouwen, ik wil je geld, )
Wanneer we afstapten werden we zelf gevolgd tot bij het bos, en kwam een kerel ons voortdurend achtervolgen. Wij hebben hem vriendelijk afgescheept (hem verzekerd dat we liever met zn viertjes de tijd doorbrengen). En gelukkig liet hij ons met rust!
Wanneer we terug op ons domein Pan Bila aankwamen, hadden we een raar voorvalletje: de vloer van de keuken was bijna volledig nat. Er was een soort spoor, we volgden het, tot in het tweede vertrek van de keuken (opslagplaats van de mensen hier) en zagen daar de reuzenschildpad zitten Inderdaad ze had haar behoefte gedaan in onze keuken! Nooit gedacht dat dat zoveel kon zijn!
Tot overmaat van ramp stapte ik die avond ook nog in een soort spijker, ditmaal met mijn andere voet!
Amai mijn voeten!
Woensdag stond een bezoek aan de nationale bibliotheek op het programma van Daphne en mezelf. Wanneer we op de bus zaten zagen we een muur waarop in koeien van letters bibliotheque nationale stond geschreven!
Dus gingen we erheen en we vonden een vrouw die aan het koken was. Zij vertelde ons dat de bib al een tijdje verhuisd is. En toonde ons de weg.
Een goeie 5 minuten later zagen we het nog niet en vroegen we het aan iemand anders, die verzekerde ons dat we op de juiste weg waren, en weer zon 5 a 10 min later zagen we nog niets dat op een bibliotheek leek. Opnieuw vroegen we meer info en dan werden we een andere straat ingestuurd. Na 20 min te hebben gewandeld in de stralende zon, zagen we een terrasje! Even onszelf hydrateren, en meer uitleg vragen aan de cafébaas. Hij vertelde ons dat er een bibliotheek was op ongeveer 20 minuten wandelen, maar onze energie en mijn kapotte voeten zagen dat niet goed meer zitten!
We stapten verder naar de volgende bushalte om huiswaarts te keren en zagen toen een plakkaat met: bibliotheque! Hadden we dan toch geluk?
We gingen het domein op en daar was een man die ons vertelde dat de bibliothecaris er niet was misschien zouden we volgende week meer geluk hebben!
Tot zover ons bibliotheek verhaal!
In de namiddag stond een bezoekje aan het zwembad op het programma, maar voor mij was het niet zo plezant. Wanneer ik zwom, voelde ik het water door mijn voet-wonde stromen, dus veel zwemmen en dus ook verfrissing, kwam er niet aan te pas!
Donderdag hadden we een bezoek naar het musée nationale geboekt. We gingen met de bus tot in de stad, en van daaruit zouden we een taxi nemen. Natuurlijk overdreven die weer, en twee mannen stelden voor dat ze goedkopere taxis zouden vinden. Maar, toen volgden ze ons naar het nationale museum en volgden ons op de voet aangenaam is anders!
Wanneer ze met ons iets wilden eten, hebben we hen toch wel afgewezen! Die opdringerigheid hier is ook allesbehalve!
Vrijdag gingen we terug vol goede moed naar school, maar daar stuurden ze ons terug naar huis tot maandag!
Opnieuw geen school, het begint wat door te wegen! Vooral omdat onze laatste lesweken naderen t Zou jammer zijn moesten we geen afscheid kunnen nemen van iedereen op school!
Vrijdagavond was er terug Charity, maar zonder elektriciteit was het niet zo praktisch.
Buiten heerste een romantische sfeer: kaarsen op de tafels, maar achter de schermen was het niet zo romantisch: frieten bakken of aardappelen in de oven zonder elektriciteit is niet zo praktisch!
Maar hoe dan ook, de klanten kregen een heerlijke maaltijd!
En dan komen we aan vandaag.
Deze ochtend hebben we een uurtje djembe gespeeld, ik krijg er al eelt van op mijn handen, maar vind het wel ontzettend leuk!
Daarna gingen we naar de kleermaker om onze Afrikaanse kleren voor de dag van de vrouw (die we speciaal lieten maken) op te pikken! Ik ben tevreden over het resultaat, zoals de andere 3 meisjes!
Fotos volgen J
Op de terugweg van de kleermaker had ik een volledig platte band, ik bezocht 3 fietsenmakers om mijn banden op te pompen, gaten te vullen en nog meer lucht in te pompen
Maar t is nog steeds niet ideaal wat wel verstaanbaar is, in deze temperatuur!
Nu is het terug een ideaal moment om verder te lezen in mijn boek!
Vele groetjes voor iedereen!
Liesbeth, dankje voor de pizza-tip!
En Jessica: blijf zo gaan hé meid! Zie je wel dat jet kan!
Phoebe was haar verslag aan het opstellen op een vaste computer toen de elektriciteit uitviel. En vervolgens waren de batterijen van de laptops ook leeg - en waarschijnlijk ook geen toegang tot het Internet -, vandaar voorlopig nog geen verslag.
Vandaag opnieuw een blog-bericht, een dagje vroeger dan voorzien... Maar, morgen wordt een drukke dag op Charity, daarom mogen we vandaag al onze internet-buissiness op punt zetten :) En aangezien er toch geen school is op donderdag, komt dat zeer goed uit!
Hier ga ik weer...
Op zaterdag was er geen school, dus konden we terug wat uitslapen en lekker ontspannen 's morgens! In de namiddag ging ik samen met Daphne naar een marktje (in de grote stad), maar 't was niet zo gezellig om op ons gemak te shoppen. Overal worden we overvallen door mensen die ons vanalles willen aanbieden: van zakdoekjes, tot armbanden, naar autobanden,... En als we zeggen dat we niets nodig hebben, worden er soms zelf verwijten naar ons hoofd gesmeten... een beetje angstaanjagend als je't mij vraagt! Toen we het wat gezien hadden zijn we een fles water gaan kopen in het plaatselijk warenhuis, want het was een snikhete dag! Dan gingen we richting bank om onze bankkaart eens uit te testen... maar: gesloten! :) Dan maar eventjes tot rust komen in de schaduw!
's Avonds hadden we afgesproken met Marlies en Sarah in de Zaka, een plaatselijke bistro. We hadden al de hele dag over een heerlijke pizza gefantaseerd, en nu zou het er van komen... Maar helaas... na meer dan een uur wachten (gas voor de bakoven was op en er moest een nieuwe gasfles gehaald worden), kregen we een enorm plat exemplaar zonder al te veel beleg op ons bord... niet doorbakken! Helaas konen we niet langer wachten omdat we 's avonds nog naar een optreden gingen en verorberden we toch enkele stukjes (wat honger niet kan doen!) Ik moet wel zeggen, 't lag zwaar op de maag, maar verder hebben we er geen klachten van gehad!
's Avonds stond er een concert van Sissao op het programma! Een burkinabese zangeres met een bandje, 't was echt de moeite! (en blijkbaar is ze ook al eens in frankrijk geweest!) 't Was echt een tof optreden! Het was terug in het CCF (zoals de vroige keer). Je hebt een deur en je komt terecht in een theaterzaal, zonder dak :D lekker fris! :) En de sfeer die daar hangt is super! Gedans in de zaal, mensen die op het podium klimmen om daar een dansje te placeren, super toch!!!
De terugrit met de taxi was andere koek. Op voorhand een prijs afspreken, is een gouden regel die we telkens toepassen. Maar onze taxichauffeur moest eerst iemand anders naar huis brengen, daarna volgden wij. Ondertussen zaten we al op onbekend terrein, en het werd al gauw duidelijk dat ook onze chauffeur het noorden kwijt was. Hij reed in allerlei kleine straatjes, negeerde allerlei verkeersborden,... Na een halfuur rijden kwamen we dan toch op de grote baan, waar we moesten zijn, en waren we al wat gerustgesteld. Toen hij ons aan de deur afzette vroeg hij het dubbele erbij, omdat hij zo ver moest rijden... Je moet maar durven hé! (wetende dat we al het 5dubbele van de prijs betalen) We hebben ons verdedigd, en 't is goedgekomen! Na dit avontuur kropen we snel in onze bedjes!
Op zondagochtend was er nog een Djembeles gepland, maar geen Djembemannen te bespeuren... Na een uur wachten, keerden we terug naar "huis". In de namiddag kwamen zij naar ons om te vertellen dat ze een sterfgeval hadden en de hele week in de stad hebben verbleven (familie en relaties gaan hier voor afspraken!) In de vooravond zouden we Djembe gaan oefenen, maar daarvoor: zwemmen! Zwemmen in het zwembad van een Burkinabese vrouw en haar Belgische man, we kennen hun via Noël en Manja (en ze komen ook af en toe naar Charity) Wat een verfrissing was me dat! Zeker voor herhaling vatbaar! Na onze djembeles haalde Daphne de fles wijn en chipjes uit die we haar cadeau gaven en dronken we op het gemak een glaasje, om extra goed in slaap te vallen :)
Op maandag weer een beetje stress, want opnieuw een nieuwe klas voor de boeg. Maar het stress-gehalte steeg nog een beetje toen ik merkte dat de leekracht niet aanwezig was... ziek! Daphne stond vorige week in de klas, kende de gebruiken van de klas, wist welke leerstof ze gezien hadden, en kreeg daarom de opdracht om samen met mij het touw in handen te nemen! En ik moet zeggen: ik heb ervan genoten! We hadden niets voorbereid, we wisten van niets en toch: het verliep zo goed als vlekkeloos! Het lessenrooster staat op het bord, dus dat was gemakkelijk afleesbaar. En we verdeelden de lesjes onder mekaar. Elk om de beurt een lesje, ondertussen kon de andere even snel in de boeken kijken en nadenken over de leerstof die straks aan bod zou komen! De leerlingen werkten zeer goed mee en de herhaling en nieuwe leerstof deed hen goed!
Op dinsdag nog meer van dat, de leerkracht was nog steeds afwezig, dus gingen wij er weer tegenaan! In de namiddag gaf ik zelf aardrijkskunde en geschiedenis! (zo leerde ik ook wat bij!) Oja, 's morgens was er een uurtje sport, ik gaf in groepjes chinese voetbal, had veel energie en deed ook mee, de leerlingen vonden dit heel amusant! Ik deed goed mijn best, want alle leelingen (vooral jongens) wouden dat "marquer la maîtresse" (zorgen dat ik maar met 1 hand in plaats van 2 kon spelen, zie regels chinese voetbal...)... De meisjes stonden dan weer aan mijn kant! Ik deed zodanig mijn best dat ik mijn hand schuurde over de stenen grond en al mijn vingers lagen open... een pijnlijke en bloederige bedoening, maar ondertussen is alles goed! :)
Gisteren, woensdag, was de leerkracht terug aanwezig, maar ze was niet in een goede bui. Ik gaf nog enkele lessen, zij keek vooral toe, en omdat ze niet wist wat wij de afgelopen dagen gedaan hadden, daardoor kon ze geen les geven... Een beetje vreemd, wetende dat wij wel direct de draad oppikten, maarja... Tot daar aan toe! De leerkracht gaf vooral leesoefeningen en rekenoefeningen, zodat de leerlingen zich konden bezig houden. Vandaag zou ze lessen voorbereiden voor vrijdag en zaterdag! Wel jammer dat ik in deze klas niet zoveel heb kunnen observeren, maar ik hoop dat de kinderen het leuk vonden om 2 dagen full-time les te krijgen van een andere leerkracht! Ik vond het in ieder geval fantastisch!
Voor deze namiddag zijn er nog geen plannen gemaakt, dus meer dan dit kan ik jullie nog niet vertellen!
Een warme knuffel uit Burkina Faso,
Phoebe!
Een weder-bericht naar de lieve reageerders:
Annie en opa, 't is gelukt, ik heb het mailtje goed ontvangen!
Tine, dankuwel voor de felicitaties, de punten zijn inderdaad een grote opluchting! Ik ben blij dat je het een interessante blog vindt, dat is altijd leuk om te horen (of lezen!)
Michel en Nicole, inderdaad, de helft van mijn avontuur zit er al op! Hopelijk ga ik nog een spannende tweede helft tegemoet! Leuk dat er zoveel gebabbeld wordt (zolang het maar positief is!) :) Ook bedankt voor jullie vorig berichtje hier op de blog! Altijd leuk om te ontvangen!!!
Papatje, heeft meme al wat van de "afgeklopte" verslagen kunnen lezen? :p Die woordenschat toch! Maar zolang we ze maar begrijpen!
Hier ben ik weer! Ik zal onmiddellijk de draad oppikken waar ik de vorige keer geëindigd ben!
Zaterdag 12 februari had ik dus mijn sportles voor de boeg (normaalgezien 45 min.) maar, er was een interscolaire voetbalmatch tussen onze school en een andere school. Iedereen mocht er naar toe, behalve CP1 en CP2 (mijn klas), daarom mochten ze 2 keer zo lang sporten... dus mocht ik ter plaatse nog wat spelletjes verzinnen! Maar dat was eigenlijk geen enkel probleem!
Daarna nog wat helpen in klas (verbeteren, helpen in groepjes, schriftjes schrijfklaar maken,...)
In de namiddag waren we bekaf, de vrijdag is het vaak heel laat, en 's morgens zo vroeg opstaan, dat vraagt tol... Dus hebben wij een middagdutje gedaan :) 's avonds zijn we met z'n vieren iets gaan eten: spaghetti!
Op zondag was het terug tijd om mijn kamer op te ruimen (lees: mijn valiezen proper leggen en vegen). In de namiddag brachten we een bezoekje aan "le village artisanale": leuke winkeltjes waar ze vanalles zelf maken, waaronder Djembes. We keken gewoon wat rond, wat sfeer opsnuiven en in één winkeltje werd er Djembe voor ons gespeeld en Marlies en ik hebben zelf een Afrikaans dansje gewaagd! Ook deze avond zijn we weer iets gaan eten:alweer spaghetti! :p
Op maandag was het weer tijd voor een nieuwe klas. CE1 (cours élémentaire 1= 3e leerjaar). Deze klas telt 49 leerlingen. In de namiddag mocht ik al enkele schriftjes corrigeren en zelfs al lesjes overnemen. Op het eerste zicht wel heel schrikwekkend, want zo zonder voorbereiding, dat leek op het eerste zicht enorm vreemd. Maar als ik de leerkracht mag geloven deed ik het heel goed! :D
Op dinsdag terug hetzelfde scenario als op maandag, maar in de namiddag was er geen school. 's Avonds begon een feestdag van de moslims, ook op woensdag (en zowiezo op donderdag) was er deze week geen school!
Dinsdag in de namiddag heb ik een gsm gekocht (mijn Belgisch exemplaar begeeft het hier... en dat is niet zo handig, aangezien ik het als agenda en wekker en dergelijke gebruik!) Vandaar... We hebben in't stad dan nog een fris drankje achterover geslaan en zijn dan terug met de bus (net als in het doorgaan) en een stuk te voet vertrokken! 's Avonds haalde Marlies haar laptop boven en was't muziek-avond!! Een quiz (raad het liedje) en een karaoke ineen! 't Was gezellig!
Op woensdag was er dus geen school: een ideale gelegenheid om uit te slapen (tot 9u!) Voor de rest was het ook een rustige dag! We gaven de jongens van het domein Engelse les (hoera voor mij!) Ze vroegen dit zelf of we Engels kenden en of we ze wat wilden bijleren! Er stond herhaling van de cijfers met als slot een bingo op het programma! (in het engels dus!!!) En 's avonds vroeg in ons bedje want...
Op donderdag moesten we om 5u op! Om 5u30 (in het donker nog) met de fiets naar Noël en Manja, want daar stond de jeep om... op safari te gaan :D Hun zoon (Emmanuel), een Amerikaans meisjes Christy (van Peace cor.) en hun schoonzoon Aaron (Amerika) vroegen of we zin hadden om mee te gaan! Dus, zo gezegd zo gedaan... op donderdag vertrokken we om 6u met de jeep, een tocht van 4u! 't Was een plakkerige bedoening! Maar, daar aangekomen was het super! We mochten OP het dak van de jeep zitten, zo hadden we een beter zicht op alles en verfrissing (helaas ook een verbrande huid erbij). 't Was echt de moeite waard! We zagen olifanten, aapjes, bambi's en pumba's (lees: hertjes en everzwijnen)! De sfeer zat er ook goed in, wat alles nog zoveel aangenamer maakte! 's avonds waren we op een behoorlijk uur terug, en na een douche, water halen en eten kropen we in ons bedje!
Vandaag, vrijdag dus, is Daphne jarig. Achter haar rug kochten we een rieten mand die we vulden met bier, wijn, koekjes, chips en een wortelrasp (ze eet graag wortels en zonder speciaal mesje is het vervelend!) Ik schudde opnieuw één van mijn rijmpjes uit mijn mouw voor het verjaardagskaartje! 's Morgens zetten Marlies en ik onze wekker 15min vroeger dan normaal (5u45!) Om de ontbijttafel klaar te zetten en de mand met inhoud een mooi plaatsje te geven! Ze was aangenaam verrast: missie geslaagd!
Vandaag mocht ik sport geven en ook bijna alle lessen mocht ik overnemen! Vanmorgen waren de kinderen behoorlijk lastig, maar na verloop van tijd kon ik ze wat temmen!
Momenteel zit ik terug bij Noël en Manja, op charity! Maar vandaag zijn er niet zoveel reservaties, dus heb ik gelukkig wat tijd om mijn blog nu te typen!
Ik noteer hieronder eventjes kort hoe een schooldag er hier uitziet! 06u00: wekker gaat af (het is nog donker) 06u15: opstaan en emmertje nemen om me snel te wassen! (de zon schijnt al volop) 06u30: iemand haalt brood (van ons vieren) en dan kunnen we ontbijten. We hebben cornflakes, poedermelk, brood, choco, confituur... Dus eigenlijk een heel gewoon ontbijt! 07u15: vertrekken met de fiets naar school! 07u30: lessen starten 10u00: pauze 10u30: lessen starten opnieuw 12u00: terug naar onze hutjes! We vragen de meisjes van het domein wat ze eten: wanneer het rijst of haricots zijn, eten we met hen mee. De kokin (één van de verantwoordelijken, er is ook nog een schoonmaakster en een psychologe voor de meisjes) kookt (behalve op zondag: dan koken de meisjes zelf). Wanneer het to is, eten we 's middags stokbrood met groentjes en "la vache qui rit"! 's avonds koken we dan met z'n vieren (spaghetti, ravioli, verse groentensoep, puree met gehakt en appelmoes,...) Daarna neem ik vaak een verfrissende douche, en praten we nog wat bij!
14u45: terug naar school vertrekken met de fiets 15u00 tot 17u: les en dan terug naar school!
's avonds gaan we dagelijks water pompen ('s avonds is beter dan 's middags, want dan is't te warm!) Ook nemen we vaak een voetbadje 's avonds, want 't is nodig!!!
Vanaf 18u wordt het donker, dus veel activiteiten kunnen we niet doen! Vaak zitten we tijdens ons avondeten ook met een zaklamp aan tafel! Ook voor het koken is een zaklamp een aanrader! De jongens bijles geven, lesjes voorbereiden,... dat is zowat ons avond-programma! Tussen 21en 22 uur gaan we meestal slapen, omdat er niet zoveel meer te beleven valt, en het 's morgens toch zo vroeg is!
's Nachts is het enorm donker, maar ik heb steeds mijn zaklamp bij de hand en ik voel me wel veilig in het afgesloten domein! Even een korte voorstelling: Je komt binnen in een poort, ga je naar rechts, kom je bij de jongens terecht, links de meisjes en rechtdoor ons domeintje. Er zijn een 8tal hutjes die in een kring staan (bij ons) en in het midden is er een afdakje waar we eten, supergezellig! achter de hutjes langs de ene kant zijn er douches en toiletten (van elks 2) en langs de andere kant ligt de keuken!
Het is weer zo ver t is vrijdag, dus: tijd voor een verslagje! Hopelijk heb ik vandaag meer geluk, en begeeft het internet zich niet!
Ik probeer de draad op te pikken waar ik de vorige keer geëindigd was.
Terwijl ik dit bericht typ, zijn we donderdag 10 februari omstreeks 12u (= 13u Belgische tijd) Ik heb terug het geluk dat ik de laptop van Sara mag gebruiken J
Zoals ik in het vorig verslag al zei, sta ik deze week in CP2 (vergelijkbaar met het 2e leerjaar in België).
Ik heb heel wat mogen observeren en helpen met de leerkracht bij het klaarstomen en verbeteren van oefeningen. Voor 52 leerlingen is dat niet bepaald een makkie, het neemt superveel tijd in beslag! Laat staan dat je dit alles alleen moet doen!
De juf uit CP2 geeft heel goed les, zo probeert zoveel mogelijk materiaal en prenten mee te brengen, hier in Burkina Faso is dat niet vanzelfsprekend! Er is al veel materiaal gesneuveld, omdat ze het elk jaar opnieuw gebruikt en meeneemt op de brommer (bv: potten uit gebakken aarde). Maar, ik vind het zeer leuk dat ze dat doet!
Het lesgeven lijkt wel een beetje op het lesgeven in België, maar het is wel zo dat alles veel langer duurt, maar wat wil je met zon overvolle klas!
Ook is het zo dat ze niets kennen van differentiëren, maar dat versta ik wel, met de weinige middelen die ze hebben. De middelmaat van de klas heeft geluk. Werk je te rap, dan moet je vaak wachten, kan je niet mee dan heb je pech! En dat vind ik wel ongelooflijk jammer, dat er door de grote klassen, niet zoveel rekening kan gehouden worden met de individualiteit van de leerlingen!
Daar zullen we even ons hoofd moeten over breken, hoe we dat probleem kunnen aanpakken!
Voor snellere leerlingen vind ik het eenvoudiger: enkele extra oefeningen op het bord plaatsen, zodat ze zich wat langer kunnen bezig houden J
Ook ben ik positief verrast door de hoeveelheid Frans die ze spreken in de klas. Bijna alles wordt in het Frans uitgelegd, de leerkracht let ook goed op de uitspraak van de kindjes, verbetert regelmatig, Enkel wanneer de leerkracht merkt dat de leerlingen het echt niet verstaan, legt ze het uit in het Mooré!
Deze week hebben we ook een nieuwe aankoop gedaan: melkpoeder! De melk is hier behoorlijk duur (2 euro voor een fles), en omdat we melkdrinkers zijn, proberen we dit uit
Poeder in een glas water, en dan zou je melk moeten hebben! Het is nog een zeer waterig boeltje, maar in onze cornflakes of met cacaopoeder is het wel eetbaar J En t is goed voor de portemonnee, dus we klagen niet!
Deze week kreeg ik ook mijn punten Dankuwel Annelien ;)
Omdat het dan net papas verjaardag was, had ik het idee om hem te verrassen met een telefoontje! Hij nam onmiddellijk op (waarschijnlijk zonder kijken wie er belde) en was toch wel even geschrokken toen zijn dochterlief belde uit het verre Afrika!
Mijn vreugde kon niet op en ik belde ook mijn mama met het goede nieuws! Ook zij was zeer verrast met het telefoontje, dat kon ik aan haar stem horen J!
Goede punten (lees: voor alles geslaagd!): check! Wat een pak van mijn hart!!!
Deze week oefenden we met de jongens van het project (8 straatjongens deze week 1 nieuw!) een dansje dat Manja in mekaar stak op het liedje van Pirates. We oefenden het iedere avond, want woensdag was het dan de Pan Bila Soiree. Een avond in het project waar iedereen gezellig kan samenzitten en waar er spaghetti wordt gegeten. Dit wordt gedaan bij speciale gelegenheden (deze keer omdat enkele kinderen van Noel en Manja op bezoek kwamen. Hun zoon Emmanuel en hun dochter Thais met haar man en 2 kindjes kwamen uit Amerika, ze blijven hier enkele weken: yaaaaaay! Engels spreken :D)
De jongens zouden dan hun dansje opvoeren!
En woensdag was het dan zover, wanneer we van school terugkwamen, hadden de jongens al hun dansje opgvoerd en was iedereen volop spaghetti aan het eten. Wij hebben ons erbij geplaatst en ook ons buikje rond gegeten!
Die avond zijn we ook nog een colatje gaan drinken om de goede punten van Daphne en mezelf te vieren!!! Geslaagd, wat een leuk gevoel J
Wordt het misschien een jaar zonder herexamens? Ik hoop het wel!
Straks ga ik lesjes voorbereiden. Jaja, ik mag morgen (vrijdag) 2 lesjes wiskunde geven en op zaterdag een uurtje sport! Dat belooft J Ik ben benieuwd! Maar, morgenavond zal ik dan bijtypen hoe ik het ervaren heb!!!
Nu geef ik de laptop terug aan Sara, en morgen typ ik het vervolg van deze dag (donderdag) en mijn ervaringen van vrijdag!
Groetjes,
Phoebe
Hier ben ik weer, het is nu vrijdagavond 21u50, straks zal ik dit bericht op mijn blog posten. Ik wil nog even verder waar ik gisteren geëindigd ben.
Donderdag was dus een vrije dag, maar ik heb toch 4u stil gezeten mijn haar heeft een Afrikaanse look gekregen. Invlechten (behoorlijk pijnlijk soms) bovenaan en onderaan naar een dotje toe! Maar ik kreeg al enorm veel complimentjes hier J Fotos volgen!!!
Het internet hier is niet optimaal, dus fotos zullen beschikbaar zijn nadat ik terug in ons Belgenlandje ben!
Vandaag had ik 2 lesuurtjes op het programma staan! 2 maal wiskunde! De lesjes zijn zeer goed verlopen, de leerkracht was heel tevreden! Morgen een uurtje sport (met 52 leerlingen en zonder materiaal) Ik ben benieuwd wat ze er van zullen vinden!
Vandaag was het weer uitzonderlijk warm, nu is het avond en zijn we tussen het opdienen door enorm aan het zweten! Straks terug Belgische kost mmmmmmmmmm!!!
Ik voer ook een nieuw systeem in vanaf heden! Aangezien ik de reacties op mijn berichten en de berichten in het gastenboek niet persoonlijk kan beantwoorden, voorzie ik aan het eind van mijn wekelijks verslag (als het internet dit toelaat) een antwoord op jullie reacties!
Hier komt het dan
Jessica, dus het is mij gelukt om interessante dingen te schrijven yesssss!!! Of jesssss!!!
Charlotte Lanoye, inderdaad, het is hier inderdaad super! Ik vind het hier echt de moeite waard! Vele peda-knuffels! Hou je goed!
Emmie Gunst, leuk om te weten dat je mijn blog volgt! Het extra dekentje zal niet meer nodig zijn J En de opdrachten in het 2e leerjaar verlopen goed, tot nu toe toch! En dan volgende week hup naar de volgende klas!
Liesbeth Deweerdt, ik stond deze week in CP2 (leekracht van CP1 van vorig jaar) en ik moest je alvast vele groetjes doen! Ze zei me dat ze veel van jou en Jasper geleerd heeft vorig jaar, en inderdaad, ik herken wel wat van het Belgische onderwijssysteem!
Ik zal zeker genieten van mijn dagen hier, want, t is inderdaad de moeite! Hou je goed!
Timmy, of course i got your text but be careful,, cause if you text me on my sim-card in burkina faso, itll cost you lots more, to my belgian sim card its for free awesome invention, isnt it!
And actually, your not making me that jealous, cause I get a glass of cava every Friday after Charity (restaurant) to celebrate a great evening with great waiters and waitresses! ;)
Haha back at you!
Tomorrow morning is gonna be hard again waking up at 6.15 isnt really my thing especially not after a late night of working! But oh well, thats life I guess and its only half a day of school anyway!!!
Normaalgezien kan ik iedere week (op vrijdag) op het internet! Ik begon met te antwoorden op de reacties en de berichten in het gastenboek en plots: geen internettoegang meer Thats africa, I guess!
De twee andere meisjes die hier ook verblijven, hebben een laptop mee en wij mogen die gebruiken om op voorhand onze blog te typen. Terwijl ik dit typn, is het zondag (6 februari) Morgennamiddag (maandag) mogen we terug naar Noel en Manja voor het gebruik van internet, dan kan ik dit online zetten.
Er is zoveel te vertellen en ik vermoed dat ik ook heel veel zal vergeten zeggen, maar ik wil even met enkele korte puntjes beginnen. Wist je dat
-De kinderen hier heel vriendelijk zijn! Wanneer we ergenswandelen of fietsen zwaaien ze langs alle kanten en roepen daarbij Bonjour Nasara! (Goeiedag blanke!) Wanneer we in school aankomen, komen de kinderen naar ons toe, vouwen de armen, gaan even door de knieen en zeggen ons ook goeiedag!
-De kinderen hier in de kleuterklas al letters en cijfers kunnen schrijven en lezen!
-We een douche hebben met stromend water, maar daar zijn we heel zuinig mee, want dat is een tank die steeds moet worden bijgevuld door de meisjes van het domein.
-We in hutjes slapen, maar we wel een bed hebben (ik weliswaar met een doorlegen matras, maar dat is al de luxe die ik nodig heb)
-We 2 toiletten hebben (één met wcbril en één zonder) waar je kan doorspoelen! Maar om water te besparen, zetten wij er een emmer en dat is dan ons doorspoelsysteem!
-Er hier enorm veel stof ligt, mama, bereid de wasmachine al maar voor!
-We hier een keuken hebben met een gasfornuis en frigo (beiden op gas)
-Het hier vanaf 18u pikkedonker is!
-We hier dagelijks om water gaan! Dit gebruiken we dan om te drinken, als afwaswater, als wasmachine (een emmer water en wat omo)
-Het hier de eerste dagen zeer warm was, maar nu is het doenbaar, dankzij de vele wind.
-Ik het nu s nachts zelf koud heb! (Danku Pieter voor de dikke trui, die kan ik goed gebruiken!
-Ik Djembe leer spelen!
-We hier s avonds vroeg gaan slapen, doordat het zo donker is!
-De school hier begint om 7u30 tot 12u (met een halfuur pauze) en dan van 15u tot 17u!
-We hier een hond en nu ook een klein (helaas schuchter) katje hebben! - Ze hier vanaf 12u 'bonsoir' zeggen!
Zo, dit waren wat korte weetjes en eerste indrukken. Nu overloop ik kort even mijn week!
Op maandag (31 januari) schreef ik mijn vorig verslag, ik wil hierbij nog even toevoegen dat we die avond licht hadden op het domein. Fred (de schoonzoon van Noel en Manja) kwam de generator aanleggen, en zo hadden we op onze eetplaats (een hutje zonder muren, zeer gezellig!) licht alsook in onze hutjes, dat was wel gemakkelijk om mijn pyjama aan te doen! J
Ook is er een stopcontact, maar Fred raadde ons af om dit te gebruiken, het zou kunnen dat onze gsms, laptops of kodakladers zouden ontploffen, en dat willen we nu net niet!
Dinsdag was onze eerste schooldag. s Morgens hadden we een Afrikaans ontbijt (Bouille lees: bwie) geproefd, maar we waren toch blij dat we nog wat Kwakies achter de kiezen konden verkrijgen! (danku mama en papa)!
We gingen er te voet heen, een flinke wandeling van zon 30minuten! De directeur vertelde ons (Daphne en ik) dat we deze week samen in de kleuterklas een kijkje mochten nemen, een handje toesteken,
De leerkracht is zeer vriendelijk, de kinderen ook maar ze maken wel vaak ruzie kleutertjes zeker?
Ik overloop even kort een schooldag in de kleuterklas. s Morgens is er sport (zingen, klikkersprong, lopen, nog meer zingen, zakdoekje leggen, ), omdat het voor de kinderen heel koud is (wij liepen in t-shirt of topje!) Voor ze het klaslokaal binnengaan wassen ze hun handen en eventueel gezicht in een emmer. Daarna vegen ze de klas (ja, iedere ochtend!)
Wanneer iedereen op zijn plaats zit, gaan ze zingen en bidden, gevolgd door een fragment uit de bijbel die de leerkracht vertaalt in Moree (nadat ze die in het Frans heeft voorgelezen). Vervolgens worden de gekende letters, cijfers, kleuren en vormen herhaald.
Daarna volgt een lesje: schrijven, rekenen,
Om 10u is het speeltijd. De leerkrachten blijven in klas om uit te rusten. Van de kleuterjuf kregen wij verschilende Afrikaanse dingen om te proeven (warme bananen, arachidenootjes, vruchtjes, )
Na de pauze volgden nog 1 of 2 lessen. En dan was het zover, te voet naar huis in de volle zon!!! Wat hebben we afgezien! We plakten en puften de hele weg door! Eenmaal thuis gekomen hebben we liters ijskoud water gedronken!
De meisjes van het domein maakten rijst over de middag, dit viel wel enorm in de smaak! En dan om 15u, terug diezelfde lijdensweg volgen! In klas kregen we van de juf een stuk karton om ons koelte toe te wuiven J
OM 16u kwam Noel, die had voor ons een fiets geregeld, we konden onze lijdens weg met 2/3 inkorten en wat wind verkrijgen door de snellere verplaatsing! J
Het laatste halfuurtje zongen en dansten de kinderen, en daarna konden we onze fiets uittesten! Die was goedgekeurd!!! Wat een verbetering!
Nog een interessant weetje: de lln hebben slechts één werkboek, en dus maakt de leerkracht alle andere werkblaadjes zelf (26 leerlingen!) Daphne en ik hielpen mee, en voor 26 werkblaadjes werkten wij daar met 3 gemiddeld 45 min aan (t is natuurlijk te zien hoeveel er op het werkblad stond!) Maar, je kan al gaan rekenen! Meestal maakt de jufhaar werkblaadjes tijdens de lesuren, wanneer de lln aan het werken zijn, maar vaak heeft ze over de middag of na school nog heel wat werk!
Nog een klein detail: de lessen worden in het Frans gegeven, maar heel vaak in het Moree nog verteld en uitgelegd!!! Ook is het Frans van hier soms heeeeel moeilijk verstaanbaar, wat een raar accent! De ene Burkinabees snap ik al wat sneller dan de andere!
Op woensdag was er terug een volledige dag school.
Over de middag hebben we ons gewaagd aan To, mar Marlies en Sara hadden toch al een brood gaan halen voor ons ook (lees:stokbrood), dat voorspelde niet veel goeds! En inderdaad het is niet mijnen tand!
Op donderdag is er geen school, maar er was wel voedselbedeling. (Mensen brengen de identiteitskaart van hun kind, broer of zus mee), luisteren dan naar een uiteenzetting, en krijgen daarna per kind 100kg sorgho (soort graan) mee. Sara en ik hielpen met de inschrijving, Marlies en Daphne met de klerenverkoop (ze konden daar dus ook kleren kopen, maar dat was geen zon groot succes!)
Over de middag aten we Haricots met miel (bonen met gierst) die de meisjes van het domein klaarmaakten, ook dit was eetbaar, vooral na de toevoeging van wat olijfolie (dit maakte het minder droog!)
Vanaf donderdag begon het weer wat te minderen enkele graden kouder (maar geen gedacht hoe koud/warm) en een windje! s Nachts heb ik het vaak koud, dan heb ik een dekentje en 2 pulls bij me, maar nog steeds niet zo warm Ohja, Africa J
Om 13u gingen we met Marlies en Sara mee Djembe spelen, we hebben daar 3u gezeten, en afwisselend 2 per 2 gespeeld!
Daarna hebben Daphne en ik de markt gaan verkennen om groentjes en stokbrood te kopen!
Maar voor het eten oefenden we met de jongens van het domein (straatkinderen die nu een verblijf krijgen) een dansje op het liedje van Pirates of the Caribbean een dansje voor de Pan Bila soiree van volgende week woensdag!
Op vrijdag gingen we terug naar school toe, de dag verliep zoals de voorgaande schooldagen! Wel had ik een leuk ideetje, ik had nootjes met paprika mee uit België en ik nam die mee, om aan de juf en de kindjes te laten proeven! Ze vonden het zeer lekker, sommigen namen zelf een nootje mee naar huis, zodat mama of papa kon proeven wat het lieve blanke meisje (lees: Phoebe) had meegebracht! J
Op vrijdagavond is er Charity (een restaurantje bij Noel en Manja), daar nemen we de bestelling en dienen we op. Tussendoor kunnen wij op het internet!
Ik kan al wat opdienen van in de Colmar, maar het was toch even wennen! Leuk voor mij was, dat er Belgen waren, maar nog leuker: Amerikanen en Engelsmannen: goed voor mijn Engels nog eens boven te halen!
s Avonds konden wij daar ook eten. We namen nems als voorgerecht (loempia) en als hoofdgerecht steak pepersaus met frietjes!!! Mmmmmm wel wat darmklachten gehad achteraf, waarschijnlijk het vettige eten niet meer gewend!
OM 00u30 zaten we in ons bed en gingen een kort nachtje tegemoet, want op zaterdagochtend (van 7u30 tot 11u30! )
Maar op zaterdag was de leerkracht er niet, dus probeerden Daphne en ik het schema van de leerkracht wel wat na te doen!
We begonnen met sport , en dan gingen we de klas binnen. Toen kwam Sara (zij zit ook op school, volgt nu de opleiding Noord-Zuid en heeft als vooropleiding logopedie) , haar leerkracht was ook niet aanwezig, en zij kon wel wat hulp gebruiken. Ik vond het zeer leuk bij de kleutertjes, Daphne iets minder, daarom ging zij helpen met Sara en ik nam de kleutertjes voor mijn rekening (noot: er waren slechts 17lln, omdat het te koud was, dus het was wel doenbaar voor mij).
De werkblaadjes voor vrijdag waren al gemaakt, dus geen probleem dacht ik! De werkbaadjes lagen in een kast, met een molslot, waarvan enkel de kleuterjuf de sleutel had! Pech dus!
Enkel de potloden, wascos en papier was ter beschikking. Ik liet de kinderen eerst vrij tekenen zodat ik wat tijd had om werkblaadjes te maken!
Ik geef toe: t was niet simpel! Mijn Frans klinkt heel anders dan het Frans van hier, dus keken ze me soms heel raar toe. Ik legde alles uit met handen,voeten, tekeningen, Ook de leerlingen zelf hadden moeite met Frans en spraken vaak Moree tegen mij, toen was het mijn beurt om hen raar toe te kijken!
Ook was er een meisje die haar hoofd op de bank legde, ik ging dichter om te kijken wat er aan de hand was en: haar hoofd was gloeiend heet! Ik kon moeilijk de klas verlaten,dus legde ik haar op een taptijt en zorgde dat ze genoeg water dronk. In de speeltijd kwam de directeur een kijkje nemen en vroeg hoe alles verliep, hij zorgde er dan ook voor dat het meisje veilig vroeg terug thuis kwam.
Ik ben heel tevreden van mijn voormiddag, de kleutertjes vind ik zeer leuk, ik heb er mijn hartje wel verloren, ook al verstonden ze mij nauwelijks: ze deden flink hun best!
Zaterdagnamddig hadden we vrij, en konden we wat relaxen. Rond 17u30 vertrokken we voor een girlsnight!
We namen de bus(eerst 10min wandelen naar de bushalte) en vertrokken richting stad. Daar aten we allen een spaghetti (ik koos voor een spaghetti millanaise = spaghetti met een roomsausje en groentjes: courgette, champignons, tomaten, ) zeeeeeeeeeer lekker!
Daarna gingen we naar het CCF (centre culturel france) om een concert te bekijken van Matzik trio (een groep Franse muziekanten uit Rennes samen met 1 Burkinabees en 1 van Niger). Het was echt tof en leuk, soms wel knikkebollen door de korte nacht en het vroege opstaan!
Voor de rit terug namen we met zn vier een taxi, zodat we op het domein zelf werden afgezet J Rond 23u30 lag ik in mijn bedje en dan kon ik eindelijk: uitslapen!!!
Maar, ik vond het terug een koude nacht, dus kwam ik vaak wakker! Maar, ik kon er toch tot 10u blijven inliggen! En daarna nog wat chillen. Om 13u gingen we terug Djembe spelen.
Voila, tot zover mijn avonturen van vorige week! Nu (maandag) typ ik nog snel even bij wat er vandaag allemaal gebeurd is! Daphne en ik staan niet meer in de kleuterklas, ik sta in CP2 (cours préparatoire 2= 2e leerjaar), Daphne krijgt CE1 (cours élémentaire 1 = 3e lrj) voor haar rekening!
Wat het meest opvalt is dat het veeeeeeeel rustiger is dan in de kleuterklas! En ik moet toegeven, ik ben positief verrast door het onderwijs in Burkina Faso! CP2 telt 52 leerlingen... dat wordt me wat!
Ziezo, jullie zijn nu allemaal even zoet om deze tekst te lezen!
Phoebe wou gisteren na het avondeten op het Internet, maar dat is niet gelukt. We zullen nog even geduld moeten hebben en afwachten wat het volgende week wordt.
Ik wil jullie even meedelen dat ik niet rechtstreeks kan antwoorden op berichten in het gastenboek of reacties. Maar, ik plaats gewoon een bericht bij (in het gastenboek of reactie) en daar vind je dan mijn reactie op je bericht :)
Voor de mensen die me willen bereiken, ik heb hier een Burkinabees gsm-nummer om smsjes te zenden, maar mijn Belgische sim-kaart steek ik nog dagelijks in, op die manier krijg ik geregeld smsjes (voor jullie is het hetzelfde tarief... vergeet wel de 0032 niet!)
Nu ga ik eten, straks volgt nog en verslagje van de eerste indrukken :)
Voor ik het vergeet (en eerlijk gezegd, dat was bijna zo) wil ik langs deze weg ook iedereen bedanken voor de telefoontjes, e-mails, facebookberichten en smsen die ik kreeg voor mijn vertrek! Ik vind het super!!!
Op zondag 30 januari was het dan zo ver... De nacht ervoor was van korte duur en met veel woelen en draaien in bed. "Heb ik alles mee? Zijn er nog dingen die ik kan gebruiken,...?" Ook mama had er last van,vertelde ze me 's morgens ze heeft tot 3 keer toe opgestaan om iets te noteren dat ik de volgende ochtend zeker niet mag vergeten!
Om 7 uur vertrok ik samen met mama, papa en Pieter naar de luchthaven en rond 8u15 stonden we al ter plaatste! Alles verliep vlotjes: het inchecken, de papieren,de douane,...
Om 10u50 steeg ons vliegtuig de lucht in! Het was een vlucht van bijna 6uur, maar voor mij, als ervaren vliegtuigpassagier (42 uur onderweg naar Nieuw-Zeeland) is dat een 'piece of cake'. De vlucht was ook aangenaam en we hadden wel 't een en 't ander te doen. Er was muziek, papieren om in te vullen, Belgische lectuur (de Flair, de Joepie en de Dag Allemaal) die Daphne had meegebracht en er was vooral veeeeeel eten! Aperitief (drankje en koekjes),middagmaal (ik koos vis, Daphne coq au vin) met een slaatje, brood met kaas, drankje. Vervolgens was er koffie of thee en tot slot was er ook nog eens een drankje met een ijsje!
Toen we aan het dalen waren kreeg ik heel wat last van mijn oren (tot op deze seconde kraakt het nog wanneer ik slik) en Daphne had ook eventjes wat last van haar hoofd (er was nogal wat turbulentie). Maar... we waren toch goed geland,dat was het belangrijkste! Wanneer de deur openging, voelden we al de warmte van buiten (37 graden!!!) We stapten in een busje en reden naar de douane. Eerst moesten we ons pasport en een wit ingevuld formulier afgeven, maar... Toen stak er een windje op (de deuren stonden open) en ja hoor... mijn blad ging gaan vliegen, ik kijken onder het bureau van de controleur, hij raar kijken naar mij... Ik zag het blad!!! Aan zijn voeten... Maar, hij kon er mee lachen!
Manja kwam ons oppikken en hielp met de bagage! Een valies (gellukkig niet de mijne) deden ze 2 seconden open om te controleren, alles ok, we mochten verdrgaan. Bij de auto ontmoetten we ook Noel en Marlies en Sara (2 meisjes die hier gedurende 5 maanden verblijven voor hun stage,zij zijn hier 2 weken geleden aangekomen).
Bij Noel en Manja thuis hebben wij ijskoud water mogen drinken... en deugd dat dat deed! Ook kregen we er koekjes, een Antwerpse specialiteit! Op het domein zit er al een hond, Laika en we kregen nu ook een katje mee, 10 weken oud (maar nog piepklein), het is wel heel bang van iedereen, maar ze eet gezond! Nu nog een naam zoeken. Marlies en Sara hebben voor ons ook een gsmkaart gaan halen, zodat we met het thuisfront (op een goedkope manier kunnen communiceren!)
Daarna zijn we naar ons verblijfje gereden. We hebben onze valiezen in ons hutje gezet, maar konden nog niet beginnen met uitpakken, want het was pikkedonker (19u!), en te warm in de hut. Daarna hebben we een deugddoende douche genomen (met een douchekraan... met een pisstraaltje, maar we klagen niet!) En 's avonds hebben we met z'n vieren gekookt: Kip, appelmoes en puree! Marlies en Sara hebben ons dan nog 't een en 't ander uitgelegd en rond 21u45 (22u45 in België) zijn wij gaan slapen.
Ik heb goed geslapen, ook al hoorden we voortdurend varkens. 's Morgens was ik al om 6u30 wakker van de warmte en het geluid (nu niet enkel varkens, ook ezels, honden en vogels... jawel, 't is een ware beestenboel!), om 7u ben ik opgestaan en heb ik mijn hutje wat ingericht: 1 valies voor kleren, 1 voor handdoeken, wat gerief in onze keuken en toiletgerief op de tafel in mijn hut.
Vanmorgen kwam Manja ons halen en stelde ze ons voor aan enkele meisjes van op het project. Daarna zijn we een kijkje gaan nemen in de school, ziet er leuk uit! :) En er is een heel vriendelijke directeur! Vervolgens zijn we ons gaan aanmelden aan de ambassade, zodat ze weten dat we hier zijn!
En nu zitten we terug bij Noel en Manja, en mochten we gebruik maken van de computer, ideaal dus om de blog aan te vullen!!!
't Is gebeurd.
Het einde van de examens en het leeghalen van mijn pedakamer(tje).
In september leek dit moment eeuwen verwijderd, nu is het al achter de rug!
Maar... het echte avontuur moet nog beginnen!
Op 30 januari 2011 (zondag aanstaande) vertrek ik samen met Daphne
Vandaele (www.bloggen.be/DaphneVandaele) naar Burkina Faso op
ontwikkelingsstage.
Op deze blog kunnen jullie mijn belevenissen volgen!
Hallo iedereen,
