DAG 26: maandag 6 augustus 2012

Om 8u moesten we bij het ontbijt zijn (in de prijs inbegrepen). Daar zat al een hele bende bij elkaar waaronder ook Whitney, het meisje van de vorige tocht. Na een ontbijt (alweer ei met een baguette) was't tijd voor de kayak!

Vergeleken met de vorige kayak-trip van in de eco-village, was dit wel heel wat intensiever. Het eerste stuk een goed half uur doorgepeddeld om dan te stoppen op een ander eiland, Don Khon, waar we een kleine wandeling maakten en een waterval te zien was. Hierna werden de kayaks naar een andere plaats op het eiland gebracht en sprongen we er daar terug in om naar de grens met Cambodja te peddelen. Op deze plaats was de Mekong heel breed en we moesten hem eigenlijk dwars oversteken. De stroming was te snel dus werden we van aan de oever met een motorbootje overgezet op Cambodja. Daar kregen we een maaltijd (fried rice with vegetables, wat een verrassing) en zagen we in de Mekong al enkele irrawadydolfijnen! Ze sprongen niet zoals Free Willy uit het water (zou net iets tè spectaculair geweest zijn), maar kwamen wel regelmatig met hun rugvinnen boven water en spoten een straal uit het spuitgat. Fijn om te zien!

Na het eten sprongen we daar in onze kayaks (en kreeg Jelle een wespensteek in z'n poep) en dobberden wat rond op de plaats waar de dolfijnen zwommen. Zo hebben we er wel eentje van kort bij gezien! Maar het water van de Mekong is helemaal bruin, dus we konden ze niet onder ons door zien zwemmen ofzo.

Na wat peddelen werden we weer opgepikt door een giga-tuktuk waar middenin de kajaks werden gelegd, en wij errond moesten gaan zitten. We gingen naar de breedste waterval (1km breed, 15m hoog) van Zuidoost Azië.

Toen kwam de echte beproeving; een dwarse oversteek over de Mekong, langs een eiland af en dan … tegen de stroom in peddelen! Net alsof je ter plekke blijft staan terwijl je de armen uit je lijf peddelt :) Maar enfin, we hebben het toch gehaald. Uitgeput kwamen we aan in Pakse.

DAG 27: dinsdag 7 augustus 2012

Vandaag volle dag op de bus!

Om 8u “vertrekken”, maak daar maar half9 van. Werden we overgezet op het vaste land, daar ook een uur of twee genietsnut. Om dan eindelijk op de bus te kunnen naar Phnom Penh. Na een half uur rijden waren we al op de grens en konden we daar ook nog een dik uur wortelschieten (tegen dat alle paspoorten in orde waren) en waren bijgevolg rond een uur of 9 in Phnom Penh. Halverwege de rit had de airco het begeven dus was het wel leuk om uit die bus te kunnen! Ons boekje raadde een guesthouse aan dus bracht een (opdringerig irritante) tuktuk-chauffeur ons na veel gezaag eindelijk naar daar. Hello Cambodja!

DAG 28: woensdag 8 augustus 2012

Het guesthouse is dik in orde, het ziet er eerder uit als een hotel. Voor vijf euro per nacht per persoon kunnen we niet sukkelen hè?

's morgen rustig opgestaan en met gestrekte pas naar het Tuol Sleng Museum (de reden van onze stop in Phnom Penh). Onderweg kwamen we een leuk restaurantje tegen waar we nog eerst konden ontbijten.

Het museum was echt de moeite. Het is een oude school waar de rode khmer zijn gruweldaden uitvoerde, genaamd S-21. Er zijn vier gebouwen, waaronder één met folterkamers en één waar de gevangenen zaten. Ze werden telkens er nieuwe gevangenen bijkwamen naar een volgende cel gebracht. Wie in de laatste cel zat kon naar de killing fields ...

Onbegrijpelijk dat er over deze daden in Europa bijna niets gerept wordt?! Op vier en half jaar werden er in Cambodja 3 miljoen mensen vermoord. Omdat ze gestudeerd hadden, omdat ze een bril droegen, omdat ze bezittingen hadden, omdat ze in de stad woonden, omdat ze een andere taal konden spreken, …

Zelfs kinderen en baby's werden vermoord, zodat ze later geen wraak zouden kunnen nemen.

Echt gruwelijk. Morgen bezoeken we de killing fields, de plaats waar de gevangenen naartoe gebracht werden en koelbloedig vermoord.

DAG 29: donderdag 9 augustus 2012

Na een stevig ontbijtje tegenover onze guesthouse, gingen we op zoek naar een tuktuk die ons naar de killing fields zou brengen. We kwamen Mister Ping tegen en stelden 5 dollar voor, maar het werden er 9. (want inderdaad, in Cambodja is blijkbaar alles te doen in amerikaanse dollar. Hun munteenheid riel vinden ze blijkbaar maar niks?)

Na een ritje van ongeveer een half uur in het chaotische cambodjaanse verkeer kwamen we aan in Cheung Ek. De entree was 5 dollar, waarin een nederlandstalig audiogidsbakje inbegrepen was. Waw! Nu kwamen we alles te weten over de duisterste periode uit de Cambodjaanse geschiedenis.

Het leek een vredig terrein vol bomen, gras, riviertjes. Geen enkel gebouw was gespaard gebleven toen de uitgehongerde bevolking het terrein volledig geplunderd had. Alle materiaal dat ze daar afgebroken hebben, werd gebruikt om hun dorpen terug op te knappen.

De audiogids leidde ons het terrein rond. Zo kwamen we eerst aan een palmboom waarvan de scherpe randen gebruikt werden om kelen over te snijden. Op een andere plaats aan een boom die vol armbandjes en versiering hing, stond een plakkaatje “Tree where baby's where smashed”. Kogels werden niet gebruikt, dat was te duur. Ook kregen we de luide schelle muziek te horen die er in die tijd afgespeeld werd, zodat de omwonenden niet zouden horen wat er precies aan de gang was. Die muziek werd dan vermengd door het luide geronk van generatoren.

Na het terugtukken naar de stad gingen we op weg naar het Koninklijke paleis en de zilverpagode. Maar bij aankomst verzwolgen de bossen japtjes ons bijna. En de entree vonden we ook wat veel, aangezien die naar een corrupte koning zou gaan. Dus … maakten we nog een fikse wandeling door de stad, gingen mexicaans eten en de bijhorende vino en cervesas drinken.

Morgen gaan we naar Siem Reap en de tempels van Angkor Wat bezoeken!

DAG 30: vrijdag 10 augustus 2012

We werden 's morgens door Mister Ping in het busstation van Phnom Penh gedropt. Om daar de bus naar Siem Reap te nemen. Die rit zou ongeveer 6u duren. Wat wel erg hard opvalt is dat er in Cambodja nog veelveel meer vuil en plastic rondslingert, terwijl het in Laos overal opvallend proper was. Daar verbranden ze het plastic waarschijnlijk meteen. Terwijl ze het in Cambodja hier een beetje verbranden en daar een beetje in de kant gooien. Wat nu het beste is, of eerder, het minst slechte, daar ben ik nog niet uit ...

Rond een uur of 4 kwamen we aan in Siem Reap. De broer van Ping, ook genaamd: Mister Ping, stond ons daar op de wachten (tussen andere honderden tuktukkers) om ons naar een guesthouse te brengen. De guesthouses hier zijn blijkbaar wat duurden dan in Phnom Penh. We vonden eentje voor 15 dollar met airco. (de airco is alweer een must want het weer is weer snikheet, zoals in het begin van de reis).

We verkenden het heel wat kleinere stadje, wandelden door de Old Market en aten lekker in een nabijgelegen restaurantje. De mensen hier zijn wel heel wat opdringeriger. Misschien omdat Siem Reap zo van het toerisme leeft? 'Hello ladieeee, buy something!”, is een zinnetje dat om de vijf passen wordt toegeroepen. Met beleefd smile antwoorden we dan 'Noooo thank youuuu'

DAG 31: zaterdag 11 augustus 2012

Vandaag vroeg uit de veren! Want (dat werd aangeraden), we gaan de zonsopgang in Angkor Wat bekijken. Met slaapoogjes alweer de tuktuk in om toch wel een eindje te tukken. We kwamen aan en tot onze verbazing stikte het al van het volk! Zo vroeg op de morgen was dat niet zo'n welkome verrassing.

Maar goed, we konden de tempel van Angkor Wat bewonderen met een opkomende zon op de achtergrond. Na het bezoek van deze tempel liggen er in het domein nog een heleboel anderen. Waaronder ook Angkor Thom, die vonden wij persoonlijk de mooiste, met grote gezichten in de stenen. Nadien gingen we naar Preah Khan, Ta Prohm en Banteay Kdei. Die waren ook wel indrukwekkend, niet zozeer door de bouwstijl, wel door het feit dat er immense bomen over en tussen de stenen muren zijn gegroeid.

We waren er al van rond 6u en keerden rond de middag terug. Achteraf bekeken was het ook wel heel goed zo vroeg te komen, want nu werd het alweer een bloedhete dag. Om in dit weertje tussen de oude tempels te moeten waden zou moordend zijn. Dus, op het perfecte tijdstip keerden we terug naar Siem Reap. Om ons weer wat te verschansen in ons kamertje tegen de hitte.

Later op de dag gingen we op zoek naar een toerist information en regelden voor morgen een uitstapje naar het Tonlé Sap Meer en een boottochtje door het mangrovebos.

12-08-2012 om 11:37 geschreven door Pelle&Peen

DAG 32: zondag 12 augustus 2012

Rond 9 uur werden we opgepikt door een tuktuk en rechtstreeks naar het meer gebracht. Het was een rit van ongeveer een uur, langs een mooi, heel plat (Cambodja is heel wat minder bergachtig dan Laos) landschap, rijstvelden, koeien, spelende kindjes met een blote poep, …

We kwamen aan een rivier toe en werden op een boot gezet. Die vaarde (voer?) langs een heel hoog vissers-paaldorpje (na het regenseizoen zal dat niet meer zô hoog zijn) naar een drijvend restaurantje een eind verderop. Daar werden we op een klein bootje gezet met twee meisjes als bestuurders. Gek, want alle 'bestuurders' op die bootjes waren vrouwen. De reden daarvan zijn we vergeten vragen …

Met dat bootje vaarden we door een mangrovebos, mooi, speciaal, rustgevend. Na het tochtje werden we op een ander drijvend restaurantje gezet, waar we iets konden eten. Daarna vaarden we terug met de iets grotere boot het tonlé sap meer op, het is gigantisch! Je ziet alleen maar water en geen land aan de horizon. De boot bracht ons weer naar de plaats waar de tuktuk ons dropte en we hobbelden weer richting Siem Reap.

Omdat we dat al de hele reis tegenkomen, hebben we ons vanavond eens getracteerd op een “fish-massage”. Dan zet je je voeten in een aquarium en komen de visjes daar wat aan sabbelen. Ik dacht aanvankelijk: bwaa, je zal dat wel een beetje voelen maar verder niets. Maar nee, het kriebelde echt gigantisch hard! Net kleine stukjes schuurpapier die overal tussen je tenen schuren! (deze vissen waren ook veel groter dan die je ziet in Thailand) De eerste minuten had ik het moeilijk mijn voeten in het water te houden, maar later ging het wel beter … een beetje :) En het resultaat was verbluffend. De eeltlaag die zich na een maand rondtsjokken had gevormd, is nu weer mooi zacht en roze! Ik wil die vissen!

DAG 33: maandag 13 augustus 2012

Hops, bus naar Battambang! Onze laatste stop van de reis. De volgende is terug richting Bangkok (op vrijdag) om dan naar Brussel te fladderen.

Nog eventjes dus! (ik kijk stiekem wel uit naar een zweetloze dag!) We namen om 9u de bus en kwamen rond 12u aan. We werden alwéér overrompeld door tuktuk-chauffeurs (hier is het echt een beetje een plaag), maar vonden dan toch een vriendelijk ventje dat ons naar een hotelletje bracht. Alweer heel in orde voor een mooi prijsje!

Toen we onze spullen op de kamer hadden gedropt om op zoek te gaan naar iets te eten, stootten we op een Duits koppeltje dat in de tuktuk van onze chauffeur van daarnet zat. Ze vroegen of we geen zin hadden mee op stap te gaan naar de Killing Cave, Bambootrein, wijngaard en vleermuizengrot. Zo konden we de prijs delen en was het voor iedereen zo'n 5 dollar voor de hele trip. Klonk interessant! Hop, wij de tuktuk in!

Die onverwachte momenten zijn altijd de leukste. Het was een fijne dag, ook een leuk koppeltje dat we leerden kennen. 's avonds kwamen we terug aan, namen we allemaal een douchke en gingen nog samen iets eten. Zij zouden de nachtbus naar Phnom Penh nemen. Wij blijven nog enkele dagen in dit rustige stadje. 't Is hier best wel aangenaam vertoeven!

DAG 34: dinsdag 14 augustus 2012

Vandaag planden we een dagje Cambodjaans koken. Toevallig stuitten we op een restaurantje Nary's kitchen, waar we ook vegetarisch konden koken. We dachten het rond de middag te starten, maar kwamen bij hem rond 9u toe, net op het moment dat de eerste cursus werd gegeven. Dus besloten we meteen mee te doen.

Er waren nog een vijftal andere franstalige dames op de cursus. Als eerste gingen we naar een nabijgelegen marktje. Wel fijn want de man vertelde bij veel dingen die je daar zag liggen wat het precies was, anders zou je'r nog geen idee van hebben. We zagen heel veel groenten, fruit en kruiden die vrij onbekend voor ons zijn. Ook andere dingen zoals levende krabjes, catfish, honingraten met nog een paar bijen erin, koeienpoten, gepluimde kippen met de kop en poten er nog aan (die poten vouwen ze dan in de holle buik),...

Allemaal gezellig om te zien zo als vegetariër zijnde, gefascineerd trok ik wat foto's. Maar de vleesetende Fransen durfden geen blik wagen naar al wat geleefd had. Wel, eet het dan niet?

Na de markt begon de curus. We maakten drie gerechten. Het eerste was met paddenstoelen (ik denk oesterzwammen), een mengsel van een gemberachtige wortel en nog wat pikkants, … en dit alles in een bananenblad-bakje om dan te stomen. Interessant om dit eens gemaakt te hebben, maar niet echt ons ding met de gember die héél straf doorsmaakte. Het volgende recept waren gewoon loempia's. Die waren heel lekker, dat gaan we zeker zelf nog eens maken. En het laatste was gemarineerde tofu gebakken met een ei'tje en sla.

Rond 12u was het koken voorbij en konden we beginnen smullen. In tegenstelling tot wat we eerst dachten mochten we ook echt alles opeten, dat was dus superveel! Maar lekker en een leuke ervaring.

DAG 35: woensdag 15 augustus 2012

Vandaag gingen we nog eens fietsen! We huurden bij het hotel twee fietsen en gingen op weg. De route was simpel, we volgden de rivier stroomopwaarts. Daar zouden we na een goed uur rijden een tempel tegenkomen en reden we weer terug. We konden dus niet missen. Onderweg stuitten we toevallig op een 'crocodile farm'. We hadden dat nu al een paar keer gezien op onze reis en waren toch wel stiekem eens benieuwd wat dat zou inhouden. Dus staken we onze koppen eens binnen. Een heel lief dametje verwelkomde ons en voor 1 dollar per persoon kregen we een rondleiding.

Er zaten heel veel krokodillen samen in verschillende compartimenten op leeftijd. In elk compartiment was een vijver waarin ze lagen te drijven, of waarlangs ze lagen de liggen, onbeweeglijk. Ze hadden (zoals wel verwacht) weinig plaats om te bewegen en zaten met heel veel bij elkaar. De krokodillen werden gekweekt voor zowel het vlees als het leer. In een ander deel van de farm zaten de kleinere krokodillen, tot die van 6 maanden, 3 maanden en een paar weken. Zo heb ik er dan eentje mogen vastnemen. Al een sterk ventje voor zo'n klein ding te zijn. Hij had zelf de mevrouw gebeten, stouterik.

In het domein lag ook een grote vijver waar één gigantische krokodil in leeft. Daar zat geen omheining rond dus die kon er elk moment uit klauteren. Maar dat deed hij blijkbaar alleen 's avonds en dan durfde hij wel eens een hond te pakken. Gezellig :)

Oké, na het krokodillenbezoek bolden we verder, langs de rivier. Langs de huizen, de straatwinkeltjes, de rijstpapiervellen die te drogen staan naast de weg, … tot aan de tempel. Die was nu niet wat je zegt spectaculair. Maar we konden even op adem komen en iets fris drinken om dan wat later weer terug te keren.

's Avonds gingen we voor de laatste keer iets lekker eten (we hadden een fijn restaurantje ontdekt met een superlieve serveerster – die ons altijd vers en speciaal fruit gaf op het einde), want we hadden besloten om de volgende dag onze reis al verder te zetten!

In Battambang hadden we het nu wel gezien, dus bleven er nog twee dagen over. Eén dag om te reizen, één dag voor een uitstap. We planden om naar Ayutthaya te gaan (een stadje ten noorden van Bangkok, vroeger de grootste stad ter wereld geweest – héél vroeger!) om daar dan een uitstapje te doen en de dag erna naar Bangkok te keren (ongeveer een uur rijden).

DAG 36: donderdag 16 augustus 2012

Vroeg uit de veren, de bus pikte ons om om 6u (in theorie). We hadden een ticket naar Bangkok gekocht maar er werd ons gezegd dat de bus langs Ayutthaya zou rijden en we er daar dus af konden springen … Niets bleek minder waar. We reden helemaal niet langs Ayutthaya dus waren we gedoemd om een dag eerder dan voorzien naar Bangkok te gaan. Grrrbl!

Maar goed, keep on smiling. Aan de grens stonden we weer in de gebruikelijke wachtrijtjes om dan overgezet te worden van de bus naar een 'minivan'. Geen hond die ons daarover had ingelicht. Het was erg krap met onze lange benen en een in slaap wiegende Jap die de hele tijd tegen Jelle aan leunde in z'n slaap. Maar we hebben de beproeving doorstaan en werden gedropt in Khaosan Road. Op de kaart die ik nog had van Bangkok stonden gelukkig wat aanwijzingen van waar de guesthouses zich allemaal bevinden dus hadden we vlug weer iets te pakken. In Soi Rambuttri, op een scheetje stappen.

We slenterden door de straatjes en gingen naar de tourist information. We hebben morgen nog één dag dus die wilden we nog nuttig besteden. In de tourist information was het mogelijk om een daguitstap naar Ayutthaya te boeken. Aangezien dat eerst ons plan was, hebben we daar voor gekozen!

Dus hop, de laatste dag was nu gepland!

18-08-2012 om 06:31 geschreven door Pelle&Peen

DAG 37: vrijdag 17 augustus 2012

Om 7u kwamen ze ons oppikken aan de guesthouse om naar Ayutthaya te vertrekken. Dat werd al dicht tegen acht uur want de chauffeur had zich vergist van guesthouse …

Ayutthaya was vroeger de grootste stad ter wereld en is lang de hoofdstad geweest van Thailand (Siam). Maar later is ze ook volledig platgegooid, dus heel veel speciaals was er niet meer te zien, op oude tempels na. Dus die bezochten we, met het minibusje van de ene naar de andere.

Wat wel gek was, is dat er een heleboel van die minibusjes reden met toeristen en dat er telkens dus een hele bende bij elkaar stond om naar de gids te luisteren. Eerder de Japanese way of travelling.

Op het einde van de uitstap kwamen we op een punt met tempels waar je ook op olifanten kon rijden. Allemaal heel tof, zo op een olifant zitten... Maar een kleine olifant (nog te klein om poen mee te verdienen om op te rijden) werd opgeleid om op z'n poep te gaan zitten, met zijn voorpoten gekruist en zijn slurf mooi in een krulletje omhoog. Hij moest dan zijn knie uitsteken en daar konden de breinloze toeristen dan gaan opzitten en een mooi foto'tje maken.

Walgelijk. En vooral de Japanners vonden dat natuurlijk geweldig. Ze straalden allemaal als een zonnetje van geluk. Geen hersencel die zich in de plaats van dat beestje kan plaatsen.

's Avonds aten we nog lekker in Bangkok en namen we een taxi naar het hotel dat we al op voorhand moesten boeken samen met het vliegticket. Dat hotel lag niet meer in het centrum en door het geweldig vlotte verkeer in de spits deden we een goed uur over die rit. Daar aangekomen vielen onze ogen uit hun kassen, het was een poepchique kamer! Wel eens leuk, lekker decadent.

We dachten die avond ook naar een pingpong-show te kijken. Maar dat hebben we dan toch niet gedaan uit morele bezwaren … Enfin, door mij. Jelle had het wel graag eens willen zien.

DAG 38: zaterdag 18 augustus 2012

Tja, vannacht zouden we opstijgen! Maar daarvoor moesten we wel nog de dag overbruggen. We aten ontbijt op ons hotel en bleven daar tot 12u.

Dan gingen we iets lekkers eten niet veel verder van daar en namen de skytrain naar een park en winkelstraat waar we nog niet waren geweest. Daar hebben we ons wel weten bezighouden en rond 18u namen we dan de skytrain naar de luchthaven.

DAG 39: zondag 19 augustus 2012

En het wachten kon beginnen, wachten, wachten, wachten. Om 00u20 vertrok onze vlucht, zelfs ietsje vroeger als ik me niet vergis. Het was 12u vliegen en we kwamen aan in Londen rond 6u (plaatselijke tijd). Om 2u 's nachts kregen we nog een maaltijd en ook 's morgens was er een lekker Engels (bah!) ontbijt inbegrepen. In Londen was het dan ook nog wachten want pas om 08u55 was de vlucht vanuit Londen naar Brussel (met vertraging!). Die vlucht duurde maar een uurtje.

In Brussel hadden we een trein om 11u40, natuurlijk komt pas om 11u46 je bagage uit die stomme band gerold dus konden we ook daar nog een uur wachten. Oké, dan de trein op naar Leuven, overstap naar Aarschot, overstap naar Hasselt en we waren thuis! Om 14u05. De jetlag zat al serieus te knagen. Ik was de hele tijd duizelig en we waren allebei doodmoe.

Worden we toch wel opgebeld dat we worden verwacht bij mama & Frank voor een feestje. Een fietstochtje konden we nog net aan dus hop daar naartoe. De bomma en bompa zaten ook al paraat! En Boris & Elly & Marie. 't Was fijn, een hete dag met veel water!

En toen kwam er een varkentje met een lange snuit, en die blies het reisje uit!

20-08-2012 om 00:00 geschreven door Pelle&Peen