Hoe overleef ik de volgende 4 weken als ik immobiel ben?
05-08-2008
This is the end... of wie weet...
Voila de 4 weken zitten erop en ik heb men doel bereikt, ik ben niet gestorven van de verveling! Ik heb hier vier weken mijn ganse ziel blootgelegd zonder enige sensuur. Het is wel een beetje raar dat je nu weet dat iedereen weet hoe jij je voelt en denkt maar ik heb van iedereen een hoop positieve reacties gekregen en die reacties hebben me de voorbije weken ook wel vooruit geholpen! We zijn dus vier weken verder, op en top ben ik nog verre van maar ik ik ben nog altijd dezelfde persoon .....maar dan met een ritsluiting aan de zijkant van zijn knie! Ik hoop toch ook dat die ritsluiting nu toe mag blijven en dat alles mooi geneest! Bij deze wil ik ook alvast iedereen bedanken die me bezocht heeft, me steunde en me een hart onder de riem stak! En wat de blog betreft had ik nooit gedacht dat het zo een succes ging zijn! Meer dan 1200 bezoekers hebben het reilen en zeilen van men revalidatie gevolgd! Of de blog nu definitief gesloten zal worden....sjah dat zal van de fanmail afhangen! Want per slot van rekening ben ik nog niet volledig gerevalideerd.... Maar er hebben zich toch al enkele uitgevers zich aangeboden om mijn verhaal te publiceren met als slogan: Sterren komen, sterren gaan maar een blessure doet deze jongen niet vergaan! Over de fictie reeks ben ik nog aan het onderhandelen met zowel woestijnvis als de VTM! En toen dat bekend werd zat er ineens elke morgen een hemd in de brievenbus met reclame op de kraag. Vanaf nu zal er misschien geen kat meer aan denken maar mijn revalidatie zal toch nog een tijdje doorgaan.....en kzal die steun best wel missen! Alvast nogmaals bedankt aan iedereen en of ge het nu wil of ni......I'LL BE BACK!!! TO BE CONTINUED...
Op dag 28 ben ik begonnen met een wandeling naar de bakker. Zoals ik de voorbije dagen al wel meer aangehaald heb gaat het wat minder. Ik begin meer en meer pijn te krijgen bij lichte inspanningen. Ik heb vandaag dan ook maar de beslissing genomen om het eventjes wat kalmer aan te doen.Dus eventjes geen hometrainer meer voor mij! Ik hoop dat de rust me een beetje goed gaat doen want binnen enkele dagen moet ik ook weer aan het werk. Misschien ben ik wat te hevig geweest en misschien ook niet... het is zo moeilijk in te schatten wat de pijn nu juist is. Ik durf er eigenlijk niet bij stilstaan ook niet want stel dat het geen goed teken is.. Toch zit ik al aan dag 28 en ik leef nog steeds dus reden tot paniek is er nog niet . Hoe het nu binnen enkele dagen verder moet met deze blog dat weet ik ook nog niet. Dus eigenlijk zit ik hier nu de hele dag met al mijn vraagtekens... dus maar goed ook dat ik hier niet te lang meer thuis zit. Het wordt misschien tijd dat ik andere dingen aan men hoofd krijg dat ik niet teveel stilsta bij bepaalde dingen...