Vertrokken uit het ' Bel Hotel ' na een heerlijk ontbijt. Bij het vertrek was er een koppel die over me gepraat had met mevrouw aan de bali. Ze wilde graag een foto van mijn fiets en mij. Ferm hé. Zo doe je ideetjes op. De beentjes waren goed ingesmeerd tegen de regen en de kou, want de weersverwachtingen waren niet zo denderend. Maar niet getreurd, ik had de weg uitgestippeld langs een kanaal. Kanaal ' La Villair '. Het kanaal loopt van Pénestin tot en met Saint Malo (noord Bretagne). De weg langs het kanaal loopt soms ( zelden ) langs een dorpje. Maar met de neus in de goede richting loopt het wel op wieltjes. Onderweg enkele keren een stop gehouden ( om te schuilen voor de regen ), tijd om te drinken en te eten. Na een een mooi ritje langs het kanaal ( een aanrader ) ben ik aangekomen in Rennes.
Jeppie, ferm, Ik heb van Sonjake vernomen dat jullie massaal hebben ingeschreven voor de BBQ op 14/08/11. Man man man, ik word helemaal zenuwachtig. Maar het leven is meer dan dat hé. Is er iemand, of heeft er iemand de inschrijving gemist of vergeten, of ben je vergeten te verwittigen dat je vegetarisch wil. Of ben je de uitnodiging kwijt, niet panikeren. Geef me, of Sonja een seintje. Steeds tot jullie dienst. Pedro
Deze morgen een goed
ontbijt gehad, de fiets van Sonjake in de fietszak gestoken en dan met het
'kleine' busje van Herbignac naar La Baule, naar het station.
Het afscheid nemen van lief
Sonjake was niet makkelijk, maar ik weet dat ik iedere dag een stapje dichter
bij kom. Nog 9 dagen.
Ik heb, na dat Sonjake
vertrokken was met de trein, nog enkele km afgelegd en ben in het stadje
'Redon' geland. Ik fiets morgen door naar het noorden toe van Frankrijk. Dus ik
laat ' Vannes, Lorient, Quimper, Brest, Morlax en Saint-Brieuc ' links liggen
en fiets richting ' Dinan ', niet ver van ' Saint-Milo '. Als het weer morgen
mee zit. Vandaag was het maar grijs en ieder moment kon het beginnen regenen.
Maar dat zien we morgen dan wel weer ;-)
Wat een geweldige bediening deze morgen aan de ontbijttafel. We mochten plaats vinden aan een tafeltje en het ontbijt werd bediend aan tafel. Dit is de eerste keer dat ik bediend word aan tafel van sinds dat ik vertrokken ben. Vertrokken uit Saint Brévin, gepakt en gezakt richting Saint-Nazaire. Een geweldige brug stond er ons te wachten die over de Loire loopt. De klim was lang en ging hevig naar boven. Aja, anders zou het geen brug zijn hé. De auto's reden je rakelings voorbij. En dan de vrachtwagens, die maakten veel turbulentie tijdens het passeren. Sonjake zag ik voor me rijden en ze reed zoals een dronken formule 1 piloot over de brug. Man man man. En dan die afdaling........Ik reed een max snelheid van 58,8 km en ik kon haar niet bijhouden. Zoals een kikker die uit een boom valt schoot zij de brug af. Nadien ging het door een industrie zone waar DE airbus zijn loodsen heeft. Ik had daar een paar vliegertjes zien staan, lang de afsluiting; Een paar fotokes getrokken en net voor we wilden weg fietsen deed een vrouw me stoppen en moest ik alle fotokes wissen. Stoem hé. Dat ze dan hun vliegerkes binnen zetten zodat niemand ze kan zien. Verder gefietst tot in Herbignac. www.brieres.com
Hier nog eens de link van 29/07/11. Zo ga je weten vanwaar 'de stop van Sonjake ' komt.
Pedro.
Tot mijn grootste spijt denk ik dat jullie deze link ook niet kunnen openen. Wie de foto's wil bekijken, geef een seintje en dan stuur ik ze, met plezier door op jullie persoonlijk mailadres. De foto's zijn de moeite hoor. Pedro.
Deze nacht heb ik niet zo goed geslapen. De buren in de andere kamer waren heel luidruchtig. Het leek wel of ze verbouwingswerken aan het doen waren, en dit na middernacht. Je kan wel denken dat ik deze morgen nog liever bleef liggen. Op het piepende matras. Een stevig ontbijt genomen en daarna de weg op met onze fietsjes. Vanuit Beauvoir sur mer ( Na enkele foto's genomen te hebben ) ging het langs een redelijke drukke weg. Na een tiental km zijn we van de weg afgeweken en heb ik via de gps de rustige wegen op gezocht. Eindelijk konden we eens naast mekaar fietsen, want weet je dat een Fransman dat niet graag heeft dat je naast mekaar rijdt. Ze proberen wel voldoende afstand te houden en hun richtingaanwijzer aan te steken als ze je voorbij gaan. Aangekomen in Pornic. Een drukke, grote stad, amaai, ik was me verschoten zenne. Allo kroket ;-) . Een hele mooie stad. Ik denk dat het de moeite waard is om nog eens terug te komen. Verder doorgereden via ' vélocéan ', een route speciaal voor fietsers, ferm. Veel rustiger dan die weg van deze morgen. Goed gegeten in een ' Buffalo ' resto, en daarna naar de mooie kamer in ' Saint Brevin Les-Pins ' www.contact-hotel.com Grts P&S
Na het ontbijt op de kamer en een gezellige babbel met de uitbaters zijn we vertrokken richting ' Saint Gilles Croix De Vie ' maar mijnheer van het hotel was zo vriendelijk dat hij ons nog een fles witte wijn mee gaf om in Beauvoir sur mer uit te drinken samen met een dozijn oesters en zicht op zee. Ferm hé. De weg ging langs de velden. Het was heel warm bij het stil staan. Eens aangekomen in Beauvoir sur mer ging het richting ' Ile de noire moitier ' HET eiland waar de renners vertrokken naar toe gereden zijn op 2 juli 2011. De renners zijn vertrokken vanuit Beauvoir sur mer. De resten van de toer zijn nog te zien. Dus wij dat pad over, in het zog van de renners. Het was voor ons ook een beetje koers ;-) Het water begon reeds over de weg te lopen. Er zat geweldige stroming op het water,amaai. In een ' kleine ' sprint ging het dus naar de andere kant van de baan, richting eiland. Eens het water tot aan de mond gekomen was, ik bedoel, tot zijn hoogtepunt zijn we door gereden terug richting Beauvoir sur mer. Maar dan wel langs een hele hoge brug. De weg naar de brug toe liep langs fietspaden tussen het water, ferm. De afdaling van de brug was zaaaaalig tegen 52 km per uur. Aangekomen in Beauvoir sur mer ( voor de 2e keer vandaag) hebben we slapen gevonden in een hotelletje.
Hotel Le Relais Des Touristes www.hotel-relaisdestouristes.com
Na een heerlijke zeevruchtenschotel zijn we nog even op de blog gaan werken en dan kroket in slaap. Slaapwel P&S
Deze ochtend op het gemak op gestaan en een super uitgebreid ontbijt gekregen van Christiane. Christiane is een hele vriendelijke dame, haar man ook hoor. Christiane heeft ons zelfs aangeboden om de was te wassen met de machine. Dat hebben we natuurlijk niet laten gaan. Ze heeft zelfs onze drinkbussen uit gewassen. Ferm hé. Had ik dat geweten, dan had ik mijne was van thuis ook meegebracht, grapje hé. Ik heb reeds genoeg bagage mee. Het afscheid viel dan ook een beetje zwaar. Zo'n lieve mensen. Na het vol snotteren van een doos kleenex zijn we dan met water oogjes vertrokken. We hebben een groot stuk van ons traject langs een fietsweg gereden door bossen, langs de zee en langs grote beken ( les marais ) en dit onder een zeer warme, drukkende zon. Het was vandaag heel erg druk op de weg. Alle Fransen zijn op vakantie denk ik. Aangekomen in het dorpje Brem-sur-Mer. Veeeeeeeeel toeristen en veeeeeeeeel campings,( 1 CD, maar die was niet beschikbaar. Verder kreeg ik van die man geen uitleg, jammer ) maar geen hotels. Ja, 1 hotel, en daar hebben we een slaapplaats gevonden.
Le Jardin Des Ils 58, rue de l' océan 85470 Brem-sur-Mer www.jardindesiles.com
Heerlijk geslapen in het L'Avocette CD in Charron. Een aanrader voor genieters. lavocette.site.voila.fr
Vertrokken met een heerlijk zonnetje met reeds de nodige warmte uit Charron, richting de Vendée. Onderweg, in 'L'Aguillon ' het Ofice du tourisme binnen geweest bij de behulpzame dames. Ze hebben ons uitgelegd hoe dat de Vendée ontstaan is. Een hele goede uitleg waar we bij onze verderzetting heel wat van opstaken. Geweldig als je zo een gedetaileerde uitleg krijgt. Bedankt, dames van het ofice bureau. Aan die drooglegging van een stuk van de Vendée hebben we mosselen met friet gegeten met zicht op zee. Allé,de zee was nog ver maar op 10 min kwam ze tot aan onze voeten, zo gezegd. Vandaar ging het naar hier. Hier is is ' Jard sur mer ' in een CD Madame Blachier Christiane 'christiane.blachier2@orange.fr'
Deze morgen vertrokken uit La Rochelle, na het ontbijt samen met 2 andere belgen. De zon brandde redelijk op ons, maar eens goed smeren was de boodschap. Met twind in trugje ging het langs tzeetje met zijn stranden vol keitjes ( kleine slimmerikken ). Maar eerst was er nog een kleine doortocht door het mooie La Rochelle waar Sonjake de stop van het badje (haven) probeerde uit te trekken. (Zie foto waar Sonjake een ijzeren spel vast houd ). La Rochelle is de moeite om te bezoeken, geweldig. Na La Rochelle ging het naar de brug van Ile de Ré, Het is een tolbrug voor wagens, 16 euro. Voor fietsers en voetgangsters was het gratis. In L' Houmeau plage, 'Cabane du pertuis' hebben we een lekker gegeten met zicht op tzeetje. Het was een regionaal gerecht. Een soort pannenkoeken van 'le blé noir' zwarte tarwe. Belegd met tonijn, tomaat, paprika, een spiegel ei en nog andere lekkernijen. Een streling voor het oog en de tong, voor de lekkerbekken onderons een aanrader. Zeker voor onze Prinses en Prins ;-) Verder waren er ook veel velden met zonnebloemen, die meestal reeds uitgebloeid waren. Klaar voor de teelt. Via Esnandes in Charron terecht gekomen. Eigenlijk waren we op zoek naar een informatie bureau. Er was geen info bureau te bespeuren in de omgeving en hebben we besloten om de eerste, de beste CD te zoeken. En die lag toevallig op onze weg in Charron. Een heerlijk hotelletje met 4 kamers voor 8 personen en een zwembad en goede keuken mmmmmmmmmm (het eten hé,niet de keuken ;-) )
Van Rochefort naar La Rochelle. Als je hier wil fietsen dan raad ik je een montainbike aan. De fietswegen zijn ook niet zo goed bewijzerd en daardoor is het soms erbarmelijk fietsen. De wegen liepen langs kanalen, door de natuur. Je hoorde alleen de natuur. Slapen gevonden in La Rochelle 'Etappe hotel' Slpwl P&S
Hotel Hourtin ; hbrhourtin@orange.fr 17 place de l'eglise 33990 Hourtin
Vertrokken uit Hourtin met het zonnetje op de fiets en aan de hemel. Langs kronkelende wegen op een mooi fietspad, apart van de weg. Langs eindeloze bossen kwamen we terug naar de kust, daar vonden we rust ;-) Voor de toeristen hadden ze zelfs in 'Verdon-sur-mer' een treintje. Op het einde van de halte van het treintje hebben we de overzet naar ' Royan ' genomen, zonder zeeziek te worden !!!! In het mooie maar drukke Royan slapen gevonden via de lieve mensen van het informatie bureau.
Hotel, bar 'Le Sympatic' is zeker geen aanrader om naar toe te gaan. Het eten was er niet lekker en het slapen.......niet te doen. 30 Avenue de la libération 17200 Royan.
Rustdag in Hourtin. Wegens het niet-fietsweer hebben we een snipperdag genomen. Via deze weg wil ik Ludwig en Leentje uit Bredene nog eens bedanken voor hun goede zorgen en begeleiding van Sonjake naar het station toe in de vroege ochtend en naar Brussel zuid, waar Sonjake de HST (TGV) op ging richting Bordeaux. Bedankt L&L. Wat ik ook ferm vind is dat er regelmatig naar de blog gekeken wordt en af en toe reacties krijg. Bedankt.
De eerste trip met Sonjake. Vertrokken uit Bordeaux terwijl iedereen nog sliep, dachten we. Behalve de lichten, die sprongen spontaan op rood als ze ons zagen afkomen. Ik denk dat ze ons graag zagen ;-) . Niet één keer, maar zeker 20 keer na mekaar. Maar allé, er waren niet veel wagens op de weg en dat maakte veel goed. Het fietsen (met regen jasje aan) ging vrij vlot. Eerst langs een grote weg om door Bordeaux te geraken en dan een pad alleen voor fietsers en wandelaars, dat door bossen liep. Onderweg een beetje regen gehad en stevige wind in de broek, euh op kop ;-) Op de middag hebben we lekker gegeten in het resto 'Le Farfadet te 33160 Salaunes. www.restaurant-farfadet.com Daarna terug goed doorgereden, zonder regen en zelfs met een beetje zon tot in Hourtin. Vandaag op de teller; 79,2 km, niet slecht voor een beginneling als Sonjake. Voor mij was dit natuurlijk ook niet gemakkelijk, een beetje aanpassing was nodig maar niet erg. Hopelijk hebben we morgen de zelfde benen als vandaag, aja ;-) Grts P&S
Een zalige rustdag, samen met Sonjake. De zon was niet steeds van de partij maar toch hadden we het niet koud ;-) Een verkenning in het oude stads gedeelte stond vandaag op het programma. Bordeaux is de moeite om in te verdwalen, met zijn mooie steegjes en gebouwen. Vele kerken en pleintjes gedaan en zeker niet te vergeten een overheerlijk ijsje mmm. Maar het gezelschap doet er ook veel toe. Als je Bordeaux bezoekt, vergeet zeker niet de beurs met zijn plas er voor waar je de weerspiegeling kan zien van het immens beurs gebouw. Een aanrader 'Le Miroir d'Eau' Op de terugweg hebben we Nadia tegen het lijf gelopen (het deed geen pijn hoor ;-) ). Nadia heb ik ontmoet in de slaapplaats te St Palais bij de pelgrims, weet je nog? Leuk weerzien. Morgen samen fietsen, ik kijk er naar uit, en een aanpassing voor ons beiden, aja, we zijn da nog ni gewoon hé ;-) . Sonjake is een snelle zenne ;-) ikke zal mijn beentjes maar al in wrijven brr. Grts P&S
Regen regen regen ;-) Vertrokken uit Bayonne met regenkledij aan. Niet leuk maar het was de enige oplossing. Ik heb vandaag geen foto's genomen omdat mijn kamera veilig zat voor de regen. Na enkele keren geschuild te hebben had ik er na 30 km genoeg van. De weg die ik aan het volgen was liep langs een spoorlijn, dus, er was ook een station. Tot in St- Vincent de tyrosse gefietst en daar de trein op richting Bordeaux. Ik doe dit niet graag maar het is beter dan ziek zijn vind ik. Op de trein liep het water zoals het ware uit mijn schoenen. Op de trein heb ik toevallig een man ontmoet die in Normandie woont en na dat we onze verhalen hebben uitgewisseld, bood de man mij slapen aan als ik in de buurt was, ferm hé. Allé, was het weer vandaag niet zo mooi, heb ik toch een mooi zicht over een stukje van Bordeaux EN de zon ;-) Pedro.
Ps; Ik denk dat er iemand geweldig gaat tevreden zijn.....Sonjake natuurlijk. Scherp afgetraind en gespierd gaat Sonjake vrijdag aankomen hier in Bordeaux met een fiets en rugzak. Ikke blij ;-))) Maar hoe het verder verloopt lezen jullie dan wel. Spannend.
Na een regenachtige dag en een goed ontbijt heb ik afscheid genomen van Adrian, een man die met de fiets richting Mont Ventoux ging. Adrian is afkomstig van Scotland. Hij toonde veel interesse hoe ik verder ging met mijn toer. Hij was op doorreis met een koersfiets voor toeristen, waar hij zakken aanhangen had. Door gereden onder een bijna stralende zon en een stevig windje, tegen wind. Geen 'wind in tgat hé ;-) ' Een goed uitgestippelde weg leidde me langs glooiende wegen vol natuur. Aangekomen in het dorpje Saint-Palais vond ik slapen in een gerenoveerd klooster. Hier kon je als pelgrim overnachten. Pelgrims die naar Compostella gaan. Het was er heel stil en in een mooi kader. Zen zen zen en nog eens zen. Slpwl Pedro.
Een zonnige
morgen gaf me goesting om te vertrekken richting Col dAspin. Ik herriner mij
nog alsof het gisteren was dat ik samen met tgoe verzet de Col beklommen
hebben om de toer te zien klimmen.
Dus, het
ontbijt was tegen 8 uur en om 8 uur 30 zat ik reeds op de fiets. Nog even langs
geweest in Le Fouga bij Arnoud en Greet, maar ook de mensen die er
logeren en waar ik mee naar de
toer gaan kijken ben, dag gezegd. Zalig om er nog eens langs te gaan. Tot ziens
Arnoud en Greet.
Dan ging
het richting Col dAspin. Het dorpje Arreau voorbij en dan links af, meteen een
hellingsgraad van 4%. Daarna ging het tot 9% maar ik was gewapend met een
hartslagmeter en vond snel mijn kadans. Geleidelijk kwam het zweet me op de
armen staan. Ik was goed bezig, al zeg ik het zelf ;-)
Bijna
boven, nog even drinken. Onderweg moest ik terug denken aan Robby Mc Ewen, die ik vorig
jaar zag naar boven klauteren met niet veel punch meer in de benen. Ik gaf hem
aanmoedigingen (zoals zo velen denk ik). Mooie herinneringen.
Bijna
boven, proberen aan te pikken aan iemand van wat leeftijd en dan mekaar naar
boven helpen. Boven stonden ons
vele koeien op te wachten die heen en weer liepen over de baan. Man man man.
Goed boven geraakt, enkele fotos gemaakt met andere renners en dan de
zaaaaaalige afdaling. Men zou denken dat we het daarvoor doen hé. Eens beneden
zag ik dat de MAX snelheid op 59,8
km stond. Die indruk had ik niet, dat het zo snel ging.
Daarna
richting Lourdes, langs een groene weg. Lourdes op het heiligdom mocht ik
niet met de fiets. Dan maar langs de buitenkant. Veel volk, veel miserie,
Lourdes hé.
Terwijl de honden nog
slapen (die je best niet wakker maakt) en na een goed ontbijt, ben ik vanuit
het hotel richting ' Le Fouga' gegaan bij Arnoud en Greet. 10 uur 30 ten
laatste zouden we daar 'in stoet' vertrekken naar een challet, hoger gelegen op
de heuvel. Ik wist de weg van vorig jaar er nog naar toe. Na een uitleg op de
kaart word ik tot gids uitgeroepen. Niemand kent je, en ik kende nog niemand
dus, op naar het avontuur. We waren met 24, een mooi groepje.
Een mooie tocht stond ons
te wachten. Langs de flank van de berg ging het stevig berg op. Ik heb hier in
de pyreneeën nog niets anders geweten trouwens. Vlakke weg kennen ze hier niet.
Van een kiezel weg ging het naar een aarde weg met stenen, of beter modder weg
;-)
Er waren 3 kinderen bij. De
jongste zat op de rug, in een draagzak. De papa heeft gans de weg zijn zoon
meegedragen, flinke papa. Ook de 2 andere kinderen liepen zonder problemen de
hele tocht mee (ik schat ze 5 en 8) dat vind ik dubbel zo flink.
Met de ganse bende boven
aan de chalet aangekomen stonde Arnoud en zijn vriend 'gebuur' ons op te
wachten met een heerlijk drankje en een middagmaal.
Eerste doel bereikt, nu het
tweede, de renners zien passeren en aanmoedigen.
We gingen verder langs de
flank naar de top van de berg om dan over de top nog even af te dalen naar de
asfaltweg waar de renners passeren. Een niet al te makkelijke weg leidde ons
naar de top. Met veel opstakels langs de weg (modder, takken enz ) zijn we er
geraakt. De helikopters die over vlogen dat was het moment dat de renners niet
ver meer waren en dat gaf ons ook een adrenaline stoot om de laatste meters af
te leggen. Eens allen 'blij' boven gekomen was het nog even wachten op de
renners (+- 30 min).
En daar waren ze dan de
eerste renner, de tweede, de derde, waar zit Gilbert? Ai, toch niet vanachter
zeker? En ja, daar was hij, onder luid gekeel en aplous werd Gilbert
aangemoedigd. Het over en weer gepraat was geweldig onder 'ons' groepje. Een
kippevel moment. Joepie, ferm.
Nadien ging het terug berg
af richting chalet. Iemand had via internet, op zijn gsm, de radio aan gezet en
ja, het werd stil in het kamp. Oorverdovend stil was het.
Na een geweldige inspanning
(en de koers) was er een BBQ en de kok was Arnoud. Ik vind dat Arnoud en Greet
heel hard hun best gedaan hebben om het ons zo plezant en aangenaam mogelijk te
maken. Dank je Greet en Arnoud voor de goede zorgen, ook in de afdaling. Dan
kon je (als je wou) mee gaan met de jeep. Ook onderweg, eender waar kwam Arnoud
ons halen indien het nodig was. Ik denk niet dat dat iedereen zou doen maarja,
Arnoud is nu ook niet iedereen hé ;-)
De keuken is geweldig
verrassend, zeker een plaats om terug te komen, 'Le Fouga'
Maar vooral was ik blij dat
ik in zo'n toffe groep beland ben. Dank je wel iedereen.
Terug gekomen van de calvarie berg stond Greet en Arnoud ons op te wachten met een frisse pint de
duivels.
Nadien hebben we ne tot in
de late uurtje door gegaan met hevige lach buien hihi. Morgen is het rust dag
en ga ik mijn voorbereidingen nemen voor zaterdag, dan komt de Col d'Aspin
onder mijn wielen.
Pedro.
Ps; Ik heb niet alle
renners kunnen fotograferen door mijn euforie voor sommige renners, en zeker
Gilbert.
Heerlijk geslapen in het L'Avocette CD in Charron. Een aanrader voor genieters.
