Vanochtend heeft het al een goede bui gedaan en we dachten dat we er deze voormiddag nog wel één zouden krijgen , dus hebben we rustig ontbeten en zijn laat vertrokken. Ik heb het boekje van de priester weggegooid want ik had er een slecht gevoel bij en het ging over de hel enz. Paul heeft ook niet veel zin meer. Het zou een rare dag worden vandaag. Misschien inbeelding, misschien ook niet....
Eerst moesten we al door een dorpje dat Le Fauste heette, ik had echt kippenvel overal. Dan komen we voorbij een boerderij waar een hond losloopt, hij kijkt ons niet aan maar volgt ons wel, Paul voelt zich er al ongemakkelijk bij. Mijn hanger van mijn Christoffel is los ( nog nooit gebeurd in 5 jaar ) en ik maak hem terug vast. Na zo'n 2 km krijg ik ineens een raar voorgevoel. Ik vraag aan Paul of mijn Sint Jacobssschelp die al 5 jaar aan mijn rugzak hangt er nog aan hangt, gewoonlijk hoor ik hem af en toe klepperen. En nee hij hangt er niet meer aan. Ik ben in alle staten en wil terug lopen, Paul wilt niet mee want wie weet waar ligt hij, we zullen wel met de auto terug komen. Maar ik wil er niet van weten en loop in paniek terug. Ongeveer 2 km terug, net voor de plek waar we de hond zagen vind ik de schelp terug . Toen ik voorbij de boerderij kwam was de hond er ook weer. Als ik terug keer is de hond in geen velden te bekenen , gewoon foetsie.
Ik ben superblij dat is de schelp terug heb maar de hanger van Sint Christoffel die apart aan mijn rugzak hing ben ik kwijt. Ik hoop dat een ander pelgrim hem vindt en dat hij er (net als ik met de paternoster) veel aan heeft.Ik ben pompaf en heel dorstig als ik terug bij Paul aankwam want ik had geen water bij. Ik plof neer, blijkt dat ik op de schelp die ik inde rugzak had gestoken ben gaan zitten en er is een stuk afgebroken.
Na alles wat vandaag is gebeurd besluiten we vandaag maar te stoppen met de wandeltrip van dit jaar. We wandelen rechtstreeks naar Le Poinconnet ( een voorstad van Chateauroux aan de zuidkant) Nog is de pech niet voorbij. Paul boekt met zijn telefoon een kamer maar door een fout heeft hij niet voor vanavond maar voor 13 augustus geboekt. De receptionist doet toch de moeite om de boeking te annuleren maar dan moeten wij dit bevestigen. Omdat we het wachtwoord van de mail niet bijhebben, bel ik Laura-Lynn op met de vraag of zij bij ons thuis de mail wilt opendoen en de annulering bevestigen. Dit lukt gelukkig en zo moeten we toch geen 2 keer betalen, de kamer is wel duurder dan via internet. Het restaurant van het hotel is gesloten en dus gaan we bij de Chinees wat verder eten , het is a volonté , als daar maar geen voedselvergiftiging van komt.
|