We eten een boterham met kaas en chocolade drinken een koffietje en een appelsiensapje en gaan op weg na dat ik alles goed heb ingetaped. We wandelen tussen de windmolen (eoline in het Frans) We zien 2 reeën, patrijzen die heel lang stilletjes in de kant zitten tot we voorbij komen en een haas. Op de middag zijn we in de stad en gaan we iets eten in een winkelcentrum voor de stad daar staan ook allemaal oude en nieuwe landmachines en is er een demonstratie kaf van het koren scheiden met een machine aangedreven door een tractor en brede banden, en die ook pakjes stro maakt die ze verkopen voor 3 €, er zijn paardenritjes en een productenmarktje en muziek. We eten een hapje maar omdat het drukker wordt met allemaal oudere mensen en er weinig plaats is, besluiten we ons dessert verder in de stad te eten.  We lopen Issoudun binnen en gaan de kathedraal in , daar is een priester die ons een rondleiding wilt geven en omdat het buiten zo warm is vinden we dat niet erg.  De hele kerk hangt vol met bedankplaatjes en achteraan is een stuk van de kerk helemaal verlicht met heel veel lampjes rond het beeld van Maria.  De priester is nog al een speciale en ipv een rondleiding is het meer een catheseseles. hij geeft ook nog een boekje mee en ik hou er helemaal geen fijn gevoel aan over.

We gaan de stad in en eten een lekkere grote bananaspilt op een pleintje. Het valt ons nog eens op hoe veel goedkoper het hier is om te eten, mosselen met friet kosten hier gemiddeld 12 €.  Omdat de pijn meevalt, het al wat later is en we nog maar 12 km moeten, besluiten we om toch door te gaan en zo ons aan ons houden schema dat we eigenlijk niet hebben.

Na 5 km krijg ik een dip en omdat Paul vindt dat ik te traag ga , neemt hij mijn rugzak over.  Dat vind ik wel genant en ik heb niet het gevoel dat ik daar door sneller stap want zelfs nu Paul 2 rugzakken draagt, kan ik niet volgen. Na 10 km stoppen we terug ik neem een pijnstiller en we proberen het hotel via internet te reserveren, telefonisch gaat niet omdat we een verkeerd nummer hebben en zelfs het nummer dat een mevrouw die ook slaapgelegenheid aanbiedt maar zelf vanavond geen gasten kon ontvangen, blijkt niet juist. We besluiten om 2 km af te snijden en via een drukke weg ,de N151 ,te gaan die ons al tijdens onze hele tocht kruist. Ik vind het nog ok maar Paul vindt het erg stresserend met de vele auto's. Na 6 km komen we eindelijk moe en met grote dorst aan in het hotel.We worden vriendelijk ontvangen maar de kamer is best duur 68€ zonder ontbijt en piepklein, Paul kan zijn draai niet vinden in de kleine douche en kamer. We weten niet of het door de hitte komt of gebrek aan onderhoud maar schimmel in de douche was al in elk hotel een probleem en de wc's staan ook niet hoog op de hygiënelijst. Ook het restaurant is wat chique en duur voor wat het is maar ze zijn wel heel vriendelijke dat moet gezegd en ze toeteren ook altijd vriendelijk. Nu kan dat op de N151 wel geweest zijn omdat ze ons zotten vinden, dus voor de zekerheid maar mooi gelachen naar de flitspaal.