Als we vertrekken maak ik nog een grappige taalfout, ik zeg dat het niet alle dagen gebeurd dat ik slaap avec le maire en zijn vrouw is snel om mij te verbeteren dat het niet avec is maar "chez". Dan wuiven Jean-Paul en Marie-Yvonne ons uit. Na het mooie gehuchtje waar ze wonen en even door de velden, gaat de rest via een saaie, eentonige en ook wel gevaarlijke weg. 3 keer komen we hetzelfde fietsende koppeltje tegen, die gaan ook niet snel vooruit. Om half 3 zijn wij bij café Claudette waar we de sleutel van de gemeenterefuge (met ook weer wat eten te koop), boven de feestzaal kunnen halen. We drinken een paar biertjes en eten een zakje zoute chips ( beiden nodig al ge zoveel zweet verliest !) Paul leest de krant op het terras en ik schrijf mijn verslag en post de kaartjes voor de Mouterij en de Melkerij. Claudette is niet alleen café en restaurant, ze heeft alles, ze is ook de post en de bakker enz. Morgen is de etappe naar Bourges en daar kijk ik wel naar uit, poet mooi zijn. We gaan naar de refuge en net voor we terug naar Claudette willen vertrekken om te eten, komt er een Franse pelgrim de refuge binnen. 't lijk ne speciale en nen hevige. Het is zijn eerste keer en hij wilt 3 augustus in Limoges zijn, da 's nog keiver! We eten samen aan tafel bij Claudette en we blijven daar nog wat hangen omdat we er eigenlijk wat vanaf willen zijn maar hij is als we toekomen nog altijd bezig met zijn routes voor de komende dagen, Het zijn routes van tussen de 30 en 38 km, daar zouden wij niks aan vinden, alleen maar kilometers malen, maar iedere zijn chemin dus moeten we ook voor hem respect hebben.