Heerlijk geslapen vannacht. Paul zijn eerste werk, nog voor we gaan ontbijten is naar de kapper gaan in de straat van het hotel. Het gras had hij thuis nog afgedaan maar om naar de kapper te gaan had hij geen tijd meer. De kapper gaat om half 8 open vandaag en er zit 1 man voor hem en 6 achter hem, dus net op tijd gegaan. Daarna ontbijt, de eigenaar vertelt dat er zo veel fietsers hier zijn omdat er een fietsroute langs de Loire ligt, deze is vlak en 700 km lang en gaat naar de kust. Hij zegt dat we dat ook eens moeten doen ipv te voet maar we zeggen dat we nog wel een paar jaar bezig zijn maar hij zegt: "ja daarna dan misschien" Het gaat tot deze middag droog blijven dus niet treuzelen en op pad. Gisteren heeft het meisje van de toeristische dienst een overnachting voor ons geregeld bij mensen thuis. De refuges en andere overnachtingsmogelijkheden zijn serieus uitgebreid en dus is de tent vanaf nu eigenlijk niet meer nodig, jammer dat Paul ze toch nog moet meesleuren.Het is vandaag een mooie etappe, door de velden met mooie vergezichten en dreigende spectaculaire luchten. Net om 12 uur een buitje en dus duikelen we maar een klein cafeetje binnen in Chartonnay, een prachtig bebloemd dorpje. Het café is eigenlijk , zoals waarschijnlijk ooit lang geleden ook bij ons, een woonkamertje met enkele tafels en stoelen. Er zit maar 1 gast en de waardin drinkt iets champagneachtig, daar heb ik ook wel zin in. Ze zegt dat het geen champagne is maar ik zeg dat wij ook maar gewone mensen zijn, ze zegt:" wij ook " en schenkt in , het is lekker en brut. We vertrekken weer want de lucht blijft dreigen en we moeten nog maar een paar km. Twee keer krijgen we nog een bui op onze appel, telkens jas aan , jas uit. We komen dus net goed nat aan op ons slaapadres, dat vinden we wel vervelend want het is een mooie statige hereboerderij ( Mesongarde) maar de gastvrouw is heel vriendelijk en geeft er niet om. We trekken onze jas en schoenen uit inde hal en krijgen een lekker kopje koffie met een koekje. We doen een babbeltje en ze breng ons naar onze prachtige kamer onder de balken, het hele huis staat vol boeken. We wassen ons en rusten wat en om iets voor half acht gaan we naar beneden voor het diner. De echtgenoot is ondertussen thuis en we hebben hele aangename gesprekken over van alles en nog wat, het zijn heel gedistingeerde mensen. De man was een grote boer (vooral graan) en het blijkt dat hij ook de burgemeester van het dorp is (van alle 80 inwoners zegt hijzelf al lachend) Hij vertelt dat in Frankrijk 30.000 dorpen zijn met elk een burgemeester, zo veel als in de rest van Europa. Hij heeft een mooie salontafel met een damspel staan en als ik er iets over zeg, word hij helemaal lyrisch, de kunstenaar is zijn vriend. HIj is overleden maar heeft een eigen kathedraal gebouwd met veel keramiek, de kunstenaar heet Jean Linard, hij zegt dat we er zeker een heen moeten en dat beloven we, het spreekt ons wel aan.
