Gisteren was er nog een groot vuurwerk maar omdat we al in de tent lagen, zijn we niet gaan kijken. Achteraf hebben we gelezen dat het een jubileumeditie was en dat het de moeite moet geweest zijn, spijtig maar 't is nu zo.

We kramen vroeg op want we kamperen dus eigenlijk een beetje wild wat eigenlijk niet mag in Frankrijk.  Rond half 8 zijn we weg. We lopen langs het kanaal van Bourgogne, we zien zeker wel 10 reigers.  Wat we spijtig genoeg niet zien is onze afslag en al weer lopen we zo  verschillende kilometers om.  Het is een constante dit jaar. Paul gaat een kijkje nemen bij een brug en ik hou een visser op een gele fiets tegen die we daarnet voorbij liepen.  "jaja hij had al gezien dat we te ver gelopen waren maar via de brug en dan naar rechts komen we er ook. " Al bij al valt het nog mee en moeten we maar 3 km omlopen.  In Bernouil zien we een madammeke eind 50 jaar met een mountainbike de berg opzwoegen.. Ik moedig ze aan en ze stopt.  Jaja ze had daarnet langs 't kanaal ook al gezien dat we te ver waren gelopen.  Ze vraagt waar we deze nacht gaan slapen, ze heeft een B&B in 't dorp en had 2 dagen geleden nog pelgrims maar het is nog maar 10 uur dus we gaan zeker niet stoppen, misschien een volgende keer als we met de auto zijn.  

We komen nu het eerste wijngaardje tegen, achteraf blijken deze diegene te zijn die de Chablis grand-cru produceren. 's middag eten we in een piepklein dorpje waar wel elke 3 minuten een TGV door raast met veel lawaai.  Juist voor Chablis stoppen we nog een laatste keer en ineens zien we uit een graanveld twee grote oren komen piepen, weeral een ree (misschien wel een kalf dat door zijn moeder in het veld verstopt is) het blijft ook als we langslopen veilig zitten , 50 meter verder weer een andere ree op de weg.  Hij blijft staan tot een tractor met veel lawaai voorbij komt.  Het is warm vandaag  Pas voor Chablis beginnen de echt grote wijngaarden..  De camping is aan de rand van het stadje maar via een parkje sta je er ineens middenin.  Het is een toffe camping voor kinderen met de rivier en zelfs een stenen stroomversnelling waar het tof spelen moet zijn.  De madame van de camping is een model.  Op hare mountainbike gaat ze ons voor naar onze plek.  

We maken kennis met onze overbuur, het is een Duitser uit Bonne die de camino per fiets rijdt.  Hij lijkt wat eenzaam en heeft precies ook zin om in Vezelay te stoppen.  Om 18 uur worden we bij de receptie verwacht om in te schrijven.  Het is er aanschuiven ( Belgen, Nederlanders, veel Engelsen). Ze legt een heleboel regels uit van de camping, voor de wc en douches is een deur met een code zodat geen toevallige passanten er gebruik van kunnen maken.  Er is een wasmachine en een droogkast en daar maak ik dan ook gebruik van.

We gaan iets eten in Chablis , je denkt hier zullen we wel eens culinair verwend worden en de wijn daar keek ik van thuis al naar uit maar het valt nog maar eens tegen 41 € , 2 glazen Chablis in begrepen maar 1 ervan is rode wijn en iedere keer opnieuw (gebeurd wel een keer of 4 tijdens ons verblijf ) serveren ze de rode wijn koud, waardoor hij totaal geen smaak heeft. Er is ook een jong Nederlands koppeltje met een peutertje op het terras die ook op dezelfde camping zitten en we babbelen wat. In het toeristisch kantoor kwamen we nog een Engelse pelgrim tegen maar hij leek erg moe en was niet veel van zeg.  Hij had de camino vier jaar geleden al gelopen en ging dit keer voor hotels met een bed om te overnachten. Als we terug op de camping komen ligt de Duitser al in zijn tent maar ocharme de sukkelaar wordt geplaagd door een bende Engelse kids. Rond 23 uur vallen onze oogjes dicht, 's nachts doet het nog een buitje.