Licht bewolkt 25 graden

Deze morgen hebben we uitgeslapen, we ontbijten met de rest van het brood van gisteren.  

We moeten 2 km door het bos en de dazen zijn op het appèl, we gebruiken onze muggestick op elk bloot plekje.  Er zijn op zonnige plaatsjes in het bos ook veel vlinders Het is goed opletten waar we lopen want de tractorsporen in het bos zijn keihard.  

Op het pad staan ineens 2 grote reeën.  Ze kijken ons aan met hun grote bruine kijkers en schieten het bos in.  Vandaar kijken we vol verwondering een tijdje naar elkaar voor ze verder het bos in verdwijnen.  Ik moest ineens aan de moeder van Harry Potter denken, haar patronus was immers een ree.  

Na het bos lopen we kort tussen de boerderijen, op één van de weien hangt tot tweemaal toe een bordje " vache mechant", dat moet nen kwaaie zijn maar hij is niet te zien en ligt waarschijnlijk al op één of ander bord.

Dan weer het bos in maar omdat we de prikkebeesten beu zijn en de afstand toch hetzelfde, beslissen we langs de asfaltweg te gaan. De weg loopt ook door het bos maar de beestjes zijn hier toch wat verder weg.

We komen op ons eindpunt.  De voorkant van mijn schoen komt helemaal los. In het dorp zou een centre commerce zijn met verschillende winkels .  Dus we denken dat die op zaterdag wel zullen open zijn.  Hun idee van winkelcentrum verschilt wel lichtjes van ons idee.  Bij hun is dit een bakker, een beenhouwer, een supermarkt, bar tabac, kapper en apotheker. Allemaal gesloten op de middag minstens tot 14 uur en sommigen wel tot kwart na 3.  We placeren ons op het terras van de bar tabac die om 14 open gaat maar in werkelijkheid pas om  half 3 de rol optrekt.  Wat ons de laatste dagen opvalt is hoe veel krablootjes hier verkocht worden, dat is hier echt big business en iedereen lijkt verslaafd.  We kopen een tubetje secondenlijm voor mijn schoen, hopelijk halen we zo Vezelay.  Ze zijn al bijna 15 jaar oud en hebben al goed dienst gedaan  Als de supermarkt opgaat koop ik allerlei lekkers: geraspte selder en worteltjes, hespensalade en een fles cider, brood, chips en eten voor morgenvroeg.  We installeren ons bij het kanaal en eten, drinken de fles cidre en kappen ons af voor de rest van de middag.  We denken er aan om daar ons tentje op te stellen want er is geen camping of hotel in de buurt.  Paul gaat eens op verkenning en evenwijdig met het kanaal is een proper snelstromend riviertje en daar is ook de voetbal waar eigenlijk pelgrims terecht kunnen.  We wachten nog met onze tent op te stellen maar wassen ons al wel in de rivier, koud maar zo verkwikkend.  De visjes zwemmen rond onze voeten (zonder er aan te knabbelen) Paul gaat nog in het dorp water halen bij de supermarkt en ik installeer me op mijn sletsen op een bankje.  Er komt een oud vrouwtje langs en we doen een klapke.  Nu is het tijd om naar de pizzeria te trekken, die zijn in Frankrijk zo gewoon als een frituur bij ons.  Ik heb nog nooit zo veel pizza gegeten als in Frankrijk.  De pizza's zijn echt super super lekker met een flinterdunne bodem.  Er waren 2 maten maar omdat de grote zo groot leek hadden we een kleine genomen maar daar hadden we spijt van. De pizzeria heet " O sole mio" en Paul zegt dat ik ze maar 3 sterren moet geven. Blijkbaar komen langs het kanaal in het dorp veel plezierbootjes die daar dan aanleggen voor de nacht.

Ik wou het eigenlijk niet opschrijven maar het is zo grappig dat Paul zegt dat ik het maar moet schrijven allee dan: Ik heb op vakantie altijd moeite om naar de wc te gaan voor nr2 en op een camping is dat nog meer het geval.  HUDO is dus moeilijk voor mij en dan kan het wel eens gebeuren dat door te wandelen ineens wel alles aan het werk gaat en het dus ineens dringend kan zijn en ik het volgende dorp niet zou halen.  Ne mens wilt zich dan toch wat verdekt opstellen dus snel door de stekels het bos in.  Helaas is de adrenaline daarna weg en ik geraakte dus niet meer zonder kleerscheuren en schrammen uit het bos door alle doorns.  Paul heeft mij met 2 wandelstokken moeten komen bevrijden.