We hebben om 8 uur ontbeten (HP 94€)

Bij het opstaan regent het al en de kleding die gisteren door het raam hing te drogen is natuurlijk nog kletsnat.

Na het ontbijt proberen we aan geld te geraken, daarvoor moet je niet bij een bank zijn en ook niet bij de post en hoe je dan wel aan geld geraakt? Daar hebben ze geen idee van... Gelukkig is er nog de buurtsupermarkt " Cocinelle" waar we dan toch geld kunnen opvragen.  We hebben naar een adresje uit de gids gebeld omdat het regent en we bang zijn dat dit iets voor de hele dag gaat zijn.

De hotelbazin raadt aan om maar de hoofdweg naar Lalobbe te nemen en dat was een goeie raad, het regent gestaag en als we bij Lalobbe in de Tabac aankomen zijn we helemaal doorweekt.

Ja, de stamgasten kennen daar Joseph den lange Hollander waar we gereserveerd hebben.  Om 10 uur zitten ze al in de bar met een klein glaasje vin waar ze een hele voormiddag meedoen, rijk gaan ze daar niet worden.

Omdat het ondertussen getopt is met regenen en we nog niet zo ver gestapt hebben, besluiten we in Wasigny de 3,5 km naar Joseph in Grandchamp nog te wandelen, je mocht bellen als je in Wasigny en dan kwam Joseph je daar op halen.

Jos staat net op straat als we aankomen in zijn vuile werkkleren. Onze kamer is nog niet klaar maar we mogen al vast binnen komen en zijn huis is ons huis.  Jos heeft weinig tijd, de schaapscheerder gaat komen en we zeggen hem dat hij zijn gang maar moet gaan, we trekken onze plan wel. Jos komt uit de streek van Tilburg en we herkennen zijn accent meteen als iemand uit de streek, hij kent ook Meerseldreef, Meer, Minderhout, Welt,...

Om de tijd te doden , gaan we even langs bij de buurman die op woensdag en zondag zijn collectie oude gebruiksvoorwerpen tentoonstelt.  Eigenlijk is het gewoon nen hoop ouwe rommel.  Op een gegeven moment zien we toch iets waarvan we niet weten wat het is, we vragen het dan maar en wat is het... een oude pureestamper, toch wel even het schaamrood op de wangen omdat we dat niet herkent hadden, voor de rest: oude wafelijzers strijkijzers, slazwierders, sacochen...

Hij heeft ook bijen en vol passie laat hij ons de pop van de koningin zien die binnenkort uitkomt.  Hij verkoop ook appelazijn, appelwijn, appelsap op alcohol om het appelsap te bewaren (18 graden), eau de vie, honing.... We nemen een flesje cidre mee en bedenken dat dat misschien wat weinig is om te delen want er komen nog gasten toe.

We zitten buiten aan de grote tafel met een prachtig uitzicht en zijn blij dat we maar 1 flesje gekocht hadden, het is toch niet dat.

De andere gasten (een Nederlands paar met een zoontje en een hond) komen toe maar Jos is nog niet terug van de winkel.  Bram ontvangt dan maar de gasten.  Bram is een twintiger die met zijn vader in een camper beneden woont. 

We kennen de Nederlanders niet maar het gesprek verloopt erg vlot en gezellig zo als dat met Nederlanders zo makkelijk is.

Nog iets grappig bij Fransen is, is dat ze geen hondenhok hebben maar hun honden opsluiten in de auto, je krijgt dan zo een "Schone schijn" erlebenis, je weet wel Onslow en zijn hond.

We mogen de wasmachine gebruiken.

Jos is een liefhebber van Panthermotors en restaureert ze ook, hij heeft aan de Nederlandse gasten een fijne gespreksgenoot.

Om 19 uur slaat Jos eindelijk aan het koken. Op het menu staan courgetten -netelsoep en 2 soorten quiche.

Er zijn 's avonds diepgaande gesprekken over the meaning of life, de bureaucratie, het de pest hebben aan regeltjes... Voor we het weten is het half 12 als we ons bedje opzoeken in het huisje naast de boerderij.  Het huisje was vroeger de bakkersoven van het dorp, 1 keer per week werd hij opgestookt en kwam iedereen daar zijn brood bakken.  Toen Jos het kocht waren de muren uit elkaar gaan staan en hij heeft die dan met spanbanden van een vrachtwagen terug aangetrokken en de hechtpunten herstelt.  We slapen op de lofting

Voor we gaan slapen laat Jos nog even weten dat no way hij aan het ontbijt begint voor 8 uur, 't is maar dat we het weten.