Doordat het 's morgens fris is, heb ik al direct last van verkrampte kuiten.

We krijgen nu prachtige vergezichten.  We moeten wel onder een knetterende hoogspanningskabel en we krijgen instant oor- en oogpijn, dat kan niet gezond zijn.

In Veaux -Villaine op aanraden van een krasse, gebronzeerde, zeer fitte 60-plusser een andere, kortere weg genomen dan op de kaart. Hij wist precies hoelang het was want hij jogde regelmatig deze weg. Jawadde , wat was dat! Als diene mens die helling op loopt, chapeau!

Daarna komen we bij een boerderij met de naam " Malgret touts" Toen had onze frank moeten vallen, in het boekje stond dat het volgende pad erg modderig kon zijn, maar het had al een maand niet geregend, hoe erg kon het zijn? Dat zal wel bedoeld geweest zijn voor de pelgrims die hier in de lente langskomen...

We banjeren 6 km over een karrenspoor door het bos. Paul ging op een gegeven moment langs de kant lopen, ik dacht: " oh in het midden zal dat wel hard zijn" Niet dus, ineens tot aan mijn "knoesels" in de modder, gelukkig bleef mijn schoen aan. Daarna moesten we regelmatig ons een weg banen door het bos omdat het te modderig was op het pad of omdat er midden op de weg een kikkerpoel was.

We hebben vandaag maar 20 km gedaan maar toch tot 14.30 uur gelopen.

In Signy- L'Abbaye zoeken we een hotelletje uit de gids op.

Wat ons steeds weer opvalt is de mentaliteit van de Fransen: wel de hele dag " bonjour" van hier en "bonjour" van daar maar de hotel - en cafébazen zijn heel onvriendelijk, eigenlijk wat wij onbeschoft vinden.  Precies of je moet op je knieën vallen van dankbaarheid dat ze je een kamer willen geven of willen bedienen. Als je ze dan even kent dan verandert dat wel maar het blijft toch wennen en het zou bij ons niet gepikt worden. tip: steek zeker je hand niet op als je groten dorst hebt want gegarandeerd kan je een uur wachten voor men langs komt aan je tafeltje!