De bakker komt op de camping langs en we kopen 2 croissants en een brood. Daar waar we het de voorbije nachten "knoerheet" hadden, hebben we vannacht allebei koud gehad en hebben we in de slaapzakken moeten kruipen met een trui.

Daarna op naar het fietsenverhuurcentrum waar men speciaal voor ons koffie zet voor 50 cent 't kopje.

Er staan ook ezeltjes waarmee je een tochtje kan maken en de verleiding is groot om er eentje mee te nemen om de rugzakken te dragen.

Vandaag gaat mij precies niet goed af maar bij aankomst in Fumay eens goed gebleit, gekakt (sorry) en nog wat plakkers geplakt en het gaat al veel beter!

Toen we aan de mensen (een cafébazin en de Turkse winkelier) de weg naar Rocroi vroegen, keken ze heel raar en ze zeiden het niet met zoveel woorden maar het was wel duidelijk dat ze vonden dat we zotten waren.  Volgens de cafébazin is de grote weg de beste oplossing het is er niet druk op zondag en veel schaduw en het kortste (17 km)

Ik vond het best mooi maar Paul vond de weg te lang, te saai en vooral veel te veel zon.

Eerst moesten we flink stijgen en toen was er veel vals plat, eigenlijk de hele tijd, echt vals! Precies Scherpenheuvel, de ene heuvel na de andere.

We komen veel motorrijders tegen, het lijkt mij heerlijk zo door de bochten zoeven, berg op berg af , wind in de haren.

Om 19 uur komen we aan in Rocroi een 16de eeuwsvestigingstadje in de vorm van een ster en een belangrijk punt op de route.

We slapen in een hotelletje vannacht, 2 sterren en wat afgeleefd maar de douche is proper , het bed ziet er hard uit.(52€ 2pers, ontbijt 6€)

Vlug een wasje doen en dan naar het terras.Vakantie is zalig.  We hebben megagrote dorst maar de bediening kan niet volgen en doen veel moeite om vooral onze vinger niet te zien. Eindelijk is er dan toch een lekkere cidre (veel lekkerder dan dienen brol bij ons in de winkel, je proeft nog echt de appels)

Ik eet de plaatselijke hartige kaastaart en konijn met cidre en tarte tatin.