Vandaag dus in het "Ibishotel" in Namen geslapen en raar maar waar het slechtste van de voorbije dagen geslapen. Na een uitgebreid ontbijt aan een echte tafel met koffie en fruitsap en al, trekken we de stad in. We moeten immers nog onze stempel halen. We hebben nog getwijfeld om door te stappen naar Dinant maar dat is nog 33km en misschien wel teveel om op nog één dag te doen. Ik heb gisteren op de laatste dag nog een blaar gekweekt en die doet ook lastig. Het is precies ook of dat de drive een beetje weg is omdat we het doel dat we voorop stelden gehaald hebben. We vertrekken terug aan de St Jacqueskerk die geen kerk meer is maar een school. We bezoeken de verschillende wijken van Namen: het oude kwartier, Theaterkwartier, quartier Latin en lopen langs de Maas en de Samber. Als volleerde toeristen poseren we, ik zo met een kabas aan de arm, een beetje jaren '70 stijl uit onze kindertijd : ge weet wel: "Ons Moe "op uitstap naar de citadel van Namen met boterhammetjes met omelet en een gebraden kieken bij.
Hoewel we dus in Namen zijn hebben we tot nog toe nog niet veel moeten klimmen en de Citadel is dan ook onze eerste echte klim, gelukkig hebben we de rugzakken in het hotel gelaten. Boven zien we waar we vandaan komen en waar we nog naar toe moeten. Het cafeetje boven is net open en we bestellen een trappist van Rochefort en een "Trollenbiertje". Daar willen we graag een foto van nemen maar het fototoestel dat we 100 meter geleden nog hadden is nergens meer te vinden, verloren, gepickpocket? Serieus balen! We laden alle zakken uit, gaan nog terug om te kijken en informeren in de winkeltjes en bij een aantal mensen maar niks. Zou die trol daar voor iets tussen zitten en dan te bedenken dat we toen we vertrokken het toestel in het hotel vergeten waren en dat Paul toen nog speciaal is terug gegaan! We hebben al goesting om meteen naar huis te gaan, de pret is er echt af! Het fototoestel kwijt is erg maar de foto's van de leuke plekjes waar we overnacht hebben, de mooie uitzichten en wat zotte foto's vinden we nog veel erger.
We dalen dus maar af en gaan op zoek naar onze stempel en een politiekantoor. In de kerken en de kathedraal is niemand te vinden dus dan maar op naar het Hotel de Ville. Daar zeggen ze ons ineens ook waar het politiekantoor is. Op het politiekantoor kunnen we wel melden dat we ons toestel kwijt zijn of gepikt is (voor in het geval dat iemand het moest terug vinden en binnen brengen maar daar hopen we niet op)maar geen aangifte doen omdat we het serienummer niet bijhebben, thuis kunnen we alsnog aangifte doen. Daarna trekken we naar het station om richting huis te gaan. Omdat we weten dat het aan het loket soms heel lang kan duren, kopen we onze biljetten aan de automaat en geloof het of niet maar Paul kan wel betalen maar daarna geeft de machine er de brui aan en weigert onze ticketten af te drukken. We halen er iemand bij en inderdaad het machine is "hors service". Er zit niks anders op dan nieuwe tickets te kopen en een klachtenformulier in te vullen. Blijkt dat het ticket aan het loket nog goedkoper is ook. Gelukkig vallen alle verbindingen goed mee en zijn we drie uur later thuis in Hoogstraten. Misschien maar goed dat we niet doorgestapt zijn naar Dinant want wie weet wat er ons dan te wachten stond, gebroken benen ofzo?!
Dus jammer genoeg kunnen we voorlopig niet veel foto's op de blog zetten.
