Vannacht zeer goed geslapen. Gelukkig hebben we rond half 9 alles opgekraamd want er is blijkbaar een jeugdstage op de voetbal. We drinken in de voetbalkantine een lekker koffietje en verfrissen ons wat in de wc. In Huppaye maken we een eerste stop voor een ontbijt in een buskotje , net een chaletje. We stappen op de Ravel 2 een oude spoorweg berm, à la Bels lijntje, dat recht van Hoegaarden naar Namen gaat. We schieten dus erg goed op. Het is excellent wandelweer, niet te warm en veel wind. De dreigende lucht boven de graanvelden is prachtig en we komen bijna niemand tegen. Op een gegeven moment horen we achter ons "ah, Vlaamssprekende mensen!" Hoe ze dat hebben kunnen zien is ons nog steeds een raadsel. Het is een jong gepensioneerd koppel met de fiets uit Lichtaart. De man heeft in het voorjaar de Camino gelopen, hij vertrok op 1 april. Hij moet slecht weer gehad hebben. Nu laat hij zijn vrouwtje zeker zien waar hij gewandeld heeft. Ze wensen ons " Bon Camino" en rijden verder, al gauw zijn ze uit het zicht verdwenen. Wat gaat fietsen toch snel. In Eghezee zien we een bordje staan "Marie, boissons fraiches et epicerie" Een gewoon rijhuisje met een gewone voordeur. We proberen de voordeur want het is middag en de deur is open. In de living is een klein winkeltje ingericht met vooral drank en snoep. Na een tijdje komt Marie. We bestellen een cola, Fanta en iets om te snoepen. De cola komt niet uit de koelkast, die is Marie vergeten in de koelkast te zetten want ze is wat in de war want ze heeft juist haar zoon verloren. Wat moet je dan zeggen? We wensen haar "bon courage" en gaan buiten op een bankje zitten. Paul neemt een slokje van zijn Fanta en die smaakt raar , het is dus niet alleen Marie die over haar vervaldatum was maar ook de Fanta. We durven niet terug gaan om te reclameren of een andere te vragen en van 't verschieten waren we ook al vergeten te vragen of we onze drinkbus mochten vullen. Dan maar aan de buurman vragen, "geen probleem" En verder gaan we...Je krijgt grote dorst van wandelen en de volgende keer willen we onze drinkbus bijvullen bij een graanmolen. Paul stapt het bureautje binnen maar krijgt geen water uit de kraan, dat is niet drinkbaar want putwater dus water uit de watercooler. Ondertussen krijgt Paul een hele uitleg over de graanoogst, de man laat graan zien en waarom de graanoogst, door de vele regen, dit jaar mislukt is. Dus bereiden we ons er al maar op voor dat de twee belangrijkste graanprodukten bij uitstek, brood en bier ,zullen duurder worden. De dreigende wolken blijven niet dreigen, een bui barst los. In het speelhuisje van Mathias aan het oude station van Vedrin gaan we schuilen. We schrijven in schelpjes die er staan "Mercie" en schrijven in krijt op de muur" Mercie pour l'hospitalité dans la pluie, Paul & Karin, Hoogstraten. 't zal wel taalkundig niet juist zijn maar misschien gaat Mathias wel opzoeken waar Hoogstraten ligt?! We komen om 18.30 uur in Namen aan, het doel dat we ons bij het vertrek hadden gesteld is gehaald en om ons zelf te belonen trakteren we ons op een hotelletje met douche en ontbijt morgen. We rusten even uit, douchen en eten nog maar eens uitstekend, dit keer in Le Royal" de vis van de dag en het dessert van de chef, vooral de moeuleux is hemels, wat kun je in ons landje toch lekker eten!
