Van Redecilla del Camino naar Burgos, Carol heeft de nacht goed doorstaan. Maar. Ik had gisteren nog mijn wasje gedaan en al mijn kousen waren in de was. Een paar was min of meer droog. Gevaarlijk voor de voeten maar met Gehwol goed ingestreken en het ging. Regen deze morgen. Ik ben er goed op voorzien, gamaches en een poncho. Dat is doenbaar. De Canadezen hebben geen poncho en na een kwartier zijn ze strondnat. Ze denken er aan om in het volgende dorp te stoppen en het weer af te wachten:. Maar Onze Lieve Heer was met ons - na een uur een regenboog - een waterzonnetje - wat wind - en we konden door. Toch een zware tocht, zeker in combinatie met gisteren. En aangekomen na de middag in Burgos. Een pracht van een kathedraal. vandaag twee SMSjes gehad, een van Albert, mijn jeugdvriend. Albert wat hebben we als kind allemaal niet meegemaakt. We knikkerden de Ronde van Frankrijk onder de poort. Dank voor de steun. Ook een bericht van mijn goede vriend Jef den Bakker en zijn Greta. Jef, als we thuiszijn zingen we zoals in onze gloriedagen van de Sporting : Het eit vandoag goe weer geweest. Vandaag kon ik dat goed gebruiken. Dank aan iedereen die een reactie schreef op mijn blog, ik heb er vandaag wat tijd voor gemaakt om alles te lezen. Fred, mijn riem is al twee gaatjes kleiner. Hubert, yes we can. Johan, een aangename verrassing. Peter, misschien later iets voor jou als je veeel traint. Leen, het is hier soms zo stil langs de weg dat ik aan jou denk. Ook Nonkel Frans en tante Anna, zij vragen zoveel naar mij schijnt het. ik stuur een kaartje onderweg. Karen, het is een belevenis , met gelijkgezinden die hun lijf tegenkomen maar er zijn zo n mooie ontmoetingen. Ik weet dat Yvan goed opvolgt. Hij is nu ook in Spanje maar toch mijlenver. De collega s op het werk hebben mij ook al bericht, Harry, het gaat nog steeds goed. Greta, bedankt voor de koord. Vandaag ben ik een kudde schapen tegen het lijf gelopen. Was er toch wel een zwart schaap bij zeker. aan wie zou ik dan denken? En toch is het die zus die als enige van mijn zussen de tocht zou kunnen volmaken. Ik heb vier prachtige zussen, wie kan dat de dag van vandaag nog zeggen. Paul ps jammer geen aansluiting voor de fotos misschien morgen
23-05-2009 om 18:22
geschreven door Paul Geeraerts
Dag 10
Vandaag vrijdag vliegen we er in. wij hadden 38 km gepland wegens geen tussenstop na 25 km. Dan maar doorgestapt, het werd een moeilijke tocht over toch wel enkele nijdige hellingen, maar het veel viel mee, misschien wel te warm, daarom de raad van Willy Teirlinck goed opgevolgd, elk half uur drinken. ik kwam vandaag op ongeveer 4 liter - water- de pintjes bij aankomst niet meegerekend. Over de berg hadden we niet veel keuze, een oude albergue, die ik maar twee op tien geef. De matras was als een hangmat, met een diepe put, het sanitair trok op niet veel en we konden aan geen warm eten geraken. Dan maar een stuk brood met hesp en kaas. Gelukkig was de wijn niet slecht en maar drie euro - per fles. Een van onze gezellen- Carol uit Vancouver- kreeg koorts maar met een goede feece van de week van het paard kreeg ze met erbovenop een hoop dekens toch warm. En s nachts donder en bliksem. Paul
23-05-2009 om 18:06
geschreven door Paul Geeraerts
21-05-2009
Dag negen - Onze Lieve Heer Hemelvaart
Ideeën bepalen de tijd waarin we leven. Fva Wanneer ik terugdenk over de vele jaren in de gemeentepolitiek en ik twee personen zou moeten uitkiezen die in de raad indruk op mij hebben gemaakt zijn het zonder twijfel Frank Rossignol en Mark Touchant. Deze twee rebellen met ideeën kwamen natuurlijk in botsing met de " gestelde lichamen" . Zij bezaten beiden de kunst om met een tussenkomst het verhaal van de dag te doorkruisen. Jammer dat we vandaag in onze Affligemse gemeenteraad op onze honger moeten blijven. Om Frank en Mark te eren ben ik daarom vandaag begonnen met een zin uit het boek dat Frank kortelings uitgeeft: Hij nlijft creatief bezig in de muziek en met het woord. Een man naar mijn hart. De onrustige natuur van Mark heeft hem nu naar een Bed and Breakfest gebracht in Spanje. Zal dit zijn laatste reis zijn naar een veste thuis, ik betijfel het. Goed wat vandaag? Gestapt van Azofra naar Redecilla del Camino, meer dan 27 km, zonder een omleiding te rekenen. Wij zijn vandaag weggegaan uit de Rioga en zijn in de provincie Burgos beland. Nog 75 km te gaan tot Burgos. Deze morgen gelijk vertrokken met de drie Koreanen maar ze snel achtergelaten om een tijdje te lopen met een Nederlandse. Een van onze compagnons hebben we moeten achterlaten in Santo Domingo de la Calzada wegens voetverstuiking en maagkrampen. Hij gaat enkele dagen rust nemen en dan verderstappen. De legende van Santa Domingo kan je maar best zelf opzoeken. In ieder geval heb ik de kraaiende haan in de prachtig met veel goud versierde kerk kunnen filmen. Deze morgen ook mijn eerste blijn of is het blein? moeten opensteken. Ontsmet en daarna een pleister. Ik heb er geen lst meer van gehad maar toch zeer moe. De refugio leeft op donnaties, men geeft wat men wil of kan, zowel om te slapen als om te eten. Toch hij zeer net. Paul
21-05-2009 om 18:11
geschreven door Paul Geeraerts
20-05-2009
dag 8
Van Navarrete naar Azofra, terug een mooie dag gehad, prachtig weer en om 7 u 15 gestart . Het is toch een voorrecht om s morgens door de natuur te lopen wanneer de vogels zingen, het niet te warm is en vooral wanneer de weg lichtjes bergaf gaat. Na een tijdje hebben we naast de nationale weg gelopen, goed afgescheiden op een kiezelbaan. De boeren zijn volop bezig de onderste bladeren van de druivelaars te plukken. Een ganse dag tussen de wijngaarden. Vandaag heel wat mountainbikers gezien. Ze zijn vriendelijk en roepen van ver. Ik denk dat dit toch ook lastig is, met je bagage op de rug of in zakken. Op de hellingen op het einde van de dag heb ik er veel zien afstappen. Zopas toegekomen met een twee Japanners en een Koreaanse. Nog even vertellen dat we gisteren weer zelf eten hebben klaargemaakt. Macaroni met vis en daarna een klein lapje varkensvlees met veel sla, tomaten, worteltjes en erwtjes. Als dessert een perzik. Het is wel gemakkellijk dat de winkels lang open zijn. En ja het moest eens gebeuren. Vroeg gaan slapen met enkele biertjes en direct in slaap gevallen met gedonder. Mijn bedgeburen dachten dat het voor de grap was maar er zijn er enkelen onder u die aan de lijve hebben ondervonden dat ik na een halve minuut al muziek kan maken. Naar het schijnt is het later wel meegevallen: Vandaag een prachtige gemeentelijke refuge met kamertjes voor twee personen, ik slaap met Garry. Goeie douches en terug ons wasje gedaan. Elke dag de onderbroek, de kousen en de shirt wassen is noodzakelijk, het is hier behoorlijk warm met alle gevolgen vandien. Op de weg was links een kleine bergketen waar er nog sneeuw lag. Jammer, ik kan weer geen foto s toeveoegen, misschien morgen. Paul
20-05-2009 om 15:03
geschreven door Paul Geeraerts
19-05-2009
dag 7
Vandaag dinsdag 19 mei, gestapt tot Naverreta, een dorp in de Rioga. Het is zeer duidelijk dat we in een van de bekendste wijnstreken in Spanje zijn aangeland. Op de heuvels heel veel wijnvelden waar men nu volop aan het werk is. Vandaag niet zoveel kilometers, 22, omdat het moeilijk anders uitkwam. Na de grote trip van gisteren zitten we wat moeilijk om kilometers te doen. Meer is telkens er nog tien bovenop, en dat is niet lang houdbaar. Maar we hebben uitgerekend dat 12 juni toch haalbaar blijft. Vandaag vertrokken om 7 u 15 en door Logrongo gestapt en toch wel wat laat gestopt om te eten, het was al 13 uur.Vandaag drie Nieuw-Zeelanders meegestapt. Je vraagt je af wat zij hier komen zoeken. Maar dit is zellicht de enige zeer lange wandeltocht die met de rugzak te doen is zonder zich al te veel zorgen moeten te maken. Ook een ouder Japans koppel in deze refugio. 73 en 76 jaar. hun enige toegift is dat de begage van refugio tot refugio wordt vervoerd. Om twee uur aangekomen in een nette refugio, op dit ogenblik door een vrijwilliger uit Bretagne gerund. Op het eerste gezicht wat onvriendelijk maar later op de namiddag vergastte hij iedereen op een gratis bretoense crepe. Morgen wordt het weer een dag van iets meer dan 20 km. Het weer is fantastisch, fris in de morgen zodat we tegen de middag bijna ter plaatse zijn. Dus om 10 uur een korte stop en insmeren tegen de zon. Daar kunnen jullie alleen maar van dromen zeker? Ik heb vandaag een ganse dag zitten piekeren over de periode na de zomer 2006 tot april 2007. Wat was dat toch moeilijk. Onzekerheid, tegenstand, rechtbanken, onderzoekscommissies, Raad van State. Dit wil ik echt niet meer meemaken. En toch was het al die inspanningen misschien wel waard. Gisteravond werd er door de Canadezen gekookt. Mijn bijdrage bestond er in om voor een fles Martini te zorgen en twee flessen Rioga. Wat vanavond brengt weet ik niet - afwachten en zich laten verassen, dat is ook de Camino. Of wordt het terug een Pelegrino-menu? Geen foto s vandaag wegens geen aansluiting. Groeten, Paul
19-05-2009 om 17:55
geschreven door Paul Geeraerts
18-05-2009
dag 6
Vandaag maandag 18 mei van Villamoyor de Monjardin tot Vienna Vanmorgen bij manier van spreken gevlogen. Na ontbijt vertrokken om kwart voor zeven en in dalende lijn naar Los Arcos. Ik heb de ganse dag alleen gelopen. De 12 km werden afgelegd in minder dan 3 uur. Maar daarna kwamen de heuvels terug. Klimmen en dalen steeds weer. Mooie zon en een temperatuur van ongeveer 25 graden. Daar kunnen jullie alleen maar van dromen zeker? Vanop 10 km afstand zagen we soms op de top van een heuvel onze bestemming. Toegekomen in Vienna om 14 uur, doodop. Maar wat kan een douche doen. Ondertussen zijn ook de anderen aangekomen. Er wordt in deze refugio geen maaltijd aangeboden maar de keuken is ok. Misschien wordt er zel gekookt. Ik wil deze dag opdragen aan Albert De Greve, de vader van Nonkel kamiel die overleden is, aan mijn broer en mijn schoonbroer en de kindjes die onze familie de laatste jaren moest verliezen. Groetjes, ik hou het wel vol.
18-05-2009 om 15:55
geschreven door Paul Geeraerts
Dag 5
Van Cirauqui naar Viliñayor Monjardin, het werd een moeilijke tocht met op het einde een flinke klim. De auberge waar we overnachten werd opngehouden door een groep Nederlanders. Mooi vernieuwde oude woning met terrasmaar met kleine kamertjes en met laag plafond. Twee bedden hoog ligt men praktisch tegen het plafond. Ik vond er plaats met Barbara , een Sloveense vrouw van rond de vijftig die ook reeds een paar dagen in hetzelfde rythme loopt. De Canadezen moesten naar de parochiale minder nette refugio. Er werd een minuut stilte gevraagd, bezinning, voor het eten. Het eten van de pelegrino is eetbaar maar ik kan het toch niet lekker vinden. Sla als voorgerecht, een soort goulash met een bol rijst en daarna yougourth. Daarbij een lokale wijn om alles wat smaak te geven. Na het etenwas er voor de liefhebbers nog een half uur bezinning. Ik heb meegedaan, je bent tenslotte op de Camino. Rita belde mij dat Kenzo is gestorven. Het hondje had Nathalie gekregen van de manege t hof in Asse, nu toch al 13 jaar geleden. Kenzo was nooit ziek en is op een week tijd zo achteruit gegaan dat het niet anders meer kon. Alsof ik het wist voor mijn vertrek heb ik nog een foto genomen:
18-05-2009 om 15:45
geschreven door Paul Geeraerts
