van Cizur Menor naar Cirauqui We hebben Puenta la Reina gelaten voor wat het is en verder gestapt. Vandaag over een prachtige berg gestap, zeer zwaar maar prachtig et boven standbeelden voor de pelgrims. Mooie maar toch wel heuvelachtige wegen met kiezel. Niet van de poes. Deze avond geland in een mooi dorpje Cirauqui, boven op een heuvel met er rond wijngaarden. Een kleine albergue, cooperatief met vriendelijke mensen. Naar huis gebeld en de boodschap gekregen dat het niet goed gaat met onze kleine hond, waarschijnlijk zie ik hem niet meer terug. Toevallig zie ik deze morgen een teckel die erg op Kenzo gelijkt. Ik ben heel blij toch onderweg een internetaansluiting gvonden te hebben. En ik heb bericht gekrgen dat er barragewedstrijden zijn tussen Anderlecht en Standard:
Douglas uit Montréal
Gary met zijn 2 dochters Carol en Caren uit Vancouver
17-05-2009 om 12:20
geschreven door Paul Geeraerts
dag 3
Vandaag tot Cizur Minor, een refugio uitgebaat door vrijwilligers van de Orde van Malta. Hier heb ik mijn eerste Vlaamse ontmoet, Francoise uit Gavere. Onderweg zagen we drei kleine Koreaantjes met grote rugzakken. Een ervan had haar voet verstuikt, dat komt de eerste dagen niet goed denk ik. Maar steeds de glimlach toch. s avonds gaan eten, pelgrimsmenu, en die zijn echt basic. Maar ja daarom zijn we ook pelegrino s: Dit is wat kort want ik schreef het twee dagen later. Frank Rosignol gaf mij een voorontwerp mee van zijn boek dat na de zomer verschijnt. Prachtig Frank, dergelijke teksten kunnen slechts van mensen als jou komen.
17-05-2009 om 12:17
geschreven door Paul Geeraerts
14-05-2009
Dag 2
Van Roncevalles naar Lassoaña, Deze morgen toch om nooit te vergeten. Stipt om 6 uur ging het licht aan in de refugeo. Bijna iedereen recht zitten in bed - 186 - en dan zo snel mogelijk vertrekken. Geen mogelijkheid voor ontbijt of een drankje. Vanaf 5 uur was er al gestommel in het donker met hier en daar een pillicht. Wij vertrokken, de vier Canadezen, de Duitser en ikzelf, om kwart voor zeven. De nacht weer hevig onweer waardoor de pelgrimsweg er behoorlijk glad bijlag. Toch een moeilijke passage met veel op en af en nu en dan te veel water op de weg. Pas rond 10 uur vonden we een herberg waar we een broodje konden krijgen. Tot 14 uur verder gestapt en weer een broodje gegeten en fruit gekocht. We kregen vandaag rond de middag met regen af te rekenen. Terug onze Australische vrienden gezien, waarschijnlijk voor het laatst want zij zochten vroeger dan wij een refugio op. Onze vriend Douglas, 74 jaar houdt het goed vol. Eigenlijk ben ik op dit ogenblik blij dat hij in onze stapgroep blijft, zo kan ik ook tijdig wat uitrusten. Rond 4 uur aangekomen in Lassoaña en de laatste slaapplaatsen ingenomen: Nu een 60-tal bedden. Ilde, het waren 31.546 stappen: De douche was welkom en gezien het slechte weer had ik heel wat waswerk. Hopelijk droogt het een beetje, want elk gewicht telt. Zo een tocht is toch vooral een serieuse krachtinspanning. Je bent steeds bezig met de volgende helling of de volgende afdaling. Tijd om aan andere dingen te denken is er nog niet bij. Gisteravond ook met Yvan gebeld om te weten hoe de gemeenteraad was verlopen. Blijkbaar geen problemen. Vandaag toch even een dank aan mijn familie, mijn ouders, broers en zussen. Ik heb een kommerloze jeugd gehad en ondanks ons groot aantal hebben we allen ons ding kunnen doen en zijn we goed terecht gekomen: Jammer, weer geen mogelijkheid om een foto toe te voegen, Paul vanaf de Camino
14-05-2009 om 00:00
geschreven door Paul Geeraerts
13-05-2009
dag 1
Naar Roncevalles, gisteravond hadden we in de refugio een fijne avond. De bazin was jarig en trakteerde op cava. Wij sliepen met vier op een kamer: In de refugio waren Nederlanders, ik als enige vlamig, twee Canadezen, een paar Duitsers, twee Denen.. Deze morgen om kwart voor acht vertrokken in Sint Jean. Wij waren er niet gerust in want tijdens de nacht had het flink geonweerd en geregend. Gelukkig hebben we geen regen gezen, soms liepen we wel in de mist. Bij de start kreeg ik het gezelschap van een jong Australisch koppel . Later van de canadezen, een vader met zijn twee dochters van boven de dertig. Op de berg sloot er nog een andere oudere canadees aan, 74 jaar en nog een francaise. Samen hebben we de tocht verder gezet. Het was afzien, onmiddellijk scherp omhoog en blijven klimmen. Maar goed , ik heb het gehaald, waarschijnlijk het moeilijkste stuk van de Camino. Vanavond naar de mis geweest, jammer alleen in het Spaans,. De pastoor vernoemde alle nationaliteiten, zelfs uit Zuid-Amerika, Korea, Japan.... Vanavond slapen in een grote zaal met 186 bedden, telkens twee boven elkaar. Morgenochtend om 6 uur opstaan en om 8 uur moet iedereen de refugio verlaten hebben. Ik heb vooor de eerste keer in mijn leven de was moeten doen. Want anders worden we grote stinkers. De Camino wordt ongetwijfeld een grote belevenis met toffe mensen rond je. Iedereen deelt, chocolade, broodjes...... Jammer dat ik geen foto s kan doorsturen, ik hoop dat het morgen kan. Voila, zoals een chinees spreekwoord zegt, elke reis begint met de eerste stap, ik heb nu de eerste dag gelopen. Groeten en buon Camino Paul
13-05-2009 om 00:00
geschreven door Paul Geeraerts
12-05-2009
Dag 0
Saint Jean Pied de Port, vandaag de ganse dag gereisd naar mijn startpunt Saint Jean Pied de Port. Een klein "stadje" van goed 1100 inwoners maar voor pelgrims een heilige startplaats naar Compostela. Ik overnacht in de refuge Esprit du Chemin die gerund wordt door Nederlanders. Een koppel dat gans de zomer blijft en twee vrijwilligers. Châpeau voorde SNCF - de TVG van Brussel naar Bordeaux en de aansluiting naar Bayonne liepen perfect. Geen minuutje over tijd. Daarna onmiddellijk aansluiting en via een boemeltreintje met één wagon naar hier.
Mijn eerste probleempje al gehad. Naar de douche en mijn handdoek vergeten. Dan maar zo in de kleren, het zal wel drogen.
Men geeft voor morgen goed weer, bewolkt en niet te warm.
In de refuge alle nationaliteiten, Nederlanders, uiteraard, de enige Vlaming , Duitsers, Fransen, Denen, Japanners..;
De PC is van een zeer oud type zodat ik geen foto's kan doorsturen, komt nog wel.
Groetjes aan iedereen,
Paul
12-05-2009 om 19:15
geschreven door Paul Geeraerts
11-05-2009
Dag - 1
De laatste dag thuis. Vandaag alles in orde gebracht om bij volmacht te laten stemmen. Mijn favorieten mogen gerust zijn. Rita zorgt er voor. Ook telefoons gehad van mijn beste vrienden die mij alle morele steun verlenen. Broers en zussen die nog even van hen laten horen. Doe het goed, kom veilig thuis. Mijn rugzak heeft toch wat meer gewicht dan de voorziene 9 kg. Ik kom aan 11 kg en er kan echt niets meer uit. De kinderen zijn langs geweest en nu op tijd in bed om morgen fris te vertrekken. Nog een foto met Rita en dat was het. Tot in Spanje.
11-05-2009 om 20:04
geschreven door Paul Geeraerts
