28-05-2009 om 00:00
geschreven door Paul Geeraerts
27-05-2009
woensdag 27 mei
Vandaag van Villalcazar de Sirga tot Ledigos, Een rechte weg zoals wij ons die niet kunnen voorstellen, 12 km rechtdoor door de graanvelden, zonder een huis of ander gebouw. <Mooi. In het eerste dorp - Carrion de Los Condes zagen we een slotklooster. De deur van de kerk stond open en wij hebben er een mooie mis kunnen meemaken. De slotzusters zaten achteraan in de kerk achter grote tralies. Maar wat een gezang, bovenaards en met een orgeliste die er iets van kende, amaai¡¡¡¡¡ Een beetje verder stootte ik op het eerste Vlaams koppel, uit Wondelgem. Zij stapten de Camino op een eigenaardige menier. De caravan wordt elke 50 km verplaatst en met de auto wordt er dagelijks over en weer gereden. Alles kan hier. Ik ben ook de eerste gekleurde pelegrini tegenkomen, Albert uit Washington DC. Gaat heel traag vooruit maar heeft zijn tijd. Toegekomen in Ledigos , waar we vanavond naar de finale van de Champions League kunnen kijken. Ik heb ook even gebeld met het gemeentehuis, Koen die alle openbare werken opvolgt. Men is een nieuwe vloer in de hall aan het leggen, het Driesplein is wat uitgesteld wegens niet tijdig klaar van de watermaatschappiij, het voetpad naar het station schiet op, de werken in de Langestraat gaan goed vooruit en er komt een flashlicht aan het schooltje en men begint eerstdaag aan de Lombeekstraat. Ook contact gehad met Yvan, onze burgemeester. Wij erken in deze coalitie prachtig samen, bedankt Yvan en de andere collega's. Vandaagben ik over de helft van mijn pelgruimstocht. Volgens mijn roadboek zijn we 392 km ver en zijn er nog 372 te doen. Ik kan beginnen aftellen. Het lijf doet het steeds beter. De voeten doen 's morgens minder pijn en mijn rug is de rugzak blijkbaar al gewoon. Weeral kan ik geen foto's doorsturen. De meeste computers staan in een kast en men betaalt via een automaat.Ik kan mijn apparaat niet aansluiten. Belangrijkste is dat ik iets van mij kan laten horen. Paul
27-05-2009 om 17:13
geschreven door Paul Geeraerts
dinsdag 26 mei
Van Itero de la Vega naar Villalcazar de Sirga, Wij zijn nu echt in de Mista aanbeland, lange rechte wegen, kilometers lang, op een hoogvlakte. Een van onze medestappers, Barbara uit Slovenie moest afhaken. Dat doet toch wat, veertien dagen met elkaar optrekken en dan moeten besluiten dat het niet meer gaat. Traantjes natuurlijk en hopelijk zien we haar nog ooit weer. Barbara's voet was echter sterk opgezwollen en zij kon de laatste twee nachten niet slapen.In Fromista heedt zij besloten om te stoppen en een paar dagen rust te nemen. Ik heb haar mijn tube ontstekingsmiddel gegeven want in het dorp was zelfs geen farmacie. Hopelijk herstelt ze snel. Deze avond zijn we aangekomen in Villalcazar de Sirga. Een Auberge gerund door twee Amerikanen. Vrijwilligers voor veertien dagen die ons perfect hebben ontvangen. Wij kregen een kamer met net zeven bedden. Onze was gedaan en opgehangen en daarna naar de winkel om eten. Deze avond hebben we zelf gekookt. Aardappelen, een grote pan met uien, tomaten, wat look en pepers. Onderweg had ik twee pakjes chickensoep gekocht en dat was ons voorgerecht. Met wat wijn erbij werd het een mooie maaltijd. Om tien uur in bed, wat voor ons doen zeer laat is. Tijdens de tocht heb ik teruggedacht aan de interessante politici die ik heb gekend. Bovenaan op het lijste komt Emiel Coposu, een roemeen die dertig jaar in de gevangenis zat ten tijden van Ceauscescu en toch nog de kracht had om een Christen-democratische partij te leiden.Ik heb later zijn gevangeniscel bezocht . Bangelijk. Rika Steyaert komt op de tweede rij waarschijnlijk omdat zij de eerste minister was waarvoor ik mocht werken. Een ACW- er met een zeer grote stijl. Zij leerde mij dat ik niet op verlof mocht maar wel op vakantie want verlof is een gunst en vakantie is een recht. En dan natuurlijk de gebroeders Van Rompuy. Eric voor zijn rechtaan-rechtuit stijl en Herman voor zijn intelegentie en taktisch vermogen. Ik geloof dat hij nog tot veel in staat is. Paul
27-05-2009 om 16:56
geschreven door Paul Geeraerts
maandag 25 mei
Van Hontanas naar Itero de la Vega, vandaag vroeg vertrokken. Het is toch wat om met acht personen op een helf uur aan de start te staan. een echt kattewasje en vertrekken. Onze eertse stop was wel wat laat in San Anton. Er was onderweg een oude grote kapel, gerund door Italianen die dienst doet als refuggio. Gezien Garry van Italiaanse afkomst is konden we niet anders dan er stoppen. Wij kregen gratis koffie aangeboden en samen met de Italianen werd Sancta Lucia aangeheven. Een mooi moment want heette niet een van de meisjes die er ook waren Lucia. Doorgestapt tot Itero de la Vega en de eerste Albergue ingedoken. Wij dachten een grote was te kunnen doen want er stond een wasmachine en droogmachine, maar beiden stuk, Dus nog maar eens handwas. Het eten was er redelijk. Nog even iets over mijn uitrusting. Naast de onvermijdelijke goede schoenen die ik heb gekocht tijdens onze laatste skivakantie in Livorno, heb ik een rugzak van 60 liter. Daar kan behoorlijk wat in. Van mijn wandelstok heb ik ook reeds veel plezier gehad. Het ontlast de rugen de benen bij het stijgen en het geeft je toch meer zekerheid bij het dalen. De extra lichte slaapzak is schitterend, alleen kan ik er mij niet te veel in draaien, en gezien dat een van mijn specialiteiten zou zijn.... De t-shirts zijn perfect, nemen goed vocht op en geven het af en zijn na het wassen snel droog. De sokken komen van de douane, de extra zware blauwe sokken - zeer goed. Van ons Marie-Louise kreeg ik met nieuwjaar een lichte training die mij goed van pas komt. Maar nu het slechte nieuws, mijn eerste paar sokken vergat ik al de eerste dag, geen erg, ik heb er nog drie paar. Maar vandaag vergat ik mijn trainingsbroek. Nu moet ik met een lange broek verder, een stripbroek. Ik zal mij iets moeten kopen in de eerstvolgende stad. Ik vrees Leon. Paul
27-05-2009 om 16:41
geschreven door Paul Geeraerts
25-05-2009
maandag 25 mei
Van Hontanas naar Itero de la Vega, deze morgen nog maar eens beslist om niet te veel kilometers te doen. En deze keer is het gelukt. Slechts een goeie twintig kilometer. Een prachtige tocht, tot op vandaag het mooiste. Een nijdige helling na een tiental kilometers maar een landschap voor een postkaart. Ik zit hier op een overjaarse computer te tikken met nog een aansluiting via de gewone telefoon. Dus jammer genoeg weer geen foto s. Onderweg zijn we gestopt in een refugio die gerund wordt door Italianen. En dit in een oude kapel. Wij kregen gratis koffie aangeboden en Garry die van Italiaanse afkomst is heeft met een koortje Samcta Lucia gezongen. Om 13 u 30 aangekomen in een regugio die er netjes uitzag en onmiddellijk gestopt. Even recuperen van de voorbije dagen. Wij hebben ook de provincie Burgos verlaten. Welke soort pelegrino s zijn er. Ten eertse de goed getrainde jonge mannen en vrouwen die er niet voor terugschrikken om 40 km per dag af te leggen. Ten tweede de fietsers, mountainbikers. Ten derde de sukkelaars die er misschien wel twee maanden over doen om Santago te bereieken. En tenslotte wij, vrouwen en mannen van rond de zestig die een droom hadden en deze nu willen verwezenlijken. Ik behoor natuurlijk tot deze laatste groep. Erg tevreden dat ik dit mag doen . Paul
25-05-2009 om 18:03
geschreven door Paul Geeraerts
dag 12
Van Burgos naar Hontanas, vandaag zondag. Het was giateren feest in Burgos en dat hebben we de ganse nacht gehoord. Op straat liepen heel wt families met communicaten. Prachtig in lange witte jurken zoals wij dat in onze jeugd kenden. En daarna fiesta tot in de vroege uurtjes, zeker tot 4 uur s morgens. Om 7 u 30 vertrokken voor wat we als een overgangsdag hadden gepland na de twee lange dagenb. Het viel anders uit want op de voorziene stopplaats was er geen plaats meer in de hergebrg. Waar hebben we dat nog gehoord. Dan maar doorgestapt tot de volgende refuge maar daar ook vingen we bot. Dus nog maar eens door. Tot grote ramp vonden we geen drinken meer en moesten de laatste 10 km zorder water door. oOp de tanden bijten en we kwamen toe in Hontanas, een godvergeten dorpje van maximum 200 inwoners met de nodige slaapgelegenheid. Wij konden terecht in een bijgebouw van de gemeente, een kamer met acht bedden, net wat we nodig hadden. s Avonds een pelegrinomenu die weinig om het lijf had maar met enkele biertjes en wat wijn zijn we snel tevreden. Het internet was stuk, dus geen mogelijkheid tot bericht. De weg was wel prachtig en dat maakt veel goed. Paul
25-05-2009 om 17:54
geschreven door Paul Geeraerts
23-05-2009
dag 11
Van Redecilla del Camino naar Burgos, Carol heeft de nacht goed doorstaan. Maar. Ik had gisteren nog mijn wasje gedaan en al mijn kousen waren in de was. Een paar was min of meer droog. Gevaarlijk voor de voeten maar met Gehwol goed ingestreken en het ging. Regen deze morgen. Ik ben er goed op voorzien, gamaches en een poncho. Dat is doenbaar. De Canadezen hebben geen poncho en na een kwartier zijn ze strondnat. Ze denken er aan om in het volgende dorp te stoppen en het weer af te wachten:. Maar Onze Lieve Heer was met ons - na een uur een regenboog - een waterzonnetje - wat wind - en we konden door. Toch een zware tocht, zeker in combinatie met gisteren. En aangekomen na de middag in Burgos. Een pracht van een kathedraal. vandaag twee SMSjes gehad, een van Albert, mijn jeugdvriend. Albert wat hebben we als kind allemaal niet meegemaakt. We knikkerden de Ronde van Frankrijk onder de poort. Dank voor de steun. Ook een bericht van mijn goede vriend Jef den Bakker en zijn Greta. Jef, als we thuiszijn zingen we zoals in onze gloriedagen van de Sporting : Het eit vandoag goe weer geweest. Vandaag kon ik dat goed gebruiken. Dank aan iedereen die een reactie schreef op mijn blog, ik heb er vandaag wat tijd voor gemaakt om alles te lezen. Fred, mijn riem is al twee gaatjes kleiner. Hubert, yes we can. Johan, een aangename verrassing. Peter, misschien later iets voor jou als je veeel traint. Leen, het is hier soms zo stil langs de weg dat ik aan jou denk. Ook Nonkel Frans en tante Anna, zij vragen zoveel naar mij schijnt het. ik stuur een kaartje onderweg. Karen, het is een belevenis , met gelijkgezinden die hun lijf tegenkomen maar er zijn zo n mooie ontmoetingen. Ik weet dat Yvan goed opvolgt. Hij is nu ook in Spanje maar toch mijlenver. De collega s op het werk hebben mij ook al bericht, Harry, het gaat nog steeds goed. Greta, bedankt voor de koord. Vandaag ben ik een kudde schapen tegen het lijf gelopen. Was er toch wel een zwart schaap bij zeker. aan wie zou ik dan denken? En toch is het die zus die als enige van mijn zussen de tocht zou kunnen volmaken. Ik heb vier prachtige zussen, wie kan dat de dag van vandaag nog zeggen. Paul ps jammer geen aansluiting voor de fotos misschien morgen
23-05-2009 om 18:22
geschreven door Paul Geeraerts
Dag 10
Vandaag vrijdag vliegen we er in. wij hadden 38 km gepland wegens geen tussenstop na 25 km. Dan maar doorgestapt, het werd een moeilijke tocht over toch wel enkele nijdige hellingen, maar het veel viel mee, misschien wel te warm, daarom de raad van Willy Teirlinck goed opgevolgd, elk half uur drinken. ik kwam vandaag op ongeveer 4 liter - water- de pintjes bij aankomst niet meegerekend. Over de berg hadden we niet veel keuze, een oude albergue, die ik maar twee op tien geef. De matras was als een hangmat, met een diepe put, het sanitair trok op niet veel en we konden aan geen warm eten geraken. Dan maar een stuk brood met hesp en kaas. Gelukkig was de wijn niet slecht en maar drie euro - per fles. Een van onze gezellen- Carol uit Vancouver- kreeg koorts maar met een goede feece van de week van het paard kreeg ze met erbovenop een hoop dekens toch warm. En s nachts donder en bliksem. Paul
23-05-2009 om 18:06
geschreven door Paul Geeraerts
21-05-2009
Dag negen - Onze Lieve Heer Hemelvaart
Ideeën bepalen de tijd waarin we leven. Fva Wanneer ik terugdenk over de vele jaren in de gemeentepolitiek en ik twee personen zou moeten uitkiezen die in de raad indruk op mij hebben gemaakt zijn het zonder twijfel Frank Rossignol en Mark Touchant. Deze twee rebellen met ideeën kwamen natuurlijk in botsing met de " gestelde lichamen" . Zij bezaten beiden de kunst om met een tussenkomst het verhaal van de dag te doorkruisen. Jammer dat we vandaag in onze Affligemse gemeenteraad op onze honger moeten blijven. Om Frank en Mark te eren ben ik daarom vandaag begonnen met een zin uit het boek dat Frank kortelings uitgeeft: Hij nlijft creatief bezig in de muziek en met het woord. Een man naar mijn hart. De onrustige natuur van Mark heeft hem nu naar een Bed and Breakfest gebracht in Spanje. Zal dit zijn laatste reis zijn naar een veste thuis, ik betijfel het. Goed wat vandaag? Gestapt van Azofra naar Redecilla del Camino, meer dan 27 km, zonder een omleiding te rekenen. Wij zijn vandaag weggegaan uit de Rioga en zijn in de provincie Burgos beland. Nog 75 km te gaan tot Burgos. Deze morgen gelijk vertrokken met de drie Koreanen maar ze snel achtergelaten om een tijdje te lopen met een Nederlandse. Een van onze compagnons hebben we moeten achterlaten in Santo Domingo de la Calzada wegens voetverstuiking en maagkrampen. Hij gaat enkele dagen rust nemen en dan verderstappen. De legende van Santa Domingo kan je maar best zelf opzoeken. In ieder geval heb ik de kraaiende haan in de prachtig met veel goud versierde kerk kunnen filmen. Deze morgen ook mijn eerste blijn of is het blein? moeten opensteken. Ontsmet en daarna een pleister. Ik heb er geen lst meer van gehad maar toch zeer moe. De refugio leeft op donnaties, men geeft wat men wil of kan, zowel om te slapen als om te eten. Toch hij zeer net. Paul
21-05-2009 om 18:11
geschreven door Paul Geeraerts
20-05-2009
dag 8
Van Navarrete naar Azofra, terug een mooie dag gehad, prachtig weer en om 7 u 15 gestart . Het is toch een voorrecht om s morgens door de natuur te lopen wanneer de vogels zingen, het niet te warm is en vooral wanneer de weg lichtjes bergaf gaat. Na een tijdje hebben we naast de nationale weg gelopen, goed afgescheiden op een kiezelbaan. De boeren zijn volop bezig de onderste bladeren van de druivelaars te plukken. Een ganse dag tussen de wijngaarden. Vandaag heel wat mountainbikers gezien. Ze zijn vriendelijk en roepen van ver. Ik denk dat dit toch ook lastig is, met je bagage op de rug of in zakken. Op de hellingen op het einde van de dag heb ik er veel zien afstappen. Zopas toegekomen met een twee Japanners en een Koreaanse. Nog even vertellen dat we gisteren weer zelf eten hebben klaargemaakt. Macaroni met vis en daarna een klein lapje varkensvlees met veel sla, tomaten, worteltjes en erwtjes. Als dessert een perzik. Het is wel gemakkellijk dat de winkels lang open zijn. En ja het moest eens gebeuren. Vroeg gaan slapen met enkele biertjes en direct in slaap gevallen met gedonder. Mijn bedgeburen dachten dat het voor de grap was maar er zijn er enkelen onder u die aan de lijve hebben ondervonden dat ik na een halve minuut al muziek kan maken. Naar het schijnt is het later wel meegevallen: Vandaag een prachtige gemeentelijke refuge met kamertjes voor twee personen, ik slaap met Garry. Goeie douches en terug ons wasje gedaan. Elke dag de onderbroek, de kousen en de shirt wassen is noodzakelijk, het is hier behoorlijk warm met alle gevolgen vandien. Op de weg was links een kleine bergketen waar er nog sneeuw lag. Jammer, ik kan weer geen foto s toeveoegen, misschien morgen. Paul
20-05-2009 om 15:03
geschreven door Paul Geeraerts
19-05-2009
dag 7
Vandaag dinsdag 19 mei, gestapt tot Naverreta, een dorp in de Rioga. Het is zeer duidelijk dat we in een van de bekendste wijnstreken in Spanje zijn aangeland. Op de heuvels heel veel wijnvelden waar men nu volop aan het werk is. Vandaag niet zoveel kilometers, 22, omdat het moeilijk anders uitkwam. Na de grote trip van gisteren zitten we wat moeilijk om kilometers te doen. Meer is telkens er nog tien bovenop, en dat is niet lang houdbaar. Maar we hebben uitgerekend dat 12 juni toch haalbaar blijft. Vandaag vertrokken om 7 u 15 en door Logrongo gestapt en toch wel wat laat gestopt om te eten, het was al 13 uur.Vandaag drie Nieuw-Zeelanders meegestapt. Je vraagt je af wat zij hier komen zoeken. Maar dit is zellicht de enige zeer lange wandeltocht die met de rugzak te doen is zonder zich al te veel zorgen moeten te maken. Ook een ouder Japans koppel in deze refugio. 73 en 76 jaar. hun enige toegift is dat de begage van refugio tot refugio wordt vervoerd. Om twee uur aangekomen in een nette refugio, op dit ogenblik door een vrijwilliger uit Bretagne gerund. Op het eerste gezicht wat onvriendelijk maar later op de namiddag vergastte hij iedereen op een gratis bretoense crepe. Morgen wordt het weer een dag van iets meer dan 20 km. Het weer is fantastisch, fris in de morgen zodat we tegen de middag bijna ter plaatse zijn. Dus om 10 uur een korte stop en insmeren tegen de zon. Daar kunnen jullie alleen maar van dromen zeker? Ik heb vandaag een ganse dag zitten piekeren over de periode na de zomer 2006 tot april 2007. Wat was dat toch moeilijk. Onzekerheid, tegenstand, rechtbanken, onderzoekscommissies, Raad van State. Dit wil ik echt niet meer meemaken. En toch was het al die inspanningen misschien wel waard. Gisteravond werd er door de Canadezen gekookt. Mijn bijdrage bestond er in om voor een fles Martini te zorgen en twee flessen Rioga. Wat vanavond brengt weet ik niet - afwachten en zich laten verassen, dat is ook de Camino. Of wordt het terug een Pelegrino-menu? Geen foto s vandaag wegens geen aansluiting. Groeten, Paul
19-05-2009 om 17:55
geschreven door Paul Geeraerts
18-05-2009
dag 6
Vandaag maandag 18 mei van Villamoyor de Monjardin tot Vienna Vanmorgen bij manier van spreken gevlogen. Na ontbijt vertrokken om kwart voor zeven en in dalende lijn naar Los Arcos. Ik heb de ganse dag alleen gelopen. De 12 km werden afgelegd in minder dan 3 uur. Maar daarna kwamen de heuvels terug. Klimmen en dalen steeds weer. Mooie zon en een temperatuur van ongeveer 25 graden. Daar kunnen jullie alleen maar van dromen zeker? Vanop 10 km afstand zagen we soms op de top van een heuvel onze bestemming. Toegekomen in Vienna om 14 uur, doodop. Maar wat kan een douche doen. Ondertussen zijn ook de anderen aangekomen. Er wordt in deze refugio geen maaltijd aangeboden maar de keuken is ok. Misschien wordt er zel gekookt. Ik wil deze dag opdragen aan Albert De Greve, de vader van Nonkel kamiel die overleden is, aan mijn broer en mijn schoonbroer en de kindjes die onze familie de laatste jaren moest verliezen. Groetjes, ik hou het wel vol.
18-05-2009 om 15:55
geschreven door Paul Geeraerts
Dag 5
Van Cirauqui naar Viliñayor Monjardin, het werd een moeilijke tocht met op het einde een flinke klim. De auberge waar we overnachten werd opngehouden door een groep Nederlanders. Mooi vernieuwde oude woning met terrasmaar met kleine kamertjes en met laag plafond. Twee bedden hoog ligt men praktisch tegen het plafond. Ik vond er plaats met Barbara , een Sloveense vrouw van rond de vijftig die ook reeds een paar dagen in hetzelfde rythme loopt. De Canadezen moesten naar de parochiale minder nette refugio. Er werd een minuut stilte gevraagd, bezinning, voor het eten. Het eten van de pelegrino is eetbaar maar ik kan het toch niet lekker vinden. Sla als voorgerecht, een soort goulash met een bol rijst en daarna yougourth. Daarbij een lokale wijn om alles wat smaak te geven. Na het etenwas er voor de liefhebbers nog een half uur bezinning. Ik heb meegedaan, je bent tenslotte op de Camino. Rita belde mij dat Kenzo is gestorven. Het hondje had Nathalie gekregen van de manege t hof in Asse, nu toch al 13 jaar geleden. Kenzo was nooit ziek en is op een week tijd zo achteruit gegaan dat het niet anders meer kon. Alsof ik het wist voor mijn vertrek heb ik nog een foto genomen:
18-05-2009 om 15:45
geschreven door Paul Geeraerts
17-05-2009
dag 4
van Cizur Menor naar Cirauqui We hebben Puenta la Reina gelaten voor wat het is en verder gestapt. Vandaag over een prachtige berg gestap, zeer zwaar maar prachtig et boven standbeelden voor de pelgrims. Mooie maar toch wel heuvelachtige wegen met kiezel. Niet van de poes. Deze avond geland in een mooi dorpje Cirauqui, boven op een heuvel met er rond wijngaarden. Een kleine albergue, cooperatief met vriendelijke mensen. Naar huis gebeld en de boodschap gekregen dat het niet goed gaat met onze kleine hond, waarschijnlijk zie ik hem niet meer terug. Toevallig zie ik deze morgen een teckel die erg op Kenzo gelijkt. Ik ben heel blij toch onderweg een internetaansluiting gvonden te hebben. En ik heb bericht gekrgen dat er barragewedstrijden zijn tussen Anderlecht en Standard:
Douglas uit Montréal
Gary met zijn 2 dochters Carol en Caren uit Vancouver
17-05-2009 om 12:20
geschreven door Paul Geeraerts
dag 3
Vandaag tot Cizur Minor, een refugio uitgebaat door vrijwilligers van de Orde van Malta. Hier heb ik mijn eerste Vlaamse ontmoet, Francoise uit Gavere. Onderweg zagen we drei kleine Koreaantjes met grote rugzakken. Een ervan had haar voet verstuikt, dat komt de eerste dagen niet goed denk ik. Maar steeds de glimlach toch. s avonds gaan eten, pelgrimsmenu, en die zijn echt basic. Maar ja daarom zijn we ook pelegrino s: Dit is wat kort want ik schreef het twee dagen later. Frank Rosignol gaf mij een voorontwerp mee van zijn boek dat na de zomer verschijnt. Prachtig Frank, dergelijke teksten kunnen slechts van mensen als jou komen.
17-05-2009 om 12:17
geschreven door Paul Geeraerts
14-05-2009
Dag 2
Van Roncevalles naar Lassoaña, Deze morgen toch om nooit te vergeten. Stipt om 6 uur ging het licht aan in de refugeo. Bijna iedereen recht zitten in bed - 186 - en dan zo snel mogelijk vertrekken. Geen mogelijkheid voor ontbijt of een drankje. Vanaf 5 uur was er al gestommel in het donker met hier en daar een pillicht. Wij vertrokken, de vier Canadezen, de Duitser en ikzelf, om kwart voor zeven. De nacht weer hevig onweer waardoor de pelgrimsweg er behoorlijk glad bijlag. Toch een moeilijke passage met veel op en af en nu en dan te veel water op de weg. Pas rond 10 uur vonden we een herberg waar we een broodje konden krijgen. Tot 14 uur verder gestapt en weer een broodje gegeten en fruit gekocht. We kregen vandaag rond de middag met regen af te rekenen. Terug onze Australische vrienden gezien, waarschijnlijk voor het laatst want zij zochten vroeger dan wij een refugio op. Onze vriend Douglas, 74 jaar houdt het goed vol. Eigenlijk ben ik op dit ogenblik blij dat hij in onze stapgroep blijft, zo kan ik ook tijdig wat uitrusten. Rond 4 uur aangekomen in Lassoaña en de laatste slaapplaatsen ingenomen: Nu een 60-tal bedden. Ilde, het waren 31.546 stappen: De douche was welkom en gezien het slechte weer had ik heel wat waswerk. Hopelijk droogt het een beetje, want elk gewicht telt. Zo een tocht is toch vooral een serieuse krachtinspanning. Je bent steeds bezig met de volgende helling of de volgende afdaling. Tijd om aan andere dingen te denken is er nog niet bij. Gisteravond ook met Yvan gebeld om te weten hoe de gemeenteraad was verlopen. Blijkbaar geen problemen. Vandaag toch even een dank aan mijn familie, mijn ouders, broers en zussen. Ik heb een kommerloze jeugd gehad en ondanks ons groot aantal hebben we allen ons ding kunnen doen en zijn we goed terecht gekomen: Jammer, weer geen mogelijkheid om een foto toe te voegen, Paul vanaf de Camino
14-05-2009 om 00:00
geschreven door Paul Geeraerts
13-05-2009
dag 1
Naar Roncevalles, gisteravond hadden we in de refugio een fijne avond. De bazin was jarig en trakteerde op cava. Wij sliepen met vier op een kamer: In de refugio waren Nederlanders, ik als enige vlamig, twee Canadezen, een paar Duitsers, twee Denen.. Deze morgen om kwart voor acht vertrokken in Sint Jean. Wij waren er niet gerust in want tijdens de nacht had het flink geonweerd en geregend. Gelukkig hebben we geen regen gezen, soms liepen we wel in de mist. Bij de start kreeg ik het gezelschap van een jong Australisch koppel . Later van de canadezen, een vader met zijn twee dochters van boven de dertig. Op de berg sloot er nog een andere oudere canadees aan, 74 jaar en nog een francaise. Samen hebben we de tocht verder gezet. Het was afzien, onmiddellijk scherp omhoog en blijven klimmen. Maar goed , ik heb het gehaald, waarschijnlijk het moeilijkste stuk van de Camino. Vanavond naar de mis geweest, jammer alleen in het Spaans,. De pastoor vernoemde alle nationaliteiten, zelfs uit Zuid-Amerika, Korea, Japan.... Vanavond slapen in een grote zaal met 186 bedden, telkens twee boven elkaar. Morgenochtend om 6 uur opstaan en om 8 uur moet iedereen de refugio verlaten hebben. Ik heb vooor de eerste keer in mijn leven de was moeten doen. Want anders worden we grote stinkers. De Camino wordt ongetwijfeld een grote belevenis met toffe mensen rond je. Iedereen deelt, chocolade, broodjes...... Jammer dat ik geen foto s kan doorsturen, ik hoop dat het morgen kan. Voila, zoals een chinees spreekwoord zegt, elke reis begint met de eerste stap, ik heb nu de eerste dag gelopen. Groeten en buon Camino Paul
13-05-2009 om 00:00
geschreven door Paul Geeraerts
12-05-2009
Dag 0
Saint Jean Pied de Port, vandaag de ganse dag gereisd naar mijn startpunt Saint Jean Pied de Port. Een klein "stadje" van goed 1100 inwoners maar voor pelgrims een heilige startplaats naar Compostela. Ik overnacht in de refuge Esprit du Chemin die gerund wordt door Nederlanders. Een koppel dat gans de zomer blijft en twee vrijwilligers. Châpeau voorde SNCF - de TVG van Brussel naar Bordeaux en de aansluiting naar Bayonne liepen perfect. Geen minuutje over tijd. Daarna onmiddellijk aansluiting en via een boemeltreintje met één wagon naar hier.
Mijn eerste probleempje al gehad. Naar de douche en mijn handdoek vergeten. Dan maar zo in de kleren, het zal wel drogen.
Men geeft voor morgen goed weer, bewolkt en niet te warm.
In de refuge alle nationaliteiten, Nederlanders, uiteraard, de enige Vlaming , Duitsers, Fransen, Denen, Japanners..;
De PC is van een zeer oud type zodat ik geen foto's kan doorsturen, komt nog wel.
Groetjes aan iedereen,
Paul
12-05-2009 om 19:15
geschreven door Paul Geeraerts
11-05-2009
Dag - 1
De laatste dag thuis. Vandaag alles in orde gebracht om bij volmacht te laten stemmen. Mijn favorieten mogen gerust zijn. Rita zorgt er voor. Ook telefoons gehad van mijn beste vrienden die mij alle morele steun verlenen. Broers en zussen die nog even van hen laten horen. Doe het goed, kom veilig thuis. Mijn rugzak heeft toch wat meer gewicht dan de voorziene 9 kg. Ik kom aan 11 kg en er kan echt niets meer uit. De kinderen zijn langs geweest en nu op tijd in bed om morgen fris te vertrekken. Nog een foto met Rita en dat was het. Tot in Spanje.
11-05-2009 om 20:04
geschreven door Paul Geeraerts
10-05-2009
vertrek - 2
Vandaag zondag 10 mei is het moederkensdag. Er staat nog heelwat op het programma.
Nog twee dagen thuis. gisteravond heeft Frank mij de knepen geleerd van mijn blog zodat ik die regelmatig vanuit een internetcafé kan bijwerken.
Er waren wat probleempjes om via mijn filmapparaat ook foto's te sturen maar Frank heeft dat opgelost. Inderdaad zoals de meesten onder u weten ben ik reeds meer dan 20 jaar een filmer en mijn apparaat mocht zeker bij mijn uitrusting niet ontbreken. Ik hoop later een mooie reportage te kunnen samenstellen van mijn belevenissen.
Vandaag natuurlijk bloemen voor Rita. Het vertrek nadert en ik weet dat ik veel van haar vraag. Merçi.
Gisteravond heb ik ook een berichtje gestuurd naar onze Eerste Minister, waarvoor ik 15 jaar heb mogen werken.
Herman, ik weet dat je, ondanks je enorm drukke opdracht, soms in gedachten mee zal trekken op mijn tocht. Ook Etienne Schouppe droomt ervan om deze tocht ooit te doen, maar volgen zijn vrouw Maria zou er eerst 20 kg af moeten. Hierbij nog een foto uit de oude doos met Will Tura, Marva en Herman de Bisschop. mijn disco-bar verleden;
10-05-2009 om 20:33
geschreven door Paul Geeraerts
