Op vrijdagavond was het dan eindelijk zover : de 1/2 marathon waar we zoals zovele clubleden , zolang naar hadden uitgekeken. De polls , onderlinge strijd , o.a. voor de snelste Gavertrimmer , het waren allemaal stimuli die je adrenaline nog wat sneller deden stromen. Mijn tegenstanders die aan de start kwamen om de "titel" van snelste Gavertrimmer binnen te halen , Frederic Creupelandt en Ludovic Vanlede hadden beiden een dag verlof genomen , om zich optimaal voor te bereiden.
Fredje had daarenboven zijn vederlichte wedstrijdschoenen uit de kast gehaald , dezelfde waarmee hij zijn besttijd had neergezet in 2004 ; 1h17'04". Dit was dan ook precies de tijd waar wij ons hadden op gericht : ik stond alvast aan de start met de tussentijden van 1h17' op de hand genoteerd. Aan de startlijn kon ik mijn ogen niet geloven ; Fredje stond zowaar op de eerste rij , tussen Stijn Vandevelde (winnaar van vorig jaar) en Dimitri Gaby , mannen die vrij vlotjes onder 1h10' lopen. Was is die nu van plan ? Of is dit alleen om geen/weinig tijd te verliezen in de start ?
We gingen van start , en even verder zag ik dat Fredje kon postvatten in een vrij omvangrijke groep. Ik liep daarachter , aanvankelijk alleen, wat verder tesamen met Ludovic op 50 à 60 m afstand , de kat uit de boom te kijken , al denkend "houd Fredje dit vol ?" Ondertussen hadden we de aanloopponde van 1.085 m voltooid in 3'39" (jawadde da's rap ; 18" sneller dan mijn schema !). Even verder kreeg ik een antwoord op de voorafgaande vraag : NEEN. Fredje moest de rol lossen , en ik kwam stilletjesaan dichterbij , en even verder kon ik hem bijhalen. Na 5.087,5 m (aanloopronde + 1grote ronde) kwam ik door in 17'41"8 (nog altijd zo snel , nu zelfs 52" eronder !).
Maar na +:- 8 km voelde ik lichte steken opkomen , niet forceren gewoon je tempo blijven lopen , daardoor liep Fredje terug weg van mij , maar een paar km verder had 'm alweer bijgebeend. Na 9.090 m kwam ik door in 31'52"2 (1'18" onder schema nu). Nog één keer liep Fredje van mij weg , toe er een snellere loper ons voorbijstak , en Fredje meeging. Fredje moest echter even verder die loper laten gaan , en nog wat verder haalde ik hem de 3de terug bij. Doorkomst na 13.092,5 m : 46'32"8 (nog steeds 1'14" onder schema !). We zaten in het begin van de voorlaatste ronde en Fredje zei me : "Komaan we kunnen 1h15' halen !" Ik trok het tempo iets strakker , zodanig dat hij niet meer in staat zou zijn om nogmaals te versnellen en mij achter te laten.
Toen we tesamen aan de laatste begonnen zag ik op de klok 1h01'15" , "komaan dacht ik , je kunt misschien nog het PB van de Ludovic pakken (1h15'44" in Terneuzen 2006)!" Ik versnelde en Fredje liet een gaatje vallen , ik begon het nog moeilijk te krijgen , en hoopte dat Fredje het minstens even moeilijk had. Op een goeie km van de eindstreep haalden we waarempel nog John Vanneste bij (iemand die toch vlot 18 km/h haalt op een 10 km). De laatste 300 m versnelde ik dan nogmaals en vlamde over de streep in 1h15'25" ? De officiële uitslag zei me dan 1h15'30"2. Ik kon het nauwelijks geloven wat ik had gedaan ; maar liefst 3'35" sneller dan mijn vorig PB !
Fredje eindigde kort na mij in 1h15'44" , ook een dik PB , Ludovic in 1h16'58". Misschien moet ik nu wel mijn ambities bijstellen op de marathon voor volgend jaar ?
Op donderdag hield ik het op een dagje rust en een bezoekje aan mijn kinesist. Philippe van Enis gaf me een deugddoende massage , en nam ook nog eens mijn rug onder handen.
Woensdagavond stond zoals gebruikelijk de groepstraining op het menu. Er werd 2 x 6,75 km gelopen , voortdurend op een rustig tempo. Zeker naar aanleiding van de wedstrijd in Kuurne. Ik liep veel in het gezelschap van Fredje , mijn rechstreekse concurrent op de 1/2 marathon. Ik zag echter dat hij soepel ronddraaide , terwijl ik moest harken om gelijke tred te houden , alhoewel we niet zo snel liepen. Waren dit , met dinsdag inbegrepen dan , slechte voortekenen naar de komende wedstrijd toe ?
Dinsdagavond probeerden we een snelheidstraining uit. Enkele snelle km's met een korte tussenpauze lopen was de bedoeling. Maar na één km (in 3'30") + een 800 m (in 2'57") hield ik het voor bekeken. Voortdurend zware benen , en ik zag dat het op den duur toch niet meer vooruit zou gaan , ik zag er het nut niet meer van in.
Op 01/10 deed ik een rustige training in de Gavers van 14,7 km. We probeerden die toch rustig te lopen , maar na de eerste ronde kwam ik door in 21'43" (iets te snel ?). De 2de ronde ging al iets trager ; 22'00" (43'43") , de laatste ronde nog een tandje bij : 21'25" . Totale training : 14,7 km in 1h05'08".
Zondagnamiddag in het kluisbos deed ik een heuveltraining van +/- 20 km. Door het mooie weer liepen er veel mensen rond , zodanig dat ik veel moest "slalommen" tussen het volk door. Ik startte mijn rondjes aan 11'20" en 11'23" per ronde , waar ik normaal net onder de 12'00" loop in het begin. Dan 2 x in 11'32", dus na 4 rondjes 45'47" (normaal +/- 48'). Wat drinken en strechten nu , daarna nog 4 rondjes. Iets trager , maar wel nog steeds om en bij de 12'/ronde ; 47'50". Totale training : 1h33'37".
Vrijdagavond deed ik een duurloop van 20,25 km ; 3 x 6,75 km. Bedoeling was in blokken te lopen ; iedere ronde iets sneller. De eerste ronde ging beetrekkelijk rustig : 29'00". De 2de ronde iets te laat een tandje bijgestoken (bedoeling was iedere ronde 1' sneller) , toch nog 28'20". De laatste ronde dan nog een tandje bij : 26'45". Totale training : 1h24'05". Een geslaagde training dus. Morgen de gebruikelijke rustdag.
Dinsdag een rustdag genomen , woensdagavond stond de groepstraining op het menu. Zoals gewoonlijk werd er 2 x 6,75 km gelopen , en de eerste ronde werd rustig afgelegd. Maar de 2de ronde ging ik voluit , en helemaal alleen ; geen Fredje om me op te jagen. Toen ik de vorige keer met Fredje een supersnelle ronde liep , haalden we 24'43" (Fredje himself) en 24'55" (ikke). Nu liep ik hem in 23"54" (op enkele sec. na aan 17 km/h). De vorm is er dus nog steeds !
Vanavond deed ik weer eens mee in een - dit keer korte - wedstrijd. Met de uithouding zat vanzelfsprekend alles goed , na de vele lange duurlopen in voorbereiding op de IFF-marathon op 09/09/07 , maar hoe zat het met de snelheid ? Ik hoopte me te kunnen meten met clubgenoten Frederic Creupelandt en Ludovic Vanlede , die toch snelheden halen op dergelijke korte afstanden van om en bij de 17 km/h. De bedoeling was zeker niet te snel te vertrekken , bv. starten op korte afstand van Fredje en Ludovic , om dan misschien later mijn kans te wagen , het liep enigszins anders uit . . .
We namen de start , en ik deed zoals gepland : kort nabij volgen. Ik liet ze maar lopen , en ze liepen uit tot zo'n 15 m voor mij. Op het einde van de eerste ronde had ik ze echter bijgehaald , enkele honderden meters verder nam ik het commando over , en tesamen met Fredje liep ik Ludovic op achterstand.
Bijna 2 ronden achter de rug : oei daar waren die steken weer : komaan doorbijten ! We begonnen ondertussen ook al te naderen op de 2de in de wedstrijd : Patrick Devos. We wisselden elkaar enkele keren af , Fredje en ik , tot ik Fredje moest laten gaan. Fredje haalde kort daarna Patrick bij , een halve ronde verder was het mijn beurt. We liepen nu met 3 tesamen , tot net voor we aan de laatste ronde begonnen. Daar versnelde ik , en alle 2 moesten ze een gaatje laten vallen.
Ik passeerde de eindmeet voor de laatste rondeen voelde dat de steken voorbij waren , YES ! Ik bleef het tempo hoog houden , en het gat werd iets groter. In de laatste km voelde ik wel dat ik er redelijk "door" zat , maar Fredje (eerste achtervolger) kwam niet naderbij. In de laatste honderden meters moest ik wel nog versnellen om hem af te houden.
Ik liep tenslotte de afstand van 10,8 km in 36'57" of 17,53 km/h , ik was enorm verbaasd over mijn prestatie , want de laatste dagen was het "gene vetten" op training. Zware benen , pijnlijk gevoel in linkerbil en linkerkant heup. Maar ja , eens ik mijn wonder-wedstrijdslofen aantrek , is er geen houden meer aan !
De prestatie van vanavond opent perspectieven naar de 1/2 marathon van Kuurne binnen 14 dagen.
Vorig jaar liep ik immers 39'45" (16,3 km/h) op de Zandloperjogging , nu 2'48" sneller.
Op deze zondagmorgen was het dan eindelijk zover: de marathon waar ik me zo lang op had voorbereid. Om 10h00 zou het startschot gaan, en zou ik 42.2 km voor de voeten geschoven krijgen. Met mijn zus als begeleidster op de fiets, een deftige marathonvoorbereiding , en de nodige rust de laatste weken,kon er niets fout gaan , toch ?
Er drongen zich echter de laatste paar weken ook vele vragen op ; Was ik , zoals er al enkelen hadden geïnsinueerd, niet té vroeg in vorm (zwaarste trainingsmaand was Juli
met 485 km)?
Had ik niet te vroeg afgebouwd qua aantal km's? Had ik de week ervoor niet te zot gedaan? (in Kemmel op 01/09 nog een wedstrijd gelopen)
Ik voelde me wel goed , met een extra sportmassage op donderdag, door mijn kinésist.
En met mijn wonder-wedstrijd-sloffen aan , kon het niet meer stuk. Ik had het plan opgevat om voor 2h50' te gaan, en had daarbij een schema opgesteld van 2h48'15 , benieuwd . . .
Om 10h00 klonk het startschot , en daar vertrokken we dan, onmiddellijk gingen er 2 lopers vandoor o.a. de latere winnaar Kris Cauwels , gevolgd door een groepje van 4.
Daarna volgde een groepje van +/- 5 lopers waar ik me in bevond. Het tempo ging vlot ; 7'30 na 2km , da's snel!
Na enkele km's kreeg ik reeds familievriend Ludo te zien op de fiets, die wel mijn vaste begeleider niet zou zijn op de marathon, maar toch meereed , met mij en mijn zus.
Na 5 km klokten we af in 19'20; 25 onder mijn vooropgestelde schema. Even verderop ging ik alleen voorop lopen, kort daarna vervoegde me een andere loper uit het groepje mij.
Maar na bijna 10 km kwam het groepje terug volledig samen. De 10 km ging in 39'27 ; 4 onder mijn schema.
Het groepje splitste zich op ; 3 lopers voorop , ik er vlak achter met 2 anderen in mijn kielzog, die even verder de rol moesten lossen (10de positie).
En aha , daar kreeg ik zus op de fiets te zien , die me de rest van de marathon zou begeleiden. Ik bleef nu alleen over op geringe afstand van het groepje van 3. Km 15 : 59'27 , 10 sec boven schema , geen probleem , rustig blijven.
Even verder begon er eentje te kraken uit dat groepje voor mij, ik kwam stilletjes aan dichterbij , liep hem kort na een bevoorrading voorbij, en hij kon niet aanpikken (9de positie).
Aan +/- km 18 kreeg ik last van steken in de zij , komaan op de tanden bijten !
De bemoedigende woorden van zus deden deugd.
De halve marathon kwam eraan en zie , daar kwam mijn overigens zwangere vriendin aangesneld om me toe te wuiven en aan te moedigen!
Halfweg : 1h24'07 , en ik liep nog steeds op slechts +/- 60 m van de 2 voor mij.
Maar even verderop moest ook de man in donkerblauwe tenue eraan geloven, - ondertussen waren we de 25 km gepasseerd in 1h39'04 - en nog wat verder haalde ik ook hem bij , na +/- 26 km en liet hem ogenblikkelijk achter (8ste positie).
Maar even verder hoorde ik van zus dat er 2 lopers snel dichterbij kwamen : Als ze aanpikken , doe dan geen kopwerk ! Aanpikken kon ik echter niet , ik moest hen direct laten gaan. Nu zat ik nog in 10 positie, in deze stelling zou ik bijna 10 km lopen.
Onderweg kreeg ik ook enkele keren van collega-Gavertrimmers bemoedigende woorden toegefluisterd, ze waren meer dan welkom!
Km 30 : 1h59'25 , ik begon meer en meer door mijn reserves te zitten. Ik zag dat voor mij de 2 lopers - die mij laatst waren voorbij gestoken - gesplitst waren, en diegene die eraf was gelopen kreeg het nu moeilijk (hij lag wel nog min 300m voor op mij).
Ik probeerde mijn tempo zo goed mogelijk op te pikken, en even voor de 35ste km was de achterstand geslonken tot een kleine 200 m.
Km 35 : 2h20'27 ; 1'10 boven schema. 2h50' is nog mogelijk , maar het zal moeilijk zijn.
Maar toen gebeurde het : plotselinge steken in de (linker)zij, steken die zodanig fel waren , dat gelijk wat voor een tempo er te veel aan was.
Ik moest in eerste instantie enorm vertragen, ondertussen voortdurend diep proberen te ademen en borststreek wat uit rekken , maar dit alles bracht me geen soelaas, even verder ging ik zelfs stapvoets verder.
Terwijl dit alles gebeurde , wist mijn zus niet goed wat ze hiervan moest denken ; ze dacht zei ze achteraf dat ik iets ging krijgen.
Toen alles wat bedaard was kwam ik voorzichtig terug op gang, lichte looppas, daarna toch weer iets sneller, maar alles leek me verkrampt, vooral in de heupstreek en bovenbenen, en daardoor was het nu nog moeilijker er een mooi tempo op na te houden.
Waar er eerst in de verte niemand was te zien in de achtervolging, zat er nu plots een loper op minder dan 100 m van mij en nog naderde hij.
Op 2,5 km van het einde haalde hij me bij en 500 m verder moest ik hem laten gaan. Helaas geen plaats binnen de eerste 10 dus, ik moest zelfs nog opletten, want er waren er nog aan het naderen, maar die kon ik gelukkig nog net achter mij houden.
Geen 2h50' , wel 2h52'14 , zeker niet slecht en dat voor een 2de marathon. 6'50 beter dan mijn debuutmarathon in Rotterdam.
Mijn heupgewricht leek helemaal verkrampt, vooral aan de linkerkant. Had er iemand me toen gevraagd 100m te lopen , het ging me nooit lukken. Na de eerste teleurstelling te boven zijn gekomen, vooral door de vele felicitaties van zus , vriendin & Ludo, maar ook van de collega-Gavertrimmers , beseften we toch dat dit een mooie prestatie was.
Op naar de 3de marathon ?
Waar en wanneer weet ik nog niet, we zullen zien. Feit is dat ik nu weet, dat 2h50' mogelijk is.
Woensdag werkverplaatsing + donderdag extra rustdag
Woensdag werd ik op het werk gevraagd (reeds in de namiddag) of ik naar Nederland wilde rijden , naar een werf met materiaal dat ze ginder dringend nodig hadden. Ik stemde hiermee in wetende dat ik laat thuis zou komen en bijgevolg een training niet meer mogelijk zou zijn. En dat was inderdaad zo : om 20h20 terug op het werk , en om 05h00 moest ik er terug present zijn.
Ook vandaag nemen we rust , en we zijn voor de laatste keer naar de kiné geweest , voor o.a. een sportmassage.
Vandaag de laatste lange duurloop voor de marathon. Die haspelden we af in de Gavers , zijnde 4 x 4,9 km + terugweg naar de sporthal of 20 km. Eerst 2 ronden in goed 22'30" min elk , daarna wat drinken en strechten , en dan terug 2 ronden in 22' elk , dan terugkeren naar de sporthal en afgeklokt op 1h31'. Mooie training , maar achteraf voelde ik in de rechterkuitspier toch wat te veel spanning. Een beetje té veel geforceerd ? Misschien wel , de extra rust gedurende de laatste week voor de marathon zal me goed doen.