De avonturen van een beginnend en gepassioneerd marathonloper!
29-09-2007
Training Gavers
Vrijdagavond deed ik een duurloop van 20,25 km ; 3 x 6,75 km. Bedoeling was in blokken te lopen ; iedere ronde iets sneller. De eerste ronde ging beetrekkelijk rustig : 29'00". De 2de ronde iets te laat een tandje bijgestoken (bedoeling was iedere ronde 1' sneller) , toch nog 28'20". De laatste ronde dan nog een tandje bij : 26'45". Totale training : 1h24'05". Een geslaagde training dus. Morgen de gebruikelijke rustdag.
Dinsdag een rustdag genomen , woensdagavond stond de groepstraining op het menu. Zoals gewoonlijk werd er 2 x 6,75 km gelopen , en de eerste ronde werd rustig afgelegd. Maar de 2de ronde ging ik voluit , en helemaal alleen ; geen Fredje om me op te jagen. Toen ik de vorige keer met Fredje een supersnelle ronde liep , haalden we 24'43" (Fredje himself) en 24'55" (ikke). Nu liep ik hem in 23"54" (op enkele sec. na aan 17 km/h). De vorm is er dus nog steeds !
Vanavond deed ik weer eens mee in een - dit keer korte - wedstrijd. Met de uithouding zat vanzelfsprekend alles goed , na de vele lange duurlopen in voorbereiding op de IFF-marathon op 09/09/07 , maar hoe zat het met de snelheid ? Ik hoopte me te kunnen meten met clubgenoten Frederic Creupelandt en Ludovic Vanlede , die toch snelheden halen op dergelijke korte afstanden van om en bij de 17 km/h. De bedoeling was zeker niet te snel te vertrekken , bv. starten op korte afstand van Fredje en Ludovic , om dan misschien later mijn kans te wagen , het liep enigszins anders uit . . .
We namen de start , en ik deed zoals gepland : kort nabij volgen. Ik liet ze maar lopen , en ze liepen uit tot zo'n 15 m voor mij. Op het einde van de eerste ronde had ik ze echter bijgehaald , enkele honderden meters verder nam ik het commando over , en tesamen met Fredje liep ik Ludovic op achterstand.
Bijna 2 ronden achter de rug : oei daar waren die steken weer : komaan doorbijten ! We begonnen ondertussen ook al te naderen op de 2de in de wedstrijd : Patrick Devos. We wisselden elkaar enkele keren af , Fredje en ik , tot ik Fredje moest laten gaan. Fredje haalde kort daarna Patrick bij , een halve ronde verder was het mijn beurt. We liepen nu met 3 tesamen , tot net voor we aan de laatste ronde begonnen. Daar versnelde ik , en alle 2 moesten ze een gaatje laten vallen.
Ik passeerde de eindmeet voor de laatste rondeen voelde dat de steken voorbij waren , YES ! Ik bleef het tempo hoog houden , en het gat werd iets groter. In de laatste km voelde ik wel dat ik er redelijk "door" zat , maar Fredje (eerste achtervolger) kwam niet naderbij. In de laatste honderden meters moest ik wel nog versnellen om hem af te houden.
Ik liep tenslotte de afstand van 10,8 km in 36'57" of 17,53 km/h , ik was enorm verbaasd over mijn prestatie , want de laatste dagen was het "gene vetten" op training. Zware benen , pijnlijk gevoel in linkerbil en linkerkant heup. Maar ja , eens ik mijn wonder-wedstrijdslofen aantrek , is er geen houden meer aan !
De prestatie van vanavond opent perspectieven naar de 1/2 marathon van Kuurne binnen 14 dagen.
Vorig jaar liep ik immers 39'45" (16,3 km/h) op de Zandloperjogging , nu 2'48" sneller.
Op deze zondagmorgen was het dan eindelijk zover: de marathon waar ik me zo lang op had voorbereid. Om 10h00 zou het startschot gaan, en zou ik 42.2 km voor de voeten geschoven krijgen. Met mijn zus als begeleidster op de fiets, een deftige marathonvoorbereiding , en de nodige rust de laatste weken,kon er niets fout gaan , toch ?
Er drongen zich echter de laatste paar weken ook vele vragen op ; Was ik , zoals er al enkelen hadden geïnsinueerd, niet té vroeg in vorm (zwaarste trainingsmaand was Juli
met 485 km)?
Had ik niet te vroeg afgebouwd qua aantal km's? Had ik de week ervoor niet te zot gedaan? (in Kemmel op 01/09 nog een wedstrijd gelopen)
Ik voelde me wel goed , met een extra sportmassage op donderdag, door mijn kinésist.
En met mijn wonder-wedstrijd-sloffen aan , kon het niet meer stuk. Ik had het plan opgevat om voor 2h50' te gaan, en had daarbij een schema opgesteld van 2h48'15 , benieuwd . . .
Om 10h00 klonk het startschot , en daar vertrokken we dan, onmiddellijk gingen er 2 lopers vandoor o.a. de latere winnaar Kris Cauwels , gevolgd door een groepje van 4.
Daarna volgde een groepje van +/- 5 lopers waar ik me in bevond. Het tempo ging vlot ; 7'30 na 2km , da's snel!
Na enkele km's kreeg ik reeds familievriend Ludo te zien op de fiets, die wel mijn vaste begeleider niet zou zijn op de marathon, maar toch meereed , met mij en mijn zus.
Na 5 km klokten we af in 19'20; 25 onder mijn vooropgestelde schema. Even verderop ging ik alleen voorop lopen, kort daarna vervoegde me een andere loper uit het groepje mij.
Maar na bijna 10 km kwam het groepje terug volledig samen. De 10 km ging in 39'27 ; 4 onder mijn schema.
Het groepje splitste zich op ; 3 lopers voorop , ik er vlak achter met 2 anderen in mijn kielzog, die even verder de rol moesten lossen (10de positie).
En aha , daar kreeg ik zus op de fiets te zien , die me de rest van de marathon zou begeleiden. Ik bleef nu alleen over op geringe afstand van het groepje van 3. Km 15 : 59'27 , 10 sec boven schema , geen probleem , rustig blijven.
Even verder begon er eentje te kraken uit dat groepje voor mij, ik kwam stilletjes aan dichterbij , liep hem kort na een bevoorrading voorbij, en hij kon niet aanpikken (9de positie).
Aan +/- km 18 kreeg ik last van steken in de zij , komaan op de tanden bijten !
De bemoedigende woorden van zus deden deugd.
De halve marathon kwam eraan en zie , daar kwam mijn overigens zwangere vriendin aangesneld om me toe te wuiven en aan te moedigen!
Halfweg : 1h24'07 , en ik liep nog steeds op slechts +/- 60 m van de 2 voor mij.
Maar even verderop moest ook de man in donkerblauwe tenue eraan geloven, - ondertussen waren we de 25 km gepasseerd in 1h39'04 - en nog wat verder haalde ik ook hem bij , na +/- 26 km en liet hem ogenblikkelijk achter (8ste positie).
Maar even verder hoorde ik van zus dat er 2 lopers snel dichterbij kwamen : Als ze aanpikken , doe dan geen kopwerk ! Aanpikken kon ik echter niet , ik moest hen direct laten gaan. Nu zat ik nog in 10 positie, in deze stelling zou ik bijna 10 km lopen.
Onderweg kreeg ik ook enkele keren van collega-Gavertrimmers bemoedigende woorden toegefluisterd, ze waren meer dan welkom!
Km 30 : 1h59'25 , ik begon meer en meer door mijn reserves te zitten. Ik zag dat voor mij de 2 lopers - die mij laatst waren voorbij gestoken - gesplitst waren, en diegene die eraf was gelopen kreeg het nu moeilijk (hij lag wel nog min 300m voor op mij).
Ik probeerde mijn tempo zo goed mogelijk op te pikken, en even voor de 35ste km was de achterstand geslonken tot een kleine 200 m.
Km 35 : 2h20'27 ; 1'10 boven schema. 2h50' is nog mogelijk , maar het zal moeilijk zijn.
Maar toen gebeurde het : plotselinge steken in de (linker)zij, steken die zodanig fel waren , dat gelijk wat voor een tempo er te veel aan was.
Ik moest in eerste instantie enorm vertragen, ondertussen voortdurend diep proberen te ademen en borststreek wat uit rekken , maar dit alles bracht me geen soelaas, even verder ging ik zelfs stapvoets verder.
Terwijl dit alles gebeurde , wist mijn zus niet goed wat ze hiervan moest denken ; ze dacht zei ze achteraf dat ik iets ging krijgen.
Toen alles wat bedaard was kwam ik voorzichtig terug op gang, lichte looppas, daarna toch weer iets sneller, maar alles leek me verkrampt, vooral in de heupstreek en bovenbenen, en daardoor was het nu nog moeilijker er een mooi tempo op na te houden.
Waar er eerst in de verte niemand was te zien in de achtervolging, zat er nu plots een loper op minder dan 100 m van mij en nog naderde hij.
Op 2,5 km van het einde haalde hij me bij en 500 m verder moest ik hem laten gaan. Helaas geen plaats binnen de eerste 10 dus, ik moest zelfs nog opletten, want er waren er nog aan het naderen, maar die kon ik gelukkig nog net achter mij houden.
Geen 2h50' , wel 2h52'14 , zeker niet slecht en dat voor een 2de marathon. 6'50 beter dan mijn debuutmarathon in Rotterdam.
Mijn heupgewricht leek helemaal verkrampt, vooral aan de linkerkant. Had er iemand me toen gevraagd 100m te lopen , het ging me nooit lukken. Na de eerste teleurstelling te boven zijn gekomen, vooral door de vele felicitaties van zus , vriendin & Ludo, maar ook van de collega-Gavertrimmers , beseften we toch dat dit een mooie prestatie was.
Op naar de 3de marathon ?
Waar en wanneer weet ik nog niet, we zullen zien. Feit is dat ik nu weet, dat 2h50' mogelijk is.
Woensdag werkverplaatsing + donderdag extra rustdag
Woensdag werd ik op het werk gevraagd (reeds in de namiddag) of ik naar Nederland wilde rijden , naar een werf met materiaal dat ze ginder dringend nodig hadden. Ik stemde hiermee in wetende dat ik laat thuis zou komen en bijgevolg een training niet meer mogelijk zou zijn. En dat was inderdaad zo : om 20h20 terug op het werk , en om 05h00 moest ik er terug present zijn.
Ook vandaag nemen we rust , en we zijn voor de laatste keer naar de kiné geweest , voor o.a. een sportmassage.
Vandaag de laatste lange duurloop voor de marathon. Die haspelden we af in de Gavers , zijnde 4 x 4,9 km + terugweg naar de sporthal of 20 km. Eerst 2 ronden in goed 22'30" min elk , daarna wat drinken en strechten , en dan terug 2 ronden in 22' elk , dan terugkeren naar de sporthal en afgeklokt op 1h31'. Mooie training , maar achteraf voelde ik in de rechterkuitspier toch wat te veel spanning. Een beetje té veel geforceerd ? Misschien wel , de extra rust gedurende de laatste week voor de marathon zal me goed doen.
Vrijdagavond stond er in Marke deze "wedstrijd" op het menu. "Wedstrijd" ? Ja , geen wedstrijd voor mij althans , want ik liep de 4 km mee met mijn zus , en daarna haspelde ik verder de 10 km af met een familievriend. De 4 en 10 km startten immers samen. Zus liep haar 4 km in 19'17" , wij bereikten de 10 km na goed 45 min.
Woensdag stond er een verkenning op het programma , van het parcours van de marathon op 09/09. De bedoeling was de 2de helft af te leggen , met mijn zus als begeleider op de fiets. M.a.w. we gingen van start halverwege , tot op de grote markt in Ieper. Dat punt halverwege werd opgezocht met de GPS , en die werd vervolgens meegenomen met de fiets. Zodoende konden we gemakkelijk de gelopen afstand volgen.
Ik startte een beetje te snel , toch voor een training , net boven de 16' na 4 km. Hola , een beetje vertragen ! Ik moest geregeld ferm op te tanden bijten , want de rug liet zich af en toe goed gelden. En ook langs het parcours zaten er enkele korte 'nepen" in , die je na heel wat km's heel wat pijn kunnen doen. We kwamen tenslotte toe in Ieper na 1h30'30" , en exact een 1/2 marathon (prima gedaan GPS !). Een goeie training vandaag dus , misschien wel een beetje té snel voor een training , maar het is zo moeilijk je in te houden hé , zeker met "tatergekke" zus mee op de fiets.
Vandaag stond de wedstrijd in Kemmel op het menu. Toe ik vorig jaar deelnam in Kemmel , had ik de organisator beloofd dit jaar terug te keren. En dat deden we dan ook , ondanks het feit dat we nog slechts 8 dagen verwijderd zijn van de marathon. Vorig jaar tekende ik hier voor een 4de plaats in totaal , en een 1ste plaats bij de senioren. De afstand bedraagt er 12,42 km , 6 ronden van goed 2 km , het parcours is er niet mals : men dient er 6 x de Kemmel te beklimmen en af te dalen. Vorig jaar moest ik "slechts" 1 min toegeven op de winnaar , dit jaar ging ik dan ook terug voor de winst.
Dit jaar helaas slechts 13 deelnemers i.p.v. de 21 van vorig jaar. We gingen van start en in de eerste ronde bleven we reeds kort na de start met 3 over. Eentje van Dapalo , en nog een veteraan (die mijn taaiste tegenstander zou blijken). Die van Dapalo trok er effe aan in de afdaling , maar in het begin van de 2de ronde viel hij dan terug , en ook de veteraan moest enkele meters prijsgeven.
Op het einde van de 2de ronde liep ik dus helemaal alleen aan de leiding met de veteraan kort op mijn hielen. Iedere volgende ronde moest hij wat terrein prijsgeven in het bergop lopen , maar in de afdaling kwam hij steeds terug , maar nooit dichter dan zo'n 30 m. Toen we in de laatste ronde aan de afdaling begonnen was het gat weeral gegroeid , en toen gaf ik d'r nog een ferme "snok" aan ; ik liep plots naast de motor die voorop reed. Aan de aankomst bleek het gat gegroeid tot 22".
Nadien kreeg ik te horen van de 3de loper , dat diegene die mij voortdurend op de hielen zat , had deelgenomen aan het Belgisch Kampioenschap berglopen en daar 3de was geworden. Ene Ivan De Griek was zijn naam. Dacht waarschijnlijk deze wedstrijd , effe op zijn dooie gemakjes aan zijn palmares toe te voegen. Tja , dat was alleszins buiten dezen Gavertrimmer gerekend ! Op naar de volgende.
)
Vandaag stond de wedstrijd in Kemmel op het menu.
