Vanavond deed ik weer eens mee in een - dit keer korte - wedstrijd. Met de uithouding zat vanzelfsprekend alles goed , na de vele lange duurlopen in voorbereiding op de IFF-marathon op 09/09/07 , maar hoe zat het met de snelheid ? Ik hoopte me te kunnen meten met clubgenoten Frederic Creupelandt en Ludovic Vanlede , die toch snelheden halen op dergelijke korte afstanden van om en bij de 17 km/h. De bedoeling was zeker niet te snel te vertrekken , bv. starten op korte afstand van Fredje en Ludovic , om dan misschien later mijn kans te wagen , het liep enigszins anders uit . . .
We namen de start , en ik deed zoals gepland : kort nabij volgen. Ik liet ze maar lopen , en ze liepen uit tot zo'n 15 m voor mij. Op het einde van de eerste ronde had ik ze echter bijgehaald , enkele honderden meters verder nam ik het commando over , en tesamen met Fredje liep ik Ludovic op achterstand.
Bijna 2 ronden achter de rug : oei daar waren die steken weer : komaan doorbijten ! We begonnen ondertussen ook al te naderen op de 2de in de wedstrijd : Patrick Devos. We wisselden elkaar enkele keren af , Fredje en ik , tot ik Fredje moest laten gaan. Fredje haalde kort daarna Patrick bij , een halve ronde verder was het mijn beurt. We liepen nu met 3 tesamen , tot net voor we aan de laatste ronde begonnen. Daar versnelde ik , en alle 2 moesten ze een gaatje laten vallen.
Ik passeerde de eindmeet voor de laatste rondeen voelde dat de steken voorbij waren , YES ! Ik bleef het tempo hoog houden , en het gat werd iets groter. In de laatste km voelde ik wel dat ik er redelijk "door" zat , maar Fredje (eerste achtervolger) kwam niet naderbij. In de laatste honderden meters moest ik wel nog versnellen om hem af te houden.
Ik liep tenslotte de afstand van 10,8 km in 36'57" of 17,53 km/h , ik was enorm verbaasd over mijn prestatie , want de laatste dagen was het "gene vetten" op training. Zware benen , pijnlijk gevoel in linkerbil en linkerkant heup. Maar ja , eens ik mijn wonder-wedstrijdslofen aantrek , is er geen houden meer aan !
De prestatie van vanavond opent perspectieven naar de 1/2 marathon van Kuurne binnen 14 dagen.
Vorig jaar liep ik immers 39'45" (16,3 km/h) op de Zandloperjogging , nu 2'48" sneller.
Op deze zondagmorgen was het dan eindelijk zover: de marathon waar ik me zo lang op had voorbereid. Om 10h00 zou het startschot gaan, en zou ik 42.2 km voor de voeten geschoven krijgen. Met mijn zus als begeleidster op de fiets, een deftige marathonvoorbereiding , en de nodige rust de laatste weken,kon er niets fout gaan , toch ?
Er drongen zich echter de laatste paar weken ook vele vragen op ; Was ik , zoals er al enkelen hadden geïnsinueerd, niet té vroeg in vorm (zwaarste trainingsmaand was Juli
met 485 km)?
Had ik niet te vroeg afgebouwd qua aantal km's? Had ik de week ervoor niet te zot gedaan? (in Kemmel op 01/09 nog een wedstrijd gelopen)
Ik voelde me wel goed , met een extra sportmassage op donderdag, door mijn kinésist.
En met mijn wonder-wedstrijd-sloffen aan , kon het niet meer stuk. Ik had het plan opgevat om voor 2h50' te gaan, en had daarbij een schema opgesteld van 2h48'15 , benieuwd . . .
Om 10h00 klonk het startschot , en daar vertrokken we dan, onmiddellijk gingen er 2 lopers vandoor o.a. de latere winnaar Kris Cauwels , gevolgd door een groepje van 4.
Daarna volgde een groepje van +/- 5 lopers waar ik me in bevond. Het tempo ging vlot ; 7'30 na 2km , da's snel!
Na enkele km's kreeg ik reeds familievriend Ludo te zien op de fiets, die wel mijn vaste begeleider niet zou zijn op de marathon, maar toch meereed , met mij en mijn zus.
Na 5 km klokten we af in 19'20; 25 onder mijn vooropgestelde schema. Even verderop ging ik alleen voorop lopen, kort daarna vervoegde me een andere loper uit het groepje mij.
Maar na bijna 10 km kwam het groepje terug volledig samen. De 10 km ging in 39'27 ; 4 onder mijn schema.
Het groepje splitste zich op ; 3 lopers voorop , ik er vlak achter met 2 anderen in mijn kielzog, die even verder de rol moesten lossen (10de positie).
En aha , daar kreeg ik zus op de fiets te zien , die me de rest van de marathon zou begeleiden. Ik bleef nu alleen over op geringe afstand van het groepje van 3. Km 15 : 59'27 , 10 sec boven schema , geen probleem , rustig blijven.
Even verder begon er eentje te kraken uit dat groepje voor mij, ik kwam stilletjes aan dichterbij , liep hem kort na een bevoorrading voorbij, en hij kon niet aanpikken (9de positie).
Aan +/- km 18 kreeg ik last van steken in de zij , komaan op de tanden bijten !
De bemoedigende woorden van zus deden deugd.
De halve marathon kwam eraan en zie , daar kwam mijn overigens zwangere vriendin aangesneld om me toe te wuiven en aan te moedigen!
Halfweg : 1h24'07 , en ik liep nog steeds op slechts +/- 60 m van de 2 voor mij.
Maar even verderop moest ook de man in donkerblauwe tenue eraan geloven, - ondertussen waren we de 25 km gepasseerd in 1h39'04 - en nog wat verder haalde ik ook hem bij , na +/- 26 km en liet hem ogenblikkelijk achter (8ste positie).
Maar even verder hoorde ik van zus dat er 2 lopers snel dichterbij kwamen : Als ze aanpikken , doe dan geen kopwerk ! Aanpikken kon ik echter niet , ik moest hen direct laten gaan. Nu zat ik nog in 10 positie, in deze stelling zou ik bijna 10 km lopen.
Onderweg kreeg ik ook enkele keren van collega-Gavertrimmers bemoedigende woorden toegefluisterd, ze waren meer dan welkom!
Km 30 : 1h59'25 , ik begon meer en meer door mijn reserves te zitten. Ik zag dat voor mij de 2 lopers - die mij laatst waren voorbij gestoken - gesplitst waren, en diegene die eraf was gelopen kreeg het nu moeilijk (hij lag wel nog min 300m voor op mij).
Ik probeerde mijn tempo zo goed mogelijk op te pikken, en even voor de 35ste km was de achterstand geslonken tot een kleine 200 m.
Km 35 : 2h20'27 ; 1'10 boven schema. 2h50' is nog mogelijk , maar het zal moeilijk zijn.
Maar toen gebeurde het : plotselinge steken in de (linker)zij, steken die zodanig fel waren , dat gelijk wat voor een tempo er te veel aan was.
Ik moest in eerste instantie enorm vertragen, ondertussen voortdurend diep proberen te ademen en borststreek wat uit rekken , maar dit alles bracht me geen soelaas, even verder ging ik zelfs stapvoets verder.
Terwijl dit alles gebeurde , wist mijn zus niet goed wat ze hiervan moest denken ; ze dacht zei ze achteraf dat ik iets ging krijgen.
Toen alles wat bedaard was kwam ik voorzichtig terug op gang, lichte looppas, daarna toch weer iets sneller, maar alles leek me verkrampt, vooral in de heupstreek en bovenbenen, en daardoor was het nu nog moeilijker er een mooi tempo op na te houden.
Waar er eerst in de verte niemand was te zien in de achtervolging, zat er nu plots een loper op minder dan 100 m van mij en nog naderde hij.
Op 2,5 km van het einde haalde hij me bij en 500 m verder moest ik hem laten gaan. Helaas geen plaats binnen de eerste 10 dus, ik moest zelfs nog opletten, want er waren er nog aan het naderen, maar die kon ik gelukkig nog net achter mij houden.
Geen 2h50' , wel 2h52'14 , zeker niet slecht en dat voor een 2de marathon. 6'50 beter dan mijn debuutmarathon in Rotterdam.
Mijn heupgewricht leek helemaal verkrampt, vooral aan de linkerkant. Had er iemand me toen gevraagd 100m te lopen , het ging me nooit lukken. Na de eerste teleurstelling te boven zijn gekomen, vooral door de vele felicitaties van zus , vriendin & Ludo, maar ook van de collega-Gavertrimmers , beseften we toch dat dit een mooie prestatie was.
Op naar de 3de marathon ?
Waar en wanneer weet ik nog niet, we zullen zien. Feit is dat ik nu weet, dat 2h50' mogelijk is.
Woensdag werkverplaatsing + donderdag extra rustdag
Woensdag werd ik op het werk gevraagd (reeds in de namiddag) of ik naar Nederland wilde rijden , naar een werf met materiaal dat ze ginder dringend nodig hadden. Ik stemde hiermee in wetende dat ik laat thuis zou komen en bijgevolg een training niet meer mogelijk zou zijn. En dat was inderdaad zo : om 20h20 terug op het werk , en om 05h00 moest ik er terug present zijn.
Ook vandaag nemen we rust , en we zijn voor de laatste keer naar de kiné geweest , voor o.a. een sportmassage.
Vandaag de laatste lange duurloop voor de marathon. Die haspelden we af in de Gavers , zijnde 4 x 4,9 km + terugweg naar de sporthal of 20 km. Eerst 2 ronden in goed 22'30" min elk , daarna wat drinken en strechten , en dan terug 2 ronden in 22' elk , dan terugkeren naar de sporthal en afgeklokt op 1h31'. Mooie training , maar achteraf voelde ik in de rechterkuitspier toch wat te veel spanning. Een beetje té veel geforceerd ? Misschien wel , de extra rust gedurende de laatste week voor de marathon zal me goed doen.
Vrijdagavond stond er in Marke deze "wedstrijd" op het menu. "Wedstrijd" ? Ja , geen wedstrijd voor mij althans , want ik liep de 4 km mee met mijn zus , en daarna haspelde ik verder de 10 km af met een familievriend. De 4 en 10 km startten immers samen. Zus liep haar 4 km in 19'17" , wij bereikten de 10 km na goed 45 min.
Woensdag stond er een verkenning op het programma , van het parcours van de marathon op 09/09. De bedoeling was de 2de helft af te leggen , met mijn zus als begeleider op de fiets. M.a.w. we gingen van start halverwege , tot op de grote markt in Ieper. Dat punt halverwege werd opgezocht met de GPS , en die werd vervolgens meegenomen met de fiets. Zodoende konden we gemakkelijk de gelopen afstand volgen.
Ik startte een beetje te snel , toch voor een training , net boven de 16' na 4 km. Hola , een beetje vertragen ! Ik moest geregeld ferm op te tanden bijten , want de rug liet zich af en toe goed gelden. En ook langs het parcours zaten er enkele korte 'nepen" in , die je na heel wat km's heel wat pijn kunnen doen. We kwamen tenslotte toe in Ieper na 1h30'30" , en exact een 1/2 marathon (prima gedaan GPS !). Een goeie training vandaag dus , misschien wel een beetje té snel voor een training , maar het is zo moeilijk je in te houden hé , zeker met "tatergekke" zus mee op de fiets.
Vandaag stond de wedstrijd in Kemmel op het menu. Toe ik vorig jaar deelnam in Kemmel , had ik de organisator beloofd dit jaar terug te keren. En dat deden we dan ook , ondanks het feit dat we nog slechts 8 dagen verwijderd zijn van de marathon. Vorig jaar tekende ik hier voor een 4de plaats in totaal , en een 1ste plaats bij de senioren. De afstand bedraagt er 12,42 km , 6 ronden van goed 2 km , het parcours is er niet mals : men dient er 6 x de Kemmel te beklimmen en af te dalen. Vorig jaar moest ik "slechts" 1 min toegeven op de winnaar , dit jaar ging ik dan ook terug voor de winst.
Dit jaar helaas slechts 13 deelnemers i.p.v. de 21 van vorig jaar. We gingen van start en in de eerste ronde bleven we reeds kort na de start met 3 over. Eentje van Dapalo , en nog een veteraan (die mijn taaiste tegenstander zou blijken). Die van Dapalo trok er effe aan in de afdaling , maar in het begin van de 2de ronde viel hij dan terug , en ook de veteraan moest enkele meters prijsgeven.
Op het einde van de 2de ronde liep ik dus helemaal alleen aan de leiding met de veteraan kort op mijn hielen. Iedere volgende ronde moest hij wat terrein prijsgeven in het bergop lopen , maar in de afdaling kwam hij steeds terug , maar nooit dichter dan zo'n 30 m. Toen we in de laatste ronde aan de afdaling begonnen was het gat weeral gegroeid , en toen gaf ik d'r nog een ferme "snok" aan ; ik liep plots naast de motor die voorop reed. Aan de aankomst bleek het gat gegroeid tot 22".
Nadien kreeg ik te horen van de 3de loper , dat diegene die mij voortdurend op de hielen zat , had deelgenomen aan het Belgisch Kampioenschap berglopen en daar 3de was geworden. Ene Ivan De Griek was zijn naam. Dacht waarschijnlijk deze wedstrijd , effe op zijn dooie gemakjes aan zijn palmares toe te voegen. Tja , dat was alleszins buiten dezen Gavertrimmer gerekend ! Op naar de volgende.
Op maandagavond 20h30 , ging er in Lendelede een kermisloop van start. Deze werd voor de eerste keer georganiseerd en had geen competitief karakter. Uitleg : IEDEREEN die meeliep kreeg na afloop een t-shirt , ongeacht de gelopen afstand. Er werd gelopen in rondjes van 2 km , en men mocht er max. 5 lopen. Je kon dus naar eigen keuze stoppen na 2 , 4 , 6 , 8 of 10 km.
Wat mijzelf betreft , vond ik dergelijke gelegenheid de kans om in "mijn" geboortedorp nog eens ferm de gaskraan open te draaien. Dus een 10 km lopen in wedstrijdtempo. Eerst bleek de opkomst wat aan de lage kant te zijn , maar omstreeks 20h00 , bleken we toch met zo'n 100 lopers/loopsters aan de start te zullen staan. Reeds aan de startlijn bleek dat ik hier weinig of geen tegenstand zou krijgen.
Er werd gestart en een kleine jongen sprintte weg , ik volgde hem en nam even later het commando over. Het tempo bleef de eerste ronde héél hoog (6'05" ! , over 2 km ? de afstand klopt niet , dacht ik direct ) en toen bleek ook dat de buit al bijna binnen was ; de 2de was al 200 m achter. Ik besloot er dan maar een race van te maken tegen de crono. Door dat te hoge tempo betaalde ik de 2de ronde de tol ; steken vanaf de 3de km , die steeds feller werden. De 2de ronde ging dan ook in 6'40" , halfweg de 3de ronde terug iets beter : 6'39". De 4de ronde werd er terug iets sneller gelopen , en de laatste ronde ging het tempo terug sterk omhoog. De laatste 2 rondjes werden afgelegd in 13'00" (6'30"/ronde dus).
De laatste 200 m werd er nog een sterke eindsprint ingezet. Ik klokte tenslotte af op 32'24" , tja die stratenlopen en nauwkeurige afstanden . . . Doch door de snelheid warmee ik liep , ben ik ervan overtuigd dat ik over een exacte 10 km een PR zou hebben gelopen. Mijn PR op die afstand staat immers op 35'07" (Sint Rembert-Corrida Torhout). We hebben in ieder geval de goeie vorm te pakken !
Zondagmorgen ging ik terug zoals normaal naar de groepstraining. Ik voelde me nog steeds stijf van de afgelopen 2 wedstrijddagen (Sijsele en Grijsloke). Direct van in het begin voelde ik dat er het één en ander niet "in den haak" was , alles verliep stram en stroef . Na één ronde stopte ik om wat te drinken en te strechen , maar ik besloot dat dit verder geen zin had en besloot de training te staken , liever wat uitrusten.
Zaterdagnamiddag stond de wedstrijd in Grijsloke op het menu , een laatste grote test voor de marathon , zeg maar. De zware 16,4 km werden nog extra zwaar gemaakt door het warme weer. Gelukkig stond men op het parcours veelvuldig met sponzen en emmers water. Ik voelde me nog wat stijf ; van de dag voordien ?
De start ging vrij snel , na de 1ste kleine ronde bevond ik me rond 13e-14e positie , (amaai , en vorig jaar was ik maar 32e ?). Na zo'n 5 km voelde ik lichte steken opkomen , ik besloot het niet te forceren. Eerst ging er eentje alleen me voorbij , wat verder gingen ze met 3 tegelijk voorbij. In de laatste ronde bevnd ik me dan ook bijgevolg in 19de positie.
Mijn zus lichtte me in dat er iemand snel aan het naderen was. Even verder echter was het gat al een heel stuk groter ; ik had blijkbaar nog een groot stuk reserve. Toen kwam er terug een lange afdaling : hier had ik in de vorige ronde die 3 lopers moeten laten gaan. Nu zag ik echter voor mij een loper het moeilijk kreeg ; ik probeerde door mijn tempo sterk op te drijven , die loper in te halen.
net voordat we terug aan de klim begonnen naar de finish , haalde ik 'm in. Ik besloot niet onmiddellijk door te gaan , maar eerst wat "uit te rusten" en bij hem te blijven. Kort daarna begon ik terug te versnellen , eerst wilde hij er niet af , maar toen begon ik te sprinten , en dat was er blijkbaar te veel aan.
Resulaat : 18e in 1h03'25" (15,5 km/h). "Slechts" 49" beter dan vorig jaar , maar wel 18e i.p.v. 32e.
Vrijdagavond kwam er onverwacht een wedstrijd bij op de agenda. Onverwacht ? Nou ja , deze wedstrijd ston eigenlijk al op het programma , maar dan wel puur onder de vorm van een training ; ik ging meelopen met mijn zus aan +/- 12km/h. Toen we echter aan de start stonden kreeg ik vrijgeleide van mijn zus , maar dan moest ik haar wel komen halen na afloop. Zogezegd zo gedaan , we begonnen dus te lopen , en algauw bleven we met 4 over.
Na de eerste van 2 rondes , moest Peter Glorieux ons laten gaan , doorkomst in 8'07" , en gingen we dus met 3 aan de 2de en laatste ronde. Ik voelde echter meer en meer dat ik er wat "door zat". Op 500 m van de finish ging één van de 2 jonge snaken ervan door , en vliegen dat die deed ! Luid aangemoedigd door zijn vriend , die nog bij mij liep , sloeg hij al snel een mooi gaatje. Even verder probeerde ik die andere te lossen door op mijn beurt te demarreren , maar hij had helaas nog meer jus in de benen. Ik klokte een tijd van 16'33" tot mijn grote verbazing. Hmm , klopt die afstand wel ? Nou ja , toch een deftig mooie wedstrijd gelopen , denk ik.
Dinsdag deed ik nog een training op Nederlandse bodem. Wel een korte , na de lastige training van maandagavond. In totaal liep ik 22'45" over zo'n goeie 5 km.
Dinsdag deed ik een training op Nederlands grondgebied. Ik vreesde eerst dat ik ginder ging verloren lopen , doordat ik de streek niet kende. Mijn (werk)-collega's zeiden me : "Loop gewoon een tijdje , en keer dan dezelfde weg terug". Nou ja , dus begonnen we te lopen , maar na enkele km's zag ik een interessant parcours naast de weg. Een groot uitgestrekt bos , waardoor een breed pad liep in zandgrond. Dus zocht ik vlug naar een ingang , en liep ik vervolgens km na km op deze lastige ondergrond.
Na een tijdje begon dat pad zich om te buigen , en liep ik terug richting hotel , dat dacht ik tenminste. Want ik kon maar blijven lopen langs dit pad en nergens en weg te bespeuren ! Ik had aan mijn collega's gezegd dat ik 1h ging lopen , maar toen ik uiteindelijk een weg kruiste , was ik reeds 1h04' onderweg , daar bevond zich een kaart van een wandelroute , daarop zag ik , dat ik 5 à 6 km van het dorp , waar het hotel zich bevondt , verwijderd was. Gelukkig kwam er net een vrouw voorbij in de auto , die mij in eerste instantie de kortste weg uitlegde naar het dorp , maar dan zelf voosrtelde om mij kort bij het hotel af te zetten met de auto. Dat aanbod nam ik graag aan , en zij zette mij dan ook af +/- 2km van het hotel. Nog 2 km lopen dus en , oef , na 1h17'20" zat uiteindelijk de training erop.
Maandagmorgen kreeg ik de vraag van mijn baas , om mee te vertrekken op verplaatsing naar Nederland. Daarmee stede ik in en dus werd er maandagmiddag ingepakt , en maandagnamiddag vertrokken naar Nederland.
Net voor het vertrek gleed ik weg en viel ik op mijn heup. Pfff , weeral goed begonnen ! En kort nadat we toekwamen op de werf ter plaatse , schoot ik uit met een zware hamer en klopte op mijn scheenbeen. Daar zit nu een redelijk "ei" op. Deze dag trainde ik niet , mede door de zondag (45 km in de benen).
Op zondagmiddag deed ik tesamen met mijn zus mee in Heule op de wembleyloop. Zij liep er de 5,2 km , met mij als begeleider. Maar de vorm was er net echt , tja , ze had dan ook al 30 km gefietst 's morgens. Ze liep de 5,2 km in 27'55" (11,18 k/mh).
Daarna deed ik toch de 10,4 km mee , ik verwachtte natuurlijk geen goeie prestatie. De eerste 2 ronden ging het prima , maar daarna ging "het licht uit". Toch nog 41'18". Tot mijn verbazing 6 plaatsen beter dan vorig jaar , waar ik toen 38'25" liep. Nou ja , toch in totaal 45,7 km vandaag. Een beetje zot misschien , maar binnen 2 à 3 dagen is dit verwerkt.
Zondagmorgen stond de laatste 30'er op het menu , in voorbereiding op de IFF. Tesamen met zus op de fiets , die me begeleidde met de nodige drank en vloeibare voeding. De bedoeling was deze te volbrengen in marathontempo. Er werd van start gegaan in Lendelede aan mijn ouders voordeur. Het eerste uur ging vrij vlot , er werd zo'n 15,2 km afgehaspeld. Op de 1/2 marathon liet ik een tijd optekenen +/- 1h23'30".
Maar ondertussen waren we terug de Rijksweg opgedraaid in Oekene , en liepen we nu in één rechte lijn terug naar Lendelede. Ik kreeg het moeilijk , voortdurend met wind op kop. Zus zei me , kom nog een beetje erbij doen , je hebt nog geen 30 km ! Dus werd er nog een klein toerke bijgelapt , en op het laatste nog een versnelling. Totaal van deze training : 30,1 km in 1h59'56". Hopelijk kunnen we dit overdoen op 09/09.
ZEaterdagavond stond de verrassingsloop op het menu. Zoals ieder jaar wordt er bij ons in de club dergelijke duurloop georganiseerd , die start , en ook eindigt op een "geheime locatie" , alleen gekend door hen die alles organiseren. Dit keer gingen we van start in Zwevegem-Knokke aan de kerk. We liepen via vele binnenwegeltjes , en "op den buiten" naar het tussenpunt , waar we jenever en water konden drinken.
Daarna ging het verder naar het eindpunt , waar ik net zoals vorig jaar , op de rooster werd gelegd door de voorzitser. We sprintten immers om de zege ; om het eerlijk te houden , mocht zij blijven lopen terwijl ik snelwandelde. Opgehitst door de anderen begon ze er echter te vlug aan (met nog meer dan 300 m te gaan) , en met nog een kleine 100 m te gaan viel ze jammer genoeg stil. Dit jaar was het dus mijn beurt : stand 1-1 , volgend jaar het vervolg ! Daarna volgde een deugddoende douche , en de prima verzorgde barbecue met de bijhorende ambiance. We vervolgden echter vrij vroeg onze weg huiswaarts , want 's morgens stond er een lange duurloop op het menu.
)
Vandaag stond de wedstrijd in Kemmel op het menu.
