Tof om in dit weekend waarop Jezus zegt: "Alles wat je doet voor een kind, voor al wie klein en onaanzienlijk is, dat doe je voor God", zoveel kinderen te mogen verwelkomen bij de verschillende doopsels.
Ook op deze dag mochten de vormelingen hun naam opgeven. Het was dus terug een feestelijk weekend, ook in de kerk.
Dankbaar om vandaag terug met velen, wel geteld met 137 mensen, eucharistie te mogen vieren. Er was plaats voor klein en groot. Tof om onze kandidaat vormelingen te mogen verwelkomen.
Als kind tekende mijn oma me, telkens we op kamp of reis vertrokken, met een kruisje en gewijd water dat ze in een plastieken Mariabeeldje, mee bracht uit Lourdes.
Misschien een goeie oude gewoonte om wat op te frissen.
Daarom werden flacons gevuld met water en gezegend door priester Marc. Elk gezin kon een flacon meenemen naar huis.
God zegen en beware ons, misschien kunnen dit de woorden zijn die we uitspreken wanneer we op weg gaan, niet alleen in het verkeer maar ook op weg naar onze medemens.
Moeder Maria, u, gelovige
vrouw, lijdend in het spoor van Jezus, voor ons zijt u een troost, en
tochtgenote in ons lijden. Bij u vinden wij die zachte moed om
gelovig-onbegrijpend te leven met Jezus.
Zegen onze moeders en zegen ook ons,
opdat wij het nooit opgeven het beste van onszelf te geven, opdat wij open
bloeien tot liefdevolle mensen die ook op vandaag antwoord geven aan de roepstem
van Jezus, uw Zoon en ons gedragen weten door uw oneindige Moederliefde. Amen.
Toen
onze parochie begon te kleuren rood, stond jij klaar om ons te redden uit de
nood. Normaal zou een mens op die leeftijd beginnen denken aan zijn pensioen
maar dit woord stond nog niet in je woordenboek, toen. De samenwerking
klikte meteen en samen sloegen we er ons doorheen. Hoeveel
kinderen heb jij op Sint-Jozef niet gedoopt en hoeveel mensen voor hun inzet
gedankt en geloofd. Zieken
hadden een speciaal plaatsje in je hart, ook wanneer je elke viering voor hen bad. Sacramentsdag
was steeds een mooie en vreugdevolle dag wanneer je vele mensen de ziekenzalving gaf. Voor
families in rouw nam je steeds je tijd, ongeacht afkomst, vermogen, stam of
leeftijd. In
ons huwelijksregister kunnen we je naam als bedienaar meermaals vinden want
ook hier mocht je met Gods zegen mannen en vrouwen met elkaar verbinden. Laat
de kinderen tot Mij komen was wat Jezus zei en de glimlach van een kind maakte
jou heel blij. Denken we maar aan de vele eerste communies, altijd was jij graag van de
partij. Op
Palmzondag kon jij je zo goed als Jezus figuur inleven wanneer je ons samen met de vormelingen het Lijdensverhaal liet herbeleven. Aan
kilometers tussen Hulste en Harelbeke heb je een autootje versleten want hoe dikwijls heb jij dit traject niet afgereden. Wat
zullen we de momenten van koffieklets na de vieringen missen wanneer we over koetjes en kalfjes konden praten en ook belangrijke zaken
mochten beslissen. Altijd
stond jij open om naar onze voorstellen te luisteren ook al taste je misschien
wel eens in het duister. Prediker
zegt: alles heeft zn tijd en wij moeten zeggen: we willen het niet langer meer
trekken aar geven toe dat we jou met gemengde gevoelens zien vertrekken. Van
harte gunnen we je de nodige rust, na de vele jaren van grote werklust. Als
kleine attentie willen we je deze album geven met fotos van mooie, dankbare, sterke en leuke momenten die we met jou mochten
beleven. Priester Gaby voor een laatste keer willen we je vragen, zegen ons, zegen deze geloofsgemeenschap, blijf aan ons denken, we bidden voor jou, bid
jij voor ons?
