 
 
 
 
Foto 1 : het strand van Amoudara in de lente, met een "oliegladde" zee, ladi(olie) zeggen ze hier, klaar om de restanten van aangespoeld riet op te ruimen en de strandzetels te plaatsen voor de toeristen.
Foto 2 : de alomtegenwoordige bougainvillea als een waterval over het huis gedrapeerd in Fodele, geboortedorp van El Greco, de bekende schilder en appelsienendorp bij uitstek.
Foto 3 : zomers tafereel op het strand van Elafonissi in zuidwest Kreta, de Bahama's of Caraïben van Europa.
Foto 4 : inderdaad, sneeuw op Kreta, dan wel op 1000m hoogte boven het Lassithi plateau(820m).
Foto 5 : ook winter!! Tijd om appelsienen en citroenen te oogsten in december, net zoals de olijven, waarover later meer in een volgend bericht.
Foto 6 : één van de besneeuwde bergtoppen in het Dikti gebergte, de Spathi Madaras, 2148m hoog.
Foto 7 en 8 : geloven of niet, ook dit is winter!! Foto's genomen in januari 2008 op het terras van het restaurant Oi Belgoi (lees Ie Velgie)(De Belgen) in Vori, buurt van Timbaki.
************************************************************************************************************
Tijd om een weerpraatje op te zetten, deze 03 november 2012, terwijl we hier genieten van een excellente, warme nazomer, met gisteren zelfs 32°! Ook oktober was een prachtige maand met 4 regendagen, de eerste sinds april en warme aangename temperaturen tot 28°.
Kreta heeft in feite een zacht subtropisch klimaat door zijn ligging
dicht bij het Afrikaans continent. Libïe is amper 350km
verwijderd van de zuidkust van Kreta. Athene is ongeveer 320km van heraklion verwijderd. De kleinste afstand tussen Kreta en het uiterste zuiden van het vasteland bedraagt ongeveer 120km.
In feite telt Kreta maar twee seizoenen : de droge, warme zomer en een tussenseizoen dat lente en herfst verzamelt naargelang de weersomstandigheden. De zomer begint in mei en eindigt eind september. Het tussenseizoen loopt van oktober tot eind april.
Als we over de normale seizoenen willen praten dan moeten wij de herfst laten beginnen eind september: een zeer zachte herfst met aangenamen temperaturen en soms wat regen. De wintermaanden zijn januari en februari met de meeste regendagen en laagste temperaturen, gemiddeld rond de 15°. Wanneer het zonnetje schijnt lopen die ook dan snel op tot 20° en meer. Vanaf maart begint de lente en stijgen de temperaturen snel naar 25° en meer met af en toe nog enkele regendagen. Op 1 mei wordt het begin van de zomer gevierd en trekken de Kretenzers er op uit om bloemen te plukken die aan de auto of de deur van de woning worden opgehangen. Die dag wordt overal op Kreta langs de wegen, op parkings, stranden en waar ook maar plaats is de bbq aangestoken en gefeest. Iedere voorbijganger wordt tegengehouden en uitgenodigd om mee te feesten.
Volgens statistieken heeft Kreta 300 zonnedagen per jaar, wat betekent dat ook in het seizoen van september tot april er heel wat dagen zijn met zonneschijn. We hebben dit zelf ook gecheckt en inderdaad het klopt: het aantal dagen regen varieert van 60 tot 70 dagen per jaar.
Afhankelijk van waar men verblijft op Kreta gaat men meer of minder regen te verwerken krijgen. Zo valt in het westen, regio Chania, merkelijk meer regen dan in het midden, regio Heraklion, waar wij wonen en mindert de hoeveelheid regen nog merkelijk naargelang men oostwaarts, regio Agios Nikolaos en naar het zuiden gaat in de regio Ierapetra. De meeste neerslag valt in de bergen als regen en later als sneeuw.
Vriezen doet het in principe enkel in de bergen. Zeer uitzonderlijk krijgen de kustregio's eens enkele graden nachtvorst en een verdwaalde sneeuwbui.
Zo heeft het zuiden altijd een hogere dagtemperatuur(+/-5°, soms meer) dan het noorden van Kreta.
Zijn de winters zacht, in de zomermaanden juni, juli en augustus kunnen de temperaturen oplopen tot meer dan 40°. In het centrum van steden en dorpen, beschut tegen de wind, kan zelfs 50° worden bereikt!
Vanaf september verdwijnen normaal de extreme temperaturen. September kan nog heel warm zijn, maar vanaf oktober wordt het "lentezacht" met temperaturen rond de 25°. In de winter dalen de temperaturen, zoals eerder vermeld, naar een 14 tot 18° op gewone dagen met wat bewolking, maar als het zonnetje lacht stijgen ze makkelijk opnieuw boven de 20°, ja zelfs 25°.
Zoals vandaag 6 november 2012 : 26°, practisch geen wind en dan zie je op het strand mensen zonnen in badpak en zwemmen in de zee. De temperatuur van het zeewater zakt omzeggens nooit onder 16° in de wintermaanden januari en februari. Vandaar dat vele Kretenzers alle maanden van het jaar de zee induiken voor een zwempartijtje.
Op echte regendagen en met een noordwesten wind kan de temperatuur dalen tot 8°. Koudere temperaturen en vriezen zijn uitzonderlijk, buiten het gebergte natuurlijk, daar is vrieskou en sneeuw normaal.
Kreta is dus in feite een eiland dat men het ganse jaar door kan bezoeken. Natuurlijk voor toeristen die buiten het hoogseizoen komen is er een beetje geluk mee gemoeid, in die mate dat mensen meestal voor een week of tiendaagse vakantie komen en dan moet het weder meevallen. Je kan een week naar Kreta komen in de winterperiode en een week wisselvallig weer hebben, maar voor hetzelfde geld heb je een mooie week vakantie, met zachte temperaturen en terrasjesweer.
Kreta heeft ook wat bijnamen : "the wooden island", omwille van zijn vele cederbossen in vorige eeuwen, maar vooral "het winden-eiland" of het eiland van de wind is meer toepasselijk.
Op Kreta kennen we de normale noordwestenwind en minder de oostelijke wind. Bekend en berucht zijn echter de Sirocco en de Meltemi.
De Meltemi is een zeer strakke noordenwind die ontstaat in Azië en over Turkije via het Noorden Kreta bereikt. Deze wind komt meestal voor, gelukkig maar, in de hete zomermaanden juli en augustus en zorgt voor verkoeling bij de zeer warme temperaturen. Merkwaardig ook is dat deze wind soms pas in de namiddag de kop opsteekt om dan bij valavond plots weer te gaan liggen. Zo kun je dikwijls in de ochtenduren genieten van een oliegladde zee, die naarmate de dag verstrijkt overgaat naar een Egeïsche zee met schuimende witte golven en een ander mooi beeld te voorschijn tovert.
De Sirocco is een wind die komt vanuit de Libische woestijn. Een Afrikaanse wind die warmte meebrengt. Zelden in de zomermaanden, meer in het voor- en najaar. Zolang hij matig blijft is het draaglijk, maar meestal heeft deze wind een enorme sterkte, 7 tot 8 beaufort, en brengt hij aan de natuur schade toe. Soms kleurt de lucht dan ook geelrood, waneer er woestijnzand wordt meegevoerd op de windstroming. Krijgen we daarna regen dan is alles mooi geelrood gespikkeld van het woestijnzand.
In het najaar kan deze wind voor schade zorgen aan de olijven en fruitteelt. Door zijn kracht vallen vele vruchten zoals olijven, citroenen en appelsienen van de bomen en zijn dan niet meer geschikt voor de verkoop.
*******************************************
Uit Zorba de Griek van Nikos Kazantzakis :
Een lieflijke herfstdag....De zee was blauw en de eilanden baadden in licht. Een dunne, doorzichtige sluier van regen bedekte de onsterfelijke naaktheid van Griekenland. Gelukzalig de mens, dacht ik, die voor zijn dood waardig gekeurd wordt om over de Egeïsche zee te varen. De wereld biedt vele vreugden: vrouwen, vruchten, verheven denkbeelden. Maar er is, geloof ik, geen vreugde, die het menselijk hart zo ontroert en zo intens het gevoel geeft van in paradijselijke sferen te verkeren, als die welke men ondervindt, wanneer men op een Grieks schip de golven van deze zee doorklieft en van ieder eiland afzonderlijk de naam fluistert. Nergens anders wordt men zo vredig en behaaglijk uit de werkelijkheid de droom binnengevoerd. De grenzen vervagen en zelfs aan de masten van het meest oude en gammele schip ontspruiten bloesems en druiven. Men gelooft dat hier in Griekenland het wonder noodzakelijkerwijs aan de werkelijkheid ontbloeit.
|
