Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Kookos (Kortdurende Ondersteuning aan Ouders van een Kind met een Ongewone Start) is een dienst die pas sinds 2007 opgestart is. Dit is een dienst binnen de Brabantse Thuisbegeleiding. In het ziekenhuis hadden we al met deze mensen gesproken en hebben we ook besloten om van hun dinest gebruik te maken. Ze doen in sommigen hun ogen niet veel, maar als ouder heb je er heel veel aan. Ze helpen je om je kind beter te leren kennen en om het thuiskomen zo vlot mogelijk te laten verlopen. De eerste week van Daan zijn thuiskomst zijn ze al eens langs geweest. We hebben dan een gesprek gehad rond alles wat er gebeurt is en eventuele vragen en zorgen langs mijn kant zijn besproken. Daarna filmen ze een stukje wanneer de baby wakker is en dat je er als ouder mee bezig bent. In ons geval komt daar ook nog eens Andreas bij die ze ook filmen om te kijken hoe zijn reacties zijn op Daan. Twee weken later komen ze dan terug om het stukje film te bekijken en te bespreken. Aan de hand van die film zie je sommige gedragingen van je baby waar je anders onbewust geen oog voor hebt. Zo krijg je ook de kans om je kindje beter te leren kennen en in mijn geval hou je er ook meer rekening mee. Ook hoe Andreas zijn portie aandacht vraagt was verbazend. Zo is er een stukje dat hij naast mij op de zetel zit terwijl ik Daan vast had. Wanneer ik niet tegen Andreas bezig was, keek hij mij even aan en smeet toen zijn potje op de grond om de aandacht te trekken. Op dat moment had ik dat niet door, maar door naar de beelden te kijken sta ik er nu wel meer bij stil. Ook konden we zien hoe Daan onze 'zoekt' en wanneer hij ons dan gevonden had bleef hij mooi staren en kijken. Zo schattig om te zien. Je bent natuurlijk niet verplicht om van deze dienst gebruik te maken en je kan deze ook stopzetten wanneer je denkt dat je het niet meer nodig zal hebben. Per bezoek wordt een bijdrage van 4,60 gevraagd en zo'n bezoekje duurt meestal 1,5uur. Ik wil het zeker aanraden aan iedereen die een ongewone bevalling heeft gehad. Het is misschien raar om thuisbegeleiding te krijgen en je associeert het misschien meer met personen met een handicap, maar dat mag je zeker niet doen. Ze proberen elk nieuw dingetje dat je kindje kan in het licht te zetten en het is een enorme hulp voor de ouders om je kindje beter te leren kennen!