Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Het was gisteren woensdag en naar gewoonte blijf ik dan thuis en vertrek ik pas naar het ziekenhuis iets voor de kindjes hun bed intrekken. In de voormiddag hebben we van de stilte en rust geprofiteerd en hebben we niet al te veel gedaan. In de namiddag was het al wat drukker in huis met de twee oudste kinderen erbij. Voor Rayanne had ik naar een vriendinnetje gebeld om te vragen of ze kon komen spelen, maar spijtig genoeg was ze niet thuis. We hebben dan maar afgesproken dat ze zaterdag kan komen spelen, daar ziet ons Rayanne nu al naar uit. Yari en Rayanne hebben bijna heel de namiddag buiten van het mooie weer geprofiteerd en zijn dan nog eventjes bij de buren gaan spelen. Wanneer ze terug binnen kwamen begonnen ze constant de Ketnet-Shake te doen. Tja, als mama en papa zit er dan niets anders op dan op internet te gaan kijken hoe je die nu moet doen. Na toch wel een poosje geoefend te hebben had ik hem eindelijk onder de knie. De papa had het er wat moeilijker mee, maar is er uiteindelijk ook mee weg. We hebben de shake aan de kinderen aangeleerd, maar dat blijkt toch niet zo simpel te zijn, zeker niet als je het tempo van Ketnet moet volgen. Tegen de avond zat ik alweer bij Daantje. Deze keer mocht ik iets nieuws uitproberen om te kangoeroeën. Er is blijkbaar een mama uit Amerika die een soort 'buikband' heeft gemaakt die je eigenlijk tot onder de oksels moet trekken. Aan de zijkant zit een rits om de band dan toe te kunnen doen. de bedoeling is dat je kindje onder deze band tegen je borst wordt gelegd zodat je zo een meer geborgen gevoel geeft. Ik deed dit al met mijn borstvoedings t-shirt en daarom mocht ik deze band proberen. Ik mag de band een week uitproberen en daarna kan ik mijn bevindingen doorgeven. Dat is best wel leuk als je zo iets nieuws voor de eerste keer mag uitproberen. Daantje doet het heel goed, hij woog gisteren 1.450gram en ademt nu 3uur zelfstandig en 5uur aan de CPAP. Die 3uur gaan, maar het laatste uur heeft hij wat meer dalingen in de saturatie en wordt hij wel wat moe. Hij zal dus eerst die 3uur goed moeten kunnen ademen zonder dat er 'problemen' zijn voor ze er terug een uurtje gaan bijdoen, denk ik. Het was dus een geslaagde dag vandaag!!!