Ik ben Bo en deze blog is opgestart toen ik platte rust kreeg voorgeschreven tijdens mijn zwangerschap op 19 januari 2010. Twee dagen later, op 27 weken zwangerschap, is mijn vierde kindje 'Daan' geboren. Mijn blog is sindsdien mijn uitlaatklep om mijn verhaal en gevoelens kwijt te kunnen. Na deze hectische periode is deze blog verandert in het wel en wee van onze familie.
Door het voorval van gisteren zijn we (ik in ieder geval) met een klein hartje vertrokken richting neonato. Daar werden we vrijwel onmiddellijk aangesproken door de adjunct verpleegkundige van de dienst in verband met gisteren. We zijn even apart gaan zitten om het te bespreken en uit te klaren. Het is goed om te weten dat ze er wel naar je luisteren en dat ze er alles aan doen opdat alle partijen zich goed zouden voelen. Wij hebben ons verhaal gedaan en er werd geluisterd. Er werd gezegd dat de verpleegster in kwestie het heel druk had en het zo niet bedoelt had. Ze had er zelfs geen idee van dat ik met zo'n gevoel vertrokken was gisteren en voelde zich zelf niet goed bij het ganse voorval. Na ons boterhammetje zijn we terug naar Daantje gegaan om te kunnen kangoeroeën. Bij de shiftenwissel is de verpleegster in kwestie tot bij ons gekomen om zich te verontschuldigen en om te zeggen dat ze zich van geen kwaad bewust van. Na ons gesprek begrijp ik volkomen hoe het komt dat ze zo druk bezig was. Op dat moment natuurlijk, weet je dat als ouder niet en interpreteer je de dingen verkeerd. Ik ben blij dat we dit gesprek hebben gehad zo dat alle misverstanden uit de baan zijn. Daan weegt ondertussen 1.280gr en had het deze nacht wat moeilijk. Hij had weer wat lastige apneu's gedaan waarbij de nachtverpleging hem echt moest aanporren. Daarom zijn ze deze morgen met antibiotica gestart en deze lijkt aan te slaan. Toch is het nog wachten op de hemocultuur (bloedkweek) om te zien of hij iets aan het broeden is en om daar dan de antibiotica op af te stemmen. Ons kangoeroemoment was zalig! Ik heb de schade van gisteren ingehaald en ook Daan had er zichtbaar van genoten. En nu is het aftellen naar 1.300gr!!
Reacties op bericht (2)
26-02-2010
eind goed, al goed
Ik ben blij dat het uitgepraat is. Toen ik jullie donderdag zag, was het meteen duidelijk hoe erg jullie hiervan waren aangedaan. In deze omstandigheden is het gewoon superbelangrijk dat jullie het gevoel hebben dat Daantje in goede handen is. Nu maar hopen dat dit niet meer voorvalt. In ieder geval, jullie knaap doet het goed en dat is wat toch nog altijd het meeste telt. Dikke kussen,
Ingrid
26-02-2010 om 16:55
geschreven door ingrid
eind goed, al goed
Ik ben blij dat het uitgepraat is. Toen ik jullie donderdag zag, was het meteen duidelijk hoe erg jullie hiervan waren aangedaan. In deze omstandigheden is het gewoon superbelangrijk dat jullie het gevoel hebben dat Daantje in goede handen is. Nu maar hopen dat dit niet meer voorvalt. In ieder geval, jullie knaap doet het goed en dat is wat toch nog altijd het meeste telt. Dikke kussen,
