Letterlijk dan hè! We zijn inderdaad aangekomen op het strand van Kho Samet (ook wel samed geschreven) voor nog enkele dagen strandvakantie. Dat had wel wat voeten in de aarde...oh, wat is hij weer spitsvondig...
Bon, we hadden een taxi gecharterd aangezien daddy nu ook nog last heeft van iets wat op een maag en darminfectie lijkt...al is het vanavond al beter, gelukkig hadden we antibiotica bij. Gisteren iets verkeerd gegeten waarschijnlijk... Een taxi leek me dus iets 'veiliger' voor de goede verstaander... Ons verblijf had die geregeld via hun vast taxibedrijf waar ze mee samenwerken.
We gaan er even tussenuit voor reclame: zoekt u een verblijf in Bangkok en is de Old Bangkok Inn iets te sjiek of voelt u zich beter tussen backpackers met niveau, aarzel dan niet en boek als de wiedeweerga uw verblijf bij Phranakorn Nornlen, een oase iets aan de rand van de oude stad met een supervriendelijke staff. Apart, gezellig, geestig en kwalitatief dik OK.
Dit gezegd zijnde... De taxi dus... Niets aan de hand tot de man ons dropt bij een pier, er zijn er verschillende, van waaruit je een overzet moet nemen naar het eiland. Hij zegt ons, 'drop you at the cheapest one', wat meestal al nooit de beste keuze is, maar bon, weten wij veel, dus we doen maar. De overzet zou volgens Trotter 50 Baht de man kosten. Een dame kletst bij aankomst guitig met de chauffeur en leidt ons naar een bureau, waar er wel tien naast elkaar staan. Mmm....ik voel al jeuk aan mijn ellebogen...foute boel...
What kind of trip do you wanna book? Heuh? Trip? We just wanna go to the isle... Sure, no problem, that wil be 800 Baht, wablief? Wat is hier aan de hand? Alle bon, na veel gediscuteer, betalen we uiteindelijk 300 Baht, wat, om een lang verhaal kort te maken neerkomt op het feit dat we voor 100 Baht gerold zijn, het kon dus erger. Daarna worden we met z'n vieren, bagage incluis op een soort bromfiets met zijspan naar de pier gebracht. Als ik opstap klapt het ding zowat om, hilariteit bij mijn gezinsleden...en ik ben dan nog vermagerd...merci ze! Bijkomend moeten we uiteindelijk nog zowat een uur aan boord wachten tot wanneer de sloep vol is. De tocht van 'one hour sir' duurt de helft, nog een truuk om argeloze toeristen de keuze voor de veeeeel duurdere speedboat te laten maken.
Al bij al was het een plezante ervaring, gezien we tussen de locals zaten, die betalen trouwens slechts 30 Baht pp... Je ziet dan mensen opstappen die net naar de markt geweest zijn en bv twee levende kikkers meehebben voor het avondmaal. Die dan ook nog proberen rondspringen wat, met twee in een plastic zakje niet evident is..., moest Michel Vandenbossche het gezien hebben...zielig voor die kikkers maar wel grappig om zien...
Alle, eind goed al goed, we zitten op ons eiland, de bungalow is zeer OK, de zee ligt voor de deur, maar je zit wel in heel toeristisch gebied, wat uiteraard niet anders kan. We gaan hier nog een dag of vijf op onze luie krent zitten, even dat kleurtje bijwerken en dan de grote vogel huiswaarts nemen... De kids zien het ongelooflijk zitten, eigen kamer/badkamer, eigen tv en de zee als je buitenstapt, en wij overleven het wel...
Hallo allemaal! Zoals deze morgen, alle bij ons toch, al meegegeven, zijn we terug in Bangkok. Even een korte samenvatting van de laatste dagen.
Na ons verblijf in Nang Rong, in Khmergebied, trekken we terug westwaarts. We hebben het ons makkelijk gemaakt en voor een prijsje een taxi gecharterd. Die brengt ons van verblijf naar verblijf, wat ons een vervelende busrit heeft bespaard. Zeker gezien den ouwen zijn rug, die helemaal vast zit, een blokkage ter hoogte van mijn schouderbladen wat redelijk onhandig is als je met de rugzak trekt. Met oude mensen niets dan last waar...
Doel van deze verplaatsing was het national park van Khao Yai, in de buurt van Pakchong, waar we op 7 km vandaan verblijven. Een bungalowpark met redelijk mooie huisjes, en... een zwembad! Yes! Kids happy dus en wij ook niet miskontent dat we ons eens in het water kunnen gooien. De dag erna is het vroeg dag om het park te bezoeken met nog twee andere koppels en een ervaren gids.
Rond een uur of acht, na het ontbijt, vertrekken we en binnen het half uur staan we aan het park. Kort samengevat, qua grote beesten is het tegengevallen, we hebben makkaken bij de vleet gezien, maar die zitten je gewoon op de weg op te wachten voor mocht er toch iemand een banaan gooien...wat wij uiteraard niet doen, maar je ziet dat het wel gebeurt, anders zaten ze niet te schooien..., ook Gibbons hebben we door de bomen zien slingeren, een paar herten die intussen bijna handtam zijn en dat was het. Geen wilde olifanten of ander wild echter. Op zich niet jammer, maar men wekt wel een beetje de verwachting... De natuur is echter wondermooi en dat is het bezoek al meer dan waard. Na de middag doen we nog enkele watervallen die ze voor mij ook mogen schrappen, ik had persoonlijk nog wat liever door de jungle getrokken, maar de kinderen vonden het wel de moeite denk ik.
Wat we wel gezien hebben tijdens de wandeling zijn enkele slangen, waarbij er toch ene die flink giftig was, een paar grote spinnen, vlinders in alle kleuren waarbij sommigen zo groot als een hand en als toemaatje, een flink uit de kluiten gewassen schorpioen. Qua aaibaarheidsfactor scoren die vrij laag... Echter, veel minder gevaarlijk dan bevoorbeeld een beer, waarvan we de klauwsporen in een boom zagen en al zeker dan een tijger, waarvan men beweert dat er nog enkele zouden moeten zitten. Al bij al, een heel leuke dag.
Zo, de dag erna hebben we de trein naar Bangkok genomen, waar we nu nog twee nachten verblijven en dan doortrekken naar Kho Samet, een eilandje voor de kust van Rayong. We hebben er een bungalow gehuurd, we zien wel wat dat gaat geven. Nog even aan ons kleurtje werken dus...en een beetje ontgiften van de Bangkokse frisse lucht... En daarna...zoeken we de Belgische hitte weer op...maar dat is pas voor volgende dinsdag...een weekje nog!
