Wat nu, 3 koppels vertrekken op de motor naar het zuiden toe, daar gaan ze dan voor een reis naar het zuiden. Ze kwamen reeds van frankrijk, Zwitserland spanje en zo in Portugal. Ik wens hen het allerbeste.
Ik dan maar op de fiets. Naar boven langs schone wegen. Als je hier komt zorg voor goede schoenen en stevige banden, mam man man, maar eens boven aangekomen aan de bibliotheek en de universiteit is het wel de moeite.
Jammer dat het internet waar ik nu ben niet zo goed functioneert om de foto's er bij te zetten. En morgen heb ik waarschijnlijk geen internet.
Ik zou vandaag richting Nelas fietsen. Ik hadden tijd en heb me een beetje laten inspireren door de lokale bevolking. Die stuurde me een hele andere weg op. Maar goed, een omweg van zeker 25 km. Het liep op en neer maar langs de mooie natuur. Het was genieten. Een café trok mijn aandacht waar ik even halt hield. De mannen waren zeer vriendelijk. Lokale mensen zijn heel anders of in een grote stad.
Gelukkig was er geen regen te zien. Ik zou niet geweten hebben waar ik zou moeten schuilen, af en toe een dorpje, die dan meestal op hoogte of laagte lag. Maar goed, ik ben goed aangekomen in Arganil. Een dorp waar een feest was met een orkest en eten. Natuurlijk ben ik daar op in gegaan. Een feest is altijd geweldig het.
Wat een weer terwijl ik aan het ontbijten was, water gieten. Ai ai, moet of ga ik er door?
Ja hoor, net voor vertrek, de zon. Het heeft niet meer geregend.
Figuera de Foz, een haven waar men vroeger de schepen binnen trokken met ossen, nu.....met stevige vrachtwagens. Ik heb er geen gezien, jammer. Na wat rond vragen kreeg ik de info dat er vandaag geen enkel schip binnen kwam. Te veel wind en te hoge golven. Ik hoop dat ik het kan weergeven op de foto's.
Dan maar ( rondgezwerfd ) rond de haven. Het was bijna middag als ik een ( mercado) uit kwam en wat kan je doen om aan lekker eten te geraken? Vragen aan de lokale bevolking waar je moet zijn. Ik kijk hier reeds naar uit om terug te komen, jammie.
Er was ook een museum maar ook helaas, gesloten.
Verder getrokken door berg en dal, richting Coimbra.
Het is me een drukke stad, aan een brede stroom met een universiteit.
Vertrokken uit Nazaré met een paar vragen. Waar ga ik naartoe, dat weet ik maar wat is mijn weg, en wat zal hij brengen? We zullen wel zien.
Na een bezoek in de overdekte markt was het reeds stevig berg op. Eens boven gekomen, regen, ja regen. Even schuilen voor 10 min en daar was de zo'n reeds. Nooit panikeren hier. Mijn weg ging langs.....bos,natuur,bos,water,bos,allé, zo'n 50km heb ik geen woord moeten zeggen. Een beetje zingen en zwaaien op de mensen die ik tegen kwam. Allé, zoveel waren het er weer ook niet. Maar goed, aangekomen in Prala Viere, nooit van gehoord, was het etenstijd. Er stonden 2 fietsers op me te wachten denken ik, ze kwamen uit Engeland. Ze maakte een trip door Portugal. Ik wou naar binnen gaan en een Duitse man sprak me aan. Ik dacht in mijn eigen, het is niet waar het dat ik eerst 50km zwijg en dan uit mijn pijp moet komen. Het is toevallig.
Mijn richting, of beter mijn doel was tot voor Figuera de te geraken, en inderdaad, ik ben er. Net voor ik hier aankwam kreeg ik nog een flinke bui over me heen. Vandaag heb ik net geen 100km, 99,25 om juist te zijn.
Morgen maken we de oversteek met een lange brug, en daar vertel mijn stemmetje dat er schepen getrokken worden met ossen. Ik ben benieuwd. Ik hoop op een zonnige dag morgen.
Br, deze morgen vertrokken met een klein hartje. Maar goed, het is gezegd, casa colina verde is voor mij een hele goede uitvalbasis met de nodige zorg en heerlijke voeding. Ik kom zeker terug.
De zo'n was deze morgen reeds van de partij, dus goed in gesmeerd ben ik dan vertrokken. Ik reed eerst een paar mooie dorpen voorbij dat Ides me aangegeven hadden om naar Nazaré te gaan, waar dat ik dan ook slapen gevonden heb. Het is hier een sport om kamers te verhuren. Mensen, 90% vrouwen staan buiten met bord om mensen te lokken. Op zich geen probleem, zelfs een beetje plezant en irritant, amaai, ze komen als vliegen naar je toe.
Maar goed, de rit was heel aangenaam. Je kan dat zien op de foto's.
Ik heb er van genoten samen met mijn stemmetje, en ik hoop jullie van het zelfde.
Zonnige groetjes vanuit Nazaré.
Ps; in Obidos heb ik een gesprek gehad met een koppel. Mevrouw hadden borstkanker gehad, 10 jaar geleden. Hun leven is veranderd en ook de manier van eten. Zo zie je maar hé.
Na /weer/ een lekker ontbijt ben ik met de wagen naar Obidos gereden. Een echte aanrader om rustig rond te wandelen in een historische ommuurde stad. Ook van Ides en Katy één van de mooie plekken in de nabijheid.
Morgen dinsdag vertrek ik, met pijn in het hart, maar ik weet dat ik mogelijk terug kom.
Dank je nogmaals Ides en Katy voor al wat je voor mij deed. Maar , morgen eerst nog een lekker ontbijt, en zeer uitgebreid.
Nog eens de link meegeven, je weet nooit (op aanraden van mij) dat je hier terecht komt.
Vroeg vertrokken richting Parijs, 4 uur 20 om precies te zijn, wastafel er reeds gigantische file (1u30), te Parijs.
Verder geen problemen. Behalve in het noorden van Spanje. Ik was er gestopt op een parking met camera bewaking, om me even neer te leggen. Het was reeds donker. Ik hadden een raar gevoel toen ik die parking op reed. Ik lag nog niet zo lang neer toen ik de wagen voelde bewegen, ik sprong zo snel ik kon uit de wagen en riep, ké passa? Op nog geen 2 seconden kwam een andere man naar de mannen toe die aan de wagen stond. Ik brabbelen nog wat na en sprong goed de wagen in en reed 10 km verder op een verlichte parking. Ik wil maar zeggen, kijk toch maar uit het mensen.
Maar goed,, ik ben veilig aangekomen, en dat was het belangrijkste.
Onderweg ben ik nog in Barô gestopt omdat mijn stemmetje me dat gevraagd hadden. Het was er mooi, in de bergen, puur natuur, de schoonheid zelve. De wigwam die je op de foto's gaat zien heeft ook iets speciaals, maar later vertel ik daar meer over.
Gisteren heb ik een beetje gefietst. Net geen 78km om precies te zijn.
Ides,de man des huize, heeft me een mooie fantastische weg uitgestippeld langs een natuurpark met eucalyptus. Niet geschikt voor een koersfiet. Nadien strand en dan denken tarmac. Voor mij was dit een start van onze tour.
Ides,dank je wel hoor! Onderweg heb ik de sardines leren kennen. Ook heel smakelijk.
