Na een bezoek in de overdekte markt was het reeds stevig berg op. Eens boven gekomen, regen, ja regen. Even schuilen voor 10 min en daar was de zo'n reeds. Nooit panikeren hier. Mijn weg ging langs.....bos,natuur,bos,water,bos,allé, zo'n 50km heb ik geen woord moeten zeggen. Een beetje zingen en zwaaien op de mensen die ik tegen kwam. Allé, zoveel waren het er weer ook niet. Maar goed, aangekomen in Prala  Viere,  nooit van gehoord, was het etenstijd.  Er stonden 2 fietsers op me te wachten denken ik, ze kwamen uit Engeland.  Ze maakte een trip door Portugal.  Ik wou naar binnen gaan en een Duitse man sprak me aan. Ik dacht in mijn eigen, het is niet waar het dat ik eerst 50km zwijg en dan uit mijn pijp moet komen. Het is toevallig.

Mijn richting, of beter mijn doel was tot voor Figuera de  te geraken, en inderdaad,  ik ben er. Net voor ik hier aankwam kreeg ik nog een flinke bui over me heen. Vandaag heb ik net geen 100km, 99,25 om juist te zijn.

Morgen maken we de oversteek met een lange brug, en daar vertel mijn stemmetje dat er schepen getrokken worden met ossen. Ik ben benieuwd.  Ik hoop op een zonnige dag morgen.

Groetjes van ik.